ေပ်ာ္ရႊင္မႈဟာ သင္နဲ႔ အတူ အၿမဲတမ္း ရိွေနမွာပါ…

တေန႔မွာ…….. ျခေသၤ့ေလး တေကာင္က သူ႔အေမ ကို `ေပ်ာ္ရႊင္မႈ ဟာ ဘယ္ေနရာ မွာ ရိွလဲ´ ဆိုၿပီး ေမးခြန္းေလး ေမးလိုက္ပါတယ္။ ျခေသၤ့ေလး ရဲ႔ အေမက `မင္းရဲ႔ ေနာက္မွာ ကပ္ၿပီး ရိွေနတယ္´ လို႔ ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။ အဲဒါနဲ႔ ျခေသၤ့ေလး က သူ႔ရဲ႔ အၿမီးေနာက္ကေန ထပ္က်ပ္မကြာ ကပ္ၿပီး လိုက္ရွာ ေနခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့လည္း တေန႔လံုး ႀကိဳးစားၿပီး လိုက္ရွာ တာေတာင္ သူ႔ရဲ႔ ေနာက္မွာ ရိွေနတဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ ကို မေတြ႔ခဲ့ရပါဘူး။ ျခေသၤ့ေလးက သူ႔အေမ ကို ေပ်ာ္ရႊင္မႈ ကို မေတြ႔တဲ့ အေၾကာင္း ျပန္ေျပာခဲ့တယ္။ သူ႔အေမက ၿပံဳးၿပီး ျပန္ေျဖ လိုက္တာက `မင္းရဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ ေနာက္ကို ထပ္က်ပ္ မကြာ လိုက္စရာ မလိုပါဘူးကြယ္… မင္းဟာ မင္းရဲ႔ ေရွ ႔ကိုပဲ လႈပ္ရွား သြားလာ ေနရမယ္… အဲဒီအခါ မင္းရဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ ဟာ မင္းနဲ႔အတူ ရိွေနမွာပါ…´ တဲ့။ အားလံုး ဟာ မင္းရဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ ကို ျဖစ္ေစ ခ်င္ၾကမွာပါ။

မင္းဟာ ဘ၀ တေလွ်ာက္လံုးကို မဆံုးျဖတ္ ႏိုင္ေပမဲ့ ဘ၀မွာ ဘယ္လို ေနခ်င္လဲ ဆိုတာ ကိုေတာ့ ထိန္းခ်ဳပ္ ႏိုင္မွာပါ…..

မင္းဟာ ခက္ခဲတဲ့ အေျခအေနကို ေအာင္ျမင္ေအာင္ မေျဖရွင္း ႏိုင္ေပမဲ့ မင္းရဲ ႔ စိတ္ကိုေတာ့ ထိန္းခ်ဳပ္ ႏိုင္မွာပါ…..

မင္းဟာ မင္းရဲ ႔ သြင္ျပင္ လကၡဏာကို မထိန္းခ်ဳပ္ ႏိုင္ေပမဲ့ မင္းကို မင္းေတာ့ ထိန္းခ်ဳပ္ ႏိုင္မွာပါ…..

မင္းဟာ မနက္ဖန္ ကို ႀကိဳမျမင္ ႏိုင္ေပမဲ့ ဒီေန႔မွာ စဥ္းစဥ္း စားစား အသံုးခ် ႏိုင္မွာပါ.....

မင္းဟာ အရာရာတိုင္းမွာ မေအာင္ျမင္ ႏိုင္ေပမဲ့ အရာရာတိုင္းကို ေအာင္ျမင္ဖို႔ အေကာင္းဆံုး ႀကိဳးစား ႏိုင္မွာပါ.....

လူတိုင္း လူတိုင္းဟာ ေန႔စဥ္ ဘ၀ကို အေသအခ်ာ ရင္ဆိုင္ဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ ၾကသလို အၿမဲတမ္း ေပ်ာ္ရႊင္ဖို႔ လည္း ေမွ်ာ္လင့္ ၾကပါတယ္…..။

ေပ်ာ္ရႊင္မႈ ဟာ မိမိနဲ႔ အတူ အၿမဲ ရိွေနမွာပါ။ မိမိရဲ ႔ အလုပ္၊ မိမိရဲ ႔ တာ၀န္ ေတြနဲ႔ ေရွ ႔ကို အေကာင္းဆံုး လုပ္ေဆာင္ သြားႏိုင္မယ္ ဆိုရင္ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ ဆိုတာ ရိွေနမွာပါေနာ္.....။

www.funzug.comမွ ဘာသာျပန္သည္။

မနက္ဖန္ဆုိတာ သိပ္ကို ေနာက္က်သြားႏိုင္တယ္

မင္းဟာ တေယာက္ေယာက္ န႔ဲ စိတ္ဆိုးခဲ့မယ္ ဆိုရင္…. အဲဒီ အေနအထား ကို ဘယ္သူမွ မျပင္ၾကပါဘူး။ မင္းက ျပင္္လိုက္ပါ။ ဒီေန႔ ျပင္္လိုက္ရင္ သူဟာ မင္းရဲ႔ သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္ခ်င္ ျဖစ္သြားမွာပါ။ အဲလိုမွ မလုပ္ခဲ့ရင္ မနက္ဖန္ ဆိုတာ သိပ္ကို ေနာက္က် သြားႏိုင္ပါတယ္။

သင္ဟာ တေယာက္ေယာက္ ကို ခ်စ္ႀကိဳက္ ေနတယ္္ ဆိုရင္……. ဒါေပမဲ့ သူ႔ကို ခ်စ္ေနတာကို မသိဘူး ဆိုရင္……. သူ႔ကို သိေအာင္ ေျပာျပလိုက္ပါ။ ဒီေန႔ သူ႔ကို ခ်စ္တယ္လို႔ ေျပာဖို႔ ျဖစ္ႏိုင္စရာ ရိွပါတယ္။ ခ်စ္တယ္လို႔ မေျပာျဖစ္ခဲ့ရင္ မနက္ဖန္ ဆိုတာ သိပ္ကို ေနာက္က် သြားႏိုင္ပါတယ္။

သင္ဟာ သင့္ကို ေမ့ေမ့ ေလ်ာ့ေလ်ာ့ ျဖစ္ေနတဲ့ သူကို ခ်စ္ႀကိဳက္ ေနတယ္ ဆိုရင္……. သူ႔ကို ထုတ္ေျပာ လိုက္ပါ။

သူဟာ သင့္ကို ခ်စ္သြားႏိုင္ပါတယ္။ ဒီေန႔ ဖြင့္မေျပာျဖစ္ခဲ့ရင္ မနက္ဖန္ ဆိုတာ သိပ္ကို ေနာက္က် သြားႏိုင္ပါတယ္။

သူငယ္ခ်င္း ကို ေပြ႔ဖက္ဖို႔ လိုအပ္ခဲ့ရင္……. သူငယ္ခ်င္းကို ေပြ႔ဖက္ခ်င္တဲ့ အေၾကာင္း ေမတၱာရပ္ခံ ေတာင္းဆိုပါ။

သူတို႔ဟာ သင္လုပ္တာထက္ ပိုၿပီး ရင္းႏီွးဖို႔ လိုအပ္ခ်င္ လိုအပ္ ေနမွာပါ။ ဒီေန႔ သင္ ေပြ႔ဖက္ဖို႔ မေတာင္းဆိုခဲ့ရင္ မနက္ဖန္ ဆိုတာ သိပ္ကို ေနာက္က် သြားႏိုင္ပါတယ္။

ေက်းဇူး ရိွတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ ရိွခဲ့ရင္…. ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း ေျပာျပပါ။ သူတို႔ကလည္း သင့္ကို ေကာင္းေကာင္း ေက်းဇူးတင္မွာပါ။ အဲလိုမွ မလုပ္ခဲ့ရင္ သူတို႔ ဒီေန႔ အေ၀းကို ထြက္သြားမယ္ဆို မနက္ဖန္ ဆိုတာ သိပ္ကို ေနာက္က် သြားႏိုင္ပါတယ္။

သင္ဟာ သင့္မိဘ ေတြကို ခ်စ္ရင္... သင့္မိဘေတြ ကို ခ်စ္ေၾကာင္း ျပသပါ။ ျပသဖို႔ အခြင့္အေရး မရိွခဲ့ဘူး ဆိုရင္… အခြင့္အေရး ရိွေအာင္ လုပ္ပါ။ သင့္ရဲ ႔ မိဘေတြကို ျပဖို႔ သင့္မွာ ခံစားခ်က္ ရိွခ်င္ ရိွႏိုင္ပါတယ္။ အဲလိုမွ မျပခဲ့ရင္ ဒါမွမဟုတ္ ဒီေန႔ သင့္မိဘ ေတြ ထြက္သြားခဲ့ရင္ မနက္ဖန္ ဆိုတာ သိပ္ကို ေနာက္က် သြားႏိုင္ပါတယ္။

`ဒီေန႔ လုပ္ရမဲ့ အလုပ္ကို မနက္ဖန္ကို မေရႊ ႔ပါနဲ႔တဲ့´ ။

ဒါေၾကာင့္ ဒီေန႔ လုပ္ႏိုင္တဲ့ အလုပ္ကို အခုပဲ လုပ္လိုက္တာ အေကာင္းဆံုး လို႔ ထင္မိပါတယ္။ အခ်ိန္ ေရႊ ႔လိုက္ ရင္ ေျပာင္းလဲ သြားႏိုင္ တယ္ေလ။ တခ်ဳိ ႔လုပ္ရမဲ့ အလုပ္ေတြ ဟာ မနက္ဖန္ကို ေရႊ ႔လိုက္လို႔ မလိုလားတဲ့ ဆံုးရႈံးမႈ ေတြ ရသြား တတ္ၾကတယ္။ ဘယ္အရာ မဆို မနက္ဖန္ ဆိုတာကို ေရႊ႔ မေနပဲ ဒီေန႔ပဲ လုပ္လိုက္တာ ေကာင္းပါတယ္။ တခ်ိဳ ႔ အေရးတႀကီး ေျပာရမဲ့ စကားေတြ ကလည္း မနက္ဖန္ ကို ေရႊ႔လိုက္တဲ့ အတြက္ စိတ္ဒဏ္ရာ၊ အနာတရ ေတြ ျဖစ္သြားႏိုင္ပါတယ္။

မနက္ဖန္ ဆိုတာ ကို မေရႊ႔ပဲ ဒီေန႔ပဲ ေျပာသင့္တာေတြ ၊ လုပ္သင့္တာေတြ ကုိ ေတြေ၀ မေနပဲ စိတ္အား ထက္ထက္ သန္သန္နဲ႔ ေျပာဆို လုပ္ကိုင္ ႏိုင္ၿပီး ေအာင္ျမင္မႈ ေတြနဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ ပန္းတိုင္ကို ေလွ်ာက္လွမ္း ႏိုင္ၾကပါေစေနာ္..........။
www.funzug.com မွ ဘာသာျပန္သည္။

ဒိုင္ယာရီေဟာင္း

ေမာင္… ဒီေန႔ ဘာလို႔ ေနာက္က်ေနတာလဲ……!

ေမာင္ ဒီေန႔ အတန္းခ်ိန္ အျပည့္ တက္ေနလို႔ပါကြာ…။ မနက္ဖန္ ေစာေစာ လာခဲ့ပါ့မယ္။ ၿပီးေရာ..။ အၿမဲတမ္းလိုလို ေနာက္က် တက္တဲ့ ေမာင့္ကို က်မ ကလည္း ခြင့္လႊတ္ ေနၾကပါ။

ေမာင္က က်မအိမ္ရဲ႔ ေဘးနားက အိမ္မွာ လာေနတာပါ။ ေဘးနားက အိမ္က ေကာင္ေလးက တဦးတည္းေသာ သားပါ။

ေမာင္က က်မအိမ္ေဘးက ေကာင္ေလးရဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေပါ့။ ေမာင္က နယ္ကမို႔လို႔ ေဘးနားက ေကာင္ေလးအိမ္မွာ လာေနတာ။ သူတို႔က အင္ဂ်င္နီယာ တက္ေနသူ ေတြမို႔လို႔ စာေတြ မ်ားပါတယ္။ တခါတရံ က်မ စာေမးပဲြနဲ႔ ေမာင္တို႔ရဲ႔ စာေမးပဲြက တိုက္ဆိုင္ ေနတတ္ျပန္တယ္ေလ။ မအိပ္ပဲ စာလုပ္ ေနၾကတဲ့ ေမာင္တို႔ သူငယ္ခ်င္း ေတြ ဆူဆူ ညံညံ နဲ႔ေပါ့။

ေမာင္ဟာ သူမ်ားအိမ္မွာ မ်က္ႏွာငယ္ငယ္နဲ႔ ေနေနရတာပါ။ က်မက ေမာင့္ကိုၾကည့္ၿပီး စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ေနက်ေပါ။့ တခါတရံ မွာေတာ့ ေမာင္ေနတဲ့ အိမ္က ေမာင့္ သူငယ္ခ်င္း အေမရဲ႔ ေျပာဆိုမႈ ေတြကိို ၾကည့္ၿပီးလည္း စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ရပါတယ္ ေမာင္….။

ဒါဟာလည္း က်မ ေမာင့္ကို ခ်စ္ဖို႕အတြက္ ျဖစ္လာတဲ့ အေၾကာင္း တရပ္မ်ား ျဖစ္ေနမလား ေမာင္ …………….။

တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ က်မဟာ ေမာင့္ ကို အခြင့္အေရးေတြ ေပးမိေနတယ္။

တေန႔ ေမာင္က က်မကို ခ်စ္ခြင့္ ပန္လာပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ဒီအေၾကာင္း ေျပာျပေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြက သေဘာမတူ ၾကဘူးေလ။ နယ္ကမို႔လို႔ သူ႔အေၾကာင္းလဲ မသိဘူးတဲ့။ က်မ ကေတာ့ ဘယ္သူေတြ ဘာေျပာေျပာ ေမာင့္ကို ခ်စ္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့တယ္။

ေမာင္နဲ႔ က်မ ခ်စ္သူေတြ ျဖစ္ၿပီးေတာ့လည္း သူငယ္ခ်င္းေတြက ဘာမွ မေျပာၾက ေတာ့ပါဘူး။ သူငယ္ခ်င္းကို ၾကည့္ၿပီး သူခ်စ္တဲ့သူနဲ႔ ဆိုေတာ့လည္း စိတ္ခ်မ္းသာ ပါေစဆိုၿပီး က်မကို အျပစ္ မေျပာၾကေတာ့ပါဘူး။

နယ္ကျဖစ္တ့ဲ ေမာင့္ကို မိေ၀း ဖေ၀းနဲ႔ မို႔လို႔ က်မကပဲ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား စိတ္ပူပန္ ေပးခဲ့ၿပီး သူ႔အတြက္ အစစ အရာရာ လုပ္ေပးခဲ့တယ္။ က်မကေတာ့ ေမာပန္းတယ္လို႔ မထင္ပဲ ခ်စ္တဲ့ စိတ္တခုတည္းနဲ႔ ရိုးရိုး သားသား လုပ္ေပးခဲ့တယ္…….ေမာင္....။

`ေမာင္……….. က်မကို တကယ္ ခ်စ္ရဲ႔လားလို႔ ေမးေတာ့ ေမာင္က ခ်စ္တာေပါ့တဲ့…..´ က်မမွာ ေမာင့္ကို ၾကည့္ၿပီး ၾကည္ၾကည္ ႏူးႏူး ေက်နပ္ ေနခဲ့တာေပါ့………..။

ေမာင္နဲ႔ ပက္သက္ သမွ်ဟာ က်မနဲ႔ ပက္သက္ ေနသလို…………..၊

အရာရာဟာ က်မ ရင္ထဲမွာ အလိုအေလ်ာက္ ေပၚလာ ေနၿမဲပဲ…………………။

ေမာင့္ရဲ႔ သံစဥ္ဟာ က်မရဲ႔ သံစဥ္ ပါပဲ………………..။

ေမာင့္ရဲ႔ ဘ၀ဟာ က်မရဲ႔ ဘ၀ ပါပဲ…………..။

က်မ ရူးသြပ္စြာနဲ႔ ေမာင့္ကို ခ်စ္ခဲ့ တာပါ…………။

က်မဟာ မိုက္မဲသူ တေယာက္မ်ား ျဖစ္သြားၿပီလား……………။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေမာင္ဟာ က်မအတြက္ေတာ့ အေကာင္းဆံုး အေဖၚမြန္ ပါပဲ………။

ေမာင္နဲ႔ က်မ ေက်ာင္းၿပီးရင္ လက္ထပ္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ထားေတာ့ က်မကပဲ အစစ ပူပန္ေနမိေသး………။ သူ႔ကို ၾကည့္ေတာ့ သူ႔ ၀သီလား……… ေအးစက္စက္ ……..!!!

ေက်ာင္းၿပီးရင္ အလုပ္တခု လုပ္ဖို႔ က်မကပဲ ေမာင့္အတြက္ ရွာေဖြေနမိေသး……၊

ေမာင္ ေနာက္ဆံုးႏွစ္ စာေမးပဲြ ေျဖၿပီးေတာ့ က်မက စာေမးပဲြ မၿပီးေသးဘူးေလ….၊ ဒီအေၾကာင္းအရာက ေမာင္နဲ႔က်မ ေ၀းကြာသြားေအာင္ လုပ္ခဲ့တဲ့ အေျခအေန မ်ားလား!!!!!

ေမာင္က စာေမးပဲြ ေျဖၿပီးေတာ့ က်မကို ခ်က္ခ်င္း လက္ထပ္ဖို႔ ေျပာခဲ့ေသးတာပဲ………၊

ဟင့္အင္း……… က်မ လက္မထပ္ ႏိုင္ေသးဘူးေမာင္……..၊ အေျခအေန တခုကိုေတာ့ ေစာင့္ရမွာေပါ့…….။ က်မ စာေမးပဲြ မၿပီးေသးဘူးေလ…….. ေမာင္. က်မကို နားလည္ေပးပါ……..။

က်မ စာေမးပဲြ မၿပီးခင္ ေမာင္က နယ္ကို ခဏ ျပန္မယ္ဆိုၿပီး ျပန္သြားခဲ့ပါတယ္…၊ အဲဒီေန႔ဟာ ေမာင္နဲ႔က်မ ေနာက္ဆံုး ေတြ႔ခဲ့ရတဲ့ ရက္မွန္း သိခဲ့ရင္ က်မေမာင့္ကို သြားခြင့္ျပဳခဲ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး……….ေမာင္။

ေမာင္ ျပန္လာမဲ့ ရက္ကို ေစာင့္ရင္း….. တေန႔မွာေတာ့ က်မ သတင္း တခုကို ၾကားလိုက္ ရတယ္ေလ။ အဲဒါ ကေတာ့ ေမာင္တို႔ ၿမိဳ ႔က …. မိန္းကေလး တေယာက္နဲ႔ ေမာင္ လက္ထပ္ သြားၿပီတဲ့ ……. !!!!

က်မ မယံုၾကည္ဘူး……ေမာင္။

ဘာေၾကာင့္လဲ…….. က်မကို ထားခဲ့ၿပီး တျခား မိန္းကေလး တေယာက္နဲ႔ လက္ထပ္ သြားရေလာက္ေအာင္ ေမာင္က်မကို မရက္စက္ ေလာက္ပါဘူး…။

တဒဂၤ ၿငိမ္သက္သြားတဲ့ က်မ….

ပါးျပင္ေပၚကို အလိုလို က်လာတဲ့ မ်က္ရည္……….

မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး လို႔ ရူးသြပ္စြာ ေခါင္းရမ္းခဲ့တဲ့ က်မ………

က်မကိုယ္ က်မ ဘယ္ေလာက္ ထိန္းခ်ဳပ္ ထားႏိုင္မွာလဲ………

တျခား မိန္းကေလး နဲ႔ လက္ထပ္မယ္ ဆိုရင္လည္း က်မကိုေတာ့ ရွင္းျပအံုးမွေပါ့……..ဆိုၿပီး ေတြေ၀ ေနေသးတဲ့ က်မ…….

ဒီအခ်ိန္ဆို ေမာင္ ဘာေတြမ်ား လုပ္ေနမလဲလို႔ စဥ္းစား ေနေသးတဲ့ က်မ……..

ေမာင့္ ကို မေမ့ႏိုင္ပဲ ဘာျဖစ္လို႔မ်ား က်မ ေခါင္းထဲ ၀င္ေနေသးတာ ပါလိမ့္လို႔လည္း ေတြးမိေနေသးတယ္..။ ေအာ္……… လက္ထပ္ သြားၿပီးတဲ့ လူတေယာက္ကို စဥ္းစားလို႔ မသင့္ေတာ္ ေတာ့ပါဘူး။

အခုေတာ့ က်မကို ထားခဲ့ၿပီး သူကေတာ့ တျခား တေယာက္ရဲ႔ ရင္ခြင္မွာ ေပ်ာ္ေမြ႔ ေနေလာက္ပါၿပီေလ။

သူဆိုခဲ့တဲ့ ရွတတ သီခ်င္းသံ ေတြလည္း ခုခ်ိန္မွာေတာ့ ခါးသက္ ေနလိုက္တာ …………..

နာက်ည္းစရာ ေတြနဲ႔ က်မကို ထားသြားခဲ့တဲ့ သူ႔ကို……….

ရင္ထဲမွာ ဒဏ္ရာ ေတြနဲ႔ ထားခဲ့တဲ့ သူ႔ကို………

ကိုယ္တိုင္ ေရြးခ်ယ္ၿပီး ေလွ်ာက္လွမ္း သြားခဲ့တဲ့ သူ႔ကို…..

တခ်ိန္ မွာေတာ့ မုန္းေမ့ႏိုင္ေကာင္းပါရဲ႔………………..။

ေသခ်ာတာ တခုကေတာ့ ဒိုင္ယာရီေဟာင္း တခုကို စုတ္ၿဖဲ လႊင့္ပစ္ လိုက္ဖို႔ က်မကို အင္အားသစ္ ေတြက ေမြးဖြား ေပးလိုက္ၿပီ !!!!!!!!!

ျပန္လိုခ်င္တယ္…….

ခုခ်ိန္မွာ ဘာကို လိုခ်င္သလဲ ဆိုရင္ ငယ္ဘ၀ကို ျပန္လိုခ်င္တယ္ လို႔ ေျပာရမယ္။ ဟုတ္တယ္….. တခါ တရံ ငယ္ငယ္ တုန္းက ဘ၀ ကို ျပန္တမ္းတၿပီး ျပန္မရေတာ့မွန္း သိေပမဲ့လည္း ျပန္လိုခ်င္မိတယ္။

က်မ မွတ္မိေနတာ ကေတာ့ က်မ ေက်ာင္းစ မတက္ခင္ အရမ္း ဖ်ားလို႔ ေဆးေသာက္ေနရင္း ေဆးနဲ႔ မတည့္လို႔ ေဆးရံု ေရာက္သြားရတယ္။ ေက်ာက္ကပ္က ေသြးေၾကာေလးေတြ ေပါက္သြားတယ္တဲ့။ အဲဒီ ျမင္ကြင္းေလး ကို အခုထိ ျမင္ေယာက္ မွတ္မိ ေနတုန္းပဲ…။ ကံေကာင္းတယ္ပဲ ေျပာရမလား က်မ အသက္ ဆက္ရွင္ခြင့္ ရလိုက္တယ္။ ကေလးေဆးရံု အေရးေပၚ ခန္းထဲမွာပဲ တပတ္ေလာက္ ေနခ့ဲရတယ္တဲ့။ က်မ အေမက အေရးေပၚ ခန္းထဲမွာ ေနတုန္းကဆိုရင္ စိတ္မခ်လို႔ ေန႔ေရာ ညေရာ မအိပ္ခဲ့ဘူးတဲ့။ အိပ္ေနတုန္း တခုခု ျဖစ္သြားမွာ ေၾကာက္လို႔တဲ့ေလ။ က်မ တကိုယ္လံုး ပိုက္ေတြ ဆိုတာ…….။ ေသြးသြင္း၊ ေဆးသြင္း၊ ႏွာေခါင္း ထဲမွာလည္း အစာသြင္းထားတဲ့ ပိုက္ႀကီးနဲ႔ က်မေလ ေနရ ခက္လိုက္တာ…။ အဲဒီ အခိ်န္တုန္းက ျမင္ကြင္း ကေတာ့ မွတ္မွတ္ရရ ပါပဲ။ ေနာက္ ေနေကာင္းၿပီး ေဆးရံုက ဆင္းခါနီး ဘာစားခ်င္လဲလို႔ ေမးေတာ့ က်မ အက်ယ္ႀကီး ေျဖလိုက္တာက လိေမၼာ္သီး စားခ်င္တယ္တဲ့။ က်မကို လိေမၼာ္သီး ျခင္းလိုက္၀ယ္ၿပီး ေဘးနားမွာ ထားေပး ထားတာကိုလည္း မွတ္မိ ေနတုန္းပဲ…။

ေနာက္ က်မ သူငယ္တန္း ေက်ာင္းစတက္ေတာ့ ေက်ာင္းကေန ထြက္ထြက္ ေျပးတာကို အမွတ္ရတယ္။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ့ အေမနဲ႔ တခါမွ မခြဲဘူးေတာ့ အေမ့ေနာက္ကို ျပန္လိုက္တာ။ က်မ အေဖ က က်မတို႔ ေမာင္ႏွမေတြကို မူႀကိဳ မထားခဲ့ပါဘူး။ အိမ္မွာ ငါးႏွစ္ပဲ ေနရမွာမို႔လို႔ ေအးေအး ေဆးေဆး ေနပါေစတဲ့။ ဒါေၾကာင့္ သူငယ္တန္း စတက္ေတာ့ သူမ်ား ကေလးေတြက ေအးေဆး ျဖစ္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ က်မက အရမ္း ၀မ္းနည္း ခဲ့ရတယ္။ အဲဒီ အခ်ိန္က စၿပီး ေ၀းကြာျခင္း ဆိုတာ ကို စၿပီး ခံစား လိုက္ရသလို ပါပဲ……. ။ တခါ တေလ ေက်ာင္းကေန အျပန္မွာ မိုးေတြရြာလို႔ က်မ အေဖရဲ႔ ေက်ာကုန္းမွာ လိုက္ၿပီး လာခဲ့ရတာကိုလည္း အခုေန လြမ္းမိတယ္…….။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကေလးဘ၀ တုန္းက ဘာအပူအပင္မွ မရိွေတာ့ ေပ်ာ္စရာ ေတြနဲ႔ေပါ့။ အိမ္မွာ ေမာင္ႏွမေတြ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ ဆို ကစားၾက၊ စားၾက၊ စကားႏိုင္ လုၾကနဲ႔။ က်မတို႔ ေမာင္ႏွမေတြကို အဖိုးက အိမ္ျပင္ ထြက္ၿပီး မကစားရပါဘူး။ ကိုယ့္ၿခံထဲမွာပဲ ကစားၾက ရပါတယ္။ တခါတရံ မွာေတာ့ ေမာင္ႏွမ ၀မ္းကဲြ ႏွစ္ေယာက္ လာလည္ တတ္ပါတယ္။ သူတို႔ကလည္း သိပ္ကို လာခဲပါတယ္ေလ။ လာခဲ့ရင္လည္း ေပ်ာ္ၿပီး မျပန္ခ်င္လို႔ အိမ္ျပန္ခါနီးဆို ပုန္းေနတတ္ၾကတယ္။ ၿပီးေတာ့ က်မတို႔ ေမာင္ႏွမေတြ စကားႏိုင္ လုၾကတာက ကိုယ္တက္တဲ့ ေက်ာင္းကို ဘယ္ေလာက္ ေကာင္းေၾကာင္း၊ ဆရာမေတြ ဘယ္ေလာက္ ေတာ္ေၾကာင္း ၿပိဳင္ေျပာၾကတာ……။ က်မကလည္း က်မေက်ာင္းက ဘယ္ေလာက္ လွေၾကာင္း၊ ဘယ္ေလာက္ ႀကီးက်ယ္ေၾကာင္း၊ ဘယ္ေလာက္ က်ယ္ေၾကာင္း၊ ဆရာမေတြ ဆိုလည္း အရမ္းေတာ္ေၾကာင္း ၿပိဳင္ရတာေလ။ က်မ အကိုတို႔ေနတဲ့ ေက်ာင္းက က်မတို႔ေက်ာင္းလို မက်ယ္လို႔ေလ။ အခုခ်ိန္ ျပန္ေတြးရင္ အခု လြမ္းမိတဲ့ အေၾကာင္းေလးေတြေပါ့……….။

တျဖည္းျဖည္း ႀကီးလာတာနဲ႔ အမွ် ကိစၥေတြ မ်ားလာသလို၊ အပူအပင္ေတြ မ်ားလာသလို၊ စိုးရိမ္မႈေတြ ျပည့္ေနသလို၊ တာ၀န္ေတြ ပိုမ်ားလာ သလို၊ ခံစားရမႈေတြ ပိုမ်ားလာသလို၊ အမ်ားႀကီး ပါပဲ……………

ဘ၀ မွာ အေၾကာက္ဆံုး စကားလံုး ျဖစ္တဲ့ ေ၀းကြာျခင္း ဆိုတာကိုလည္း တစတစ ပိုနားလည္ခဲ့ ရတယ္။ အရာ အားလံုးဟာ နီးမလိုလိုနဲ႔ တကယ္ေတာ့ အေ၀းႀကီး ပါပဲ။ တေန႔ေန႕မွာ အားလံုးနဲ႔ ေ၀းရမယ္၊ ခဲြခြါရမယ္ ဆိုတာ သိေနေပမဲ့လည္း တကယ္ ရင္ဆိုင္ဖို႔ေတာ့ မလြယ္ကူပါဘူး။

ကိုယ္တန္ဖိုးထားရတဲ့ အရာေတြနဲ႔ ေ၀းကြာ ေနရေပမဲ့ ဘာမွ မျဖစ္သေယာင္ ဟန္ေဆာင္ ရတာလည္း အႀကီးမားဆံုး စိတ္ပင္ပန္းမႈ ေပါ့……………။

ဟန္ေဆာင္ရတာဟာ က်မရဲ႔ အည့ံဆံုး၊ မလုပ္ခ်င္ဆံုး၊ အမုန္းဆံုး အလုပ္တခု မို႔လို႔လည္း ပိုၿပီး စိတ္ပင္ပန္း ရတယ္.။

ဟန္ေဆာင္ျခင္း ကို မုန္းတဲ့ က်မ... ဟန္ေဆာင္ျခင္း ကင္းတဲ့ ငယ္ဘ၀ ကို ျပန္လိုခ်င္တာ မဆန္းပါဘူးေနာ္….။

`အခ်ိန္ကာလ´ ကေျပာမွာပါ...

တခါတုန္းက ဗဟုသုတ၊ ၀မ္းနည္းမႈ၊ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ နဲ႔ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ အပါအ၀င္ တျခား (ခံစားမႈ)ေတြ အားလံုး ေနထိုင္ ခဲ့တဲ့ ကၽြန္းေလး တကၽြန္း ရိွခဲ့တယ္။ တေန႔မွာ ကၽြန္းေလးဟာ သမုႏၵရာရဲ႔ ၾကမ္းျပင္ ေအာက္ကို ျမွပ္၀င္ ေတာ့မယ္လို႔ (ခံစားမႈ) ေတြ အားလံုးဆီကို အသိေပး ေၾကျငာခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ (ခံစားမႈ) ေတြ အားလံုးဟာ သူတို႔ရဲ႔ ေလွေတြနဲ႔ ကၽြန္းေလး ကေန ထြက္ခါြဖို႔ ျပင္ဆင္ ခဲ့ၾကတယ္။

အဲဒီ ကၽြန္းေပၚမွာ ေနခဲ့တဲ့ တဦးတည္းေသာ သူ ကေတာ့ `ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ´ ပဲ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ သူဟာ ေနာက္ဆံုး အေရးႀကီး တဲ့ အခ်ိန္ထိ ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းတဲ့ ေနရာ တခု ျဖစ္တဲ့ ကၽြန္းေလးကို ကာကြယ္ ခ်င္ခဲ့တယ္။

ကၽြန္းေလးဟာ ေရေအာက္ ကို လံုးလံုး လ်ားလ်ား ေရာက္လုနီးပါး အခ်ိန္ မွာေတာ့ `ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ´ ဟာ ကၽြန္းေလး ကေန ထြက္ခါြဖို႔ အခ်ိန္ ေရာက္ၿပီလို႔ ဆံုးျဖတ္ ခဲ့တယ္။

သူဟာ တေယာက္ေယာက္ ကို အကူအညီ ေတာင္းဖို႔ ရွာေဖြ ခဲ့တယ္။

`ခ်မ္းသာမႈ´ ကေတာ့ အလြန္ ခံ့ျငားတဲ့ ေလွနဲ႔ ေလွာ္ခတ္ သြားခဲ့တယ္။ `ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ´ က ` ခ်မ္းသာမႈ´ `ငါ မင္းရဲ႔ ေလွနဲ႔ လိုက္လို႔ ရမလား´ ဆိုၿပီး ေမးလိုက္တယ္။ `ခ်မ္းသာမႈ´က `၀မ္းနည္း ပါတယ္ကြာ၊ ဒါေပမဲ့……ငါ့ရဲ႔ ေလွေပၚမွာ ေရႊ၊ ေငြ ေတြ အမ်ားႀကီး ပါလာတယ္၊ မင္းအတြက္ ေနစရာ ေနရာ မရိွဘူး´ လို႔ ျပန္ေျဖခဲ့တယ္။

ဒိေနာက္ `ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ´ က လွပတဲ့ ေလွနဲ႔ ေလွာ္ခတ္ ေနတဲ့ ` စိတ္ႀကီး၀င္ ဘ၀င္ျမင့္မႈ´ ကို အကူအညီ ေတာင္းဖို႔ ဆံုးျဖတ္ ခဲ့တယ္။ ` ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ´ က ` ငါ့ကိုကူညီပါကြာ´ လို႔ ေအာ္ လိုက္တယ္။ ` စိတ္ႀကီး၀င္ ဘ၀င္ျမင့္မႈ´က ` ငါ မင္းကို မကူညီႏိုင္ဘူး´ မင္းဟာ ေရေတြနဲ႔ စိုေနတယ္။ ငါ့ရဲ႔ လွပတဲ့ ေလွေလး ပ်က္စီး သြားလိမ့္မယ္ လို႔ ေျပာခဲ့တယ္။

အဲဒီေနာက္ `ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ´ ဟာ သူ႔ကို ခ်န္လွပ္ ထားခဲ့တဲ့ `၀မ္းနည္းမႈ´ ကို ေတြ႕ခဲ့တယ္။ ` ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ´ က ` မင္းနဲ႔အတူ သြားခြင့္ျပဳပါ´ လို႔ ေျပာခဲ့တယ္။ ` ၀မ္းနည္းမႈ´ က ` ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ…. ငါ စိတ္မေကာင္း ပါဘူးကြာ… ဒါေပမဲ့……….ငါအခု တေယာက္တည္း ေနဖို႔ လိုေနတယ္´ လို႔ ျပန္ေျဖခဲ့တယ္။

` ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ´ ဟာ ` ေပ်ာ္ရႊင္မႈ´ ကိုေတြ႔ခဲ့ျပန္တယ္။ ေဟ့ ` ေပ်ာ္ရႊင္မႈ´ ` မင္းနဲ႔ အတူ လိုက္ခြင့္ ျပဳပါ´ လို႔ ေအာ္လိုက္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ` ေပ်ာ္ရႊင္မႈ´ ဟာ သိပ္ၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္ေနလို႔ သူ႔ကို ေအာ္ေခၚ ေနတာကိုေတာင္ မၾကားခဲ့ဘူး။

` ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ´ ဟာ ငိုေၾကြး ေနခဲ့တယ္။

အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေဟ့ ` ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ´ ` လာခဲ့ပါ၊ ငါနဲ႔ အတူ လိုက္ခဲ့ပါ…..၊´ ဆိုတဲ့ အသံ တခုကို ၾကားလိုက္ ရတယ္။ သူ႔ကို ေခၚတဲ့သူဟာ သက္ႀကီး ရြယ္အို တေယာက္ ျဖစ္ေနတယ္။ ` ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ´ ဟာ သိပ္ၿပီး ေက်းဇူး တင္ ၀မ္းေျမာက္ ေနလို႔ သူ႔ရဲ႔ နာမည္ကို ေမးဖို႔ ေမ့ေန ခဲ့တယ္။

သူတို႔ ဟာ ႏိုင္ငံ တခုကို ေရာက္တဲ့ အခါ သက္ႀကီး ရြယ္အိုက သူ႔ရဲ႔ ဦးတည္ခ်က္ အတိုင္း သြားခဲ့တယ္။ `ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ´ က သူဟာ သက္ႀကီး ရြယ္အို အေပၚမွာ ဘယ္ေလာက္ ေက်းဇူး တုံ႔ျပန္ ရမလဲ ဆိုတာ နားလည္ သေဘာ ေပါက္ခဲ့တယ္။

အဲဒီေနာက္ `ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ´ ဟာ ` အသိပညာ´ ကို ေတြ႔ရိွ ခဲ့ျပန္တယ္။ `ငါ့ကို ကူညီခဲ့တဲ့ သူဟာ ဘယ္သူလဲလို႔´ ေမးၾကည့္ေတာ့ မင္းကို ကူညီခဲ့တဲ့ သူဟာ ` အခ်ိန္ ကာလ´ ပဲလို႔ ေျဖခဲ့တယ္။

တေယာက္မွ မကူညီႏိုင္တဲ့ အေျခအေနမွာ ` အခ်ိန္ ကာလ´ က ဘာေၾကာင့္ ငါ့ကို ကူညီခဲ့တာ လည္းလို႔ `ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ´ က ေမးခဲ့တယ္။

` အသိပညာ´ က ၿပံဳးၿပီး ေလးေလး နက္နက္ နဲ႔ ရိုးရိုး သားသား ေျဖလိုက္ တာကေတာ့ ` ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ ဟာ ဘယ္ေလာက္ ႀကီးက်ယ္ၿပီး အေရးပါလဲ´ ဆိုတာ ` အခ်ိန္ ကာလ´ ကသာ နားလည္ သေဘာေပါက္ ႏိုင္စြမ္း ရိွတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ပါတဲ့………….။

က်မတို႔ အခ်င္းခ်င္းလည္း ေျပာေလ့ ရိွၾကပါတယ္။ `အခ်ိန္ ကာလ က အဆံုးအျဖတ္ ေပးမယ္ဆိုတာ´ ပါ။ အလုပ္တခု လုပ္တဲ့အခါမွာ ဒီလူ ဘယ္ေလာက္ ေတာ္တယ္… မေတာ္ဘူး၊ ရိုးသားမႈ ရိွတယ္… မရိွဘူး၊ ကၽြမ္းက်င္မႈ ရိွတယ္… မရိွဘူး၊ ဆိုတာေတြက ` အခ်ိန္ ကာလ´ ကသာ သတ္မွတ္ ေပးမွာပါ။

က်မတို႕ တေတြ ဟာ ` ၀မ္းနည္းမႈ´၊ ` ဆံုးရံႈးမႈ၊ `ေၾကကြဲမႈ´ ေတြနဲ႔ ႀကံဳလာတဲ ့ အခါမွာလည္း စိတ္ သက္သာရာ ရဖို႔ ဘယ္ေလာက္ပဲ နည္းလမ္း သံုးသံုး စိတ္ ေျဖဖို႔ မလြယ္ကူႏိုင္ ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့လည္း အခ်ိန္ ၾကာလာတာ နဲ႔အမွ် ပူပန္မႈ၊ ေၾကကဲြမႈ၊ ၀မ္းနည္းမႈ ေတြဟာ တျဖည္းျဖည္း သက္သာ လာၾက ရပါတယ္။ အခ်ိန္ တခု ေပးလိုက္ျခင္းဟာ စိတ္ သက္သာရာ ရဖို႔ အေကာင္းဆံုး လို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ` အခ်ိန္ ကာလ´ ဟာ လူသားေတြ အတြက္ အေကာင္းဆံုး ေဆးတခြက္ ပဲ ျဖစ္တယ္လို႔ ထင္မိပါတယ္…….။
http://www.funzug.com မွ ဘာသာျပန္ မွ်ေ၀သည္။

က်န္းမာျခင္းသည္ လာဘ္ႀကီးတပါး

ဖုန္းသံျမည္လို႔ ကိုင္လိုက္္တာနဲ႔ ပထမဆံုး ၾကားရတာက သမီး `ေနေကာင္းရဲ႔လား´ တဲ့…။ က်မကလည္း ေဖႀကီးတို႔ `ေနေကာင္းရဲ႔လား´ လို႔ ျပန္ေမးတာေပါ့။ က်မက ေနေကာင္းတယ္ ဆိုရင္လည္း တကယ္ ေနေကာင္းရဲ႔လား…ဒါမွမဟုတ္ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ေနေကာင္းတယ္လို႔ ေျပာတာလားတဲ့…။ က်မကလည္း တကယ္ ေနေကာင္းတာပါ လို႔ ေျပာေနက်ပါ။ ဒါဆို ဒီေန႔ က်န္းမာေရး ေလ့က်င့္ခန္းေရာ လုပ္ၿပီးၿပီလားတဲ့။ ထပ္ေမးပါတယ္…။ က်မကလည္း လုပ္ၿပီးပါၿပီေပါ့။ တခါတေလ အခ်ိန္မရရင္ ေလ့က်င့္ခန္း မလုပ္လိုက္ရပါဘူး။ အထူးသျဖင့္ နည္းနည္း ပ်င္းေနရင္ေပါ့။ အဲဒါနဲ႔ပဲ အခုဆို ေန႔တိုင္း ေလ့က်င့္ခန္းကို ပံုမွန္ လုပ္တဲ့ အက်င့္တခု ျဖစ္ေနပါတယ္။ မနက္ မိုးလင္းတာနဲ႔ ေလ့က်င့္ခန္းကို အရင္လုပ္လိုက္ ရတယ္။

ဟုတ္ပါတယ္…။ ေလ့က်င့္ခန္း လုပ္ၿပီးရင္ ေပါ့ပါး လန္းဆန္းၿပီး ေနလို႔ ေကာင္းသြားပါတယ္။ အဓိကက မနက္ေစာေစာ ေခၽြးထြက္ သြားဖို႔ပါ။ ေခၽြးထြက္ သြားၿပီးရင္ ေပါ့ပါး သြားပါတယ္။ က်မလည္း ေျပာပါမ်ားေတာ့ ေလ့က်င့္ခန္းကို မျဖစ္မေန လုပ္ေနရၿပီေလ။ ၿပီးမွ မ်က္ႏွာသစ္၊ ဘုရားရိွခိုး၊ အလုပ္သြားဖို႔ အတြက္ ေရခ်ိဳး၊ ၿပီးေတာ့ ထမင္းပူေလး စားေပါ့။ ဒါကေတာ့ ေန႔စဥ္ လုပ္ေနက်ပါ။ မနက္ မိုးလင္းလို႔ အဲဒီထဲက တခု မလုပ္လိုက္ရရင္ တေန႔လံုး တခုခု လိုေနသလို ေနရတာ တမ်ိဳးႀကီး ျဖစ္ေနၿပီ။ က်န္းမာဖို႔ အတြက္ ေန႔တိုင္း ေလ့က်င့္ခန္း ပံုမွန္ လုပ္သင့္ပါတယ္။ လမ္းေလွ်ာက္ျခင္း ကလည္း အေကာင္းဆံုးေသာ က်န္းမာေရး ေလ့က်င့္ခန္း ပါပဲ။

ေလ့က်င့္ခန္း ကို ပံုမွန္ လုပ္တာဟာ က်န္းမာေရး ေကာင္းဖို႔ အတြက္ အေထာက္အကူ ျပဳပါတယ္။ အ၀လြန္တဲ့ သူေတြကလည္း အစားကို ေလွ်ာ့ၿပီး စားဖို႔ထက္ ပံုမွန္ ေလ့က်င့္ခန္း လုပ္တာက ပိုေကာင္းပါတယ္။ ၀တဲ့သူေရာ၊ ပိန္တဲ့သူေရာ ေလ့က်င့္ခန္း ကို လုပ္သင့္ပါတယ္။ က်မတို႔ ငယ္ငယ္က ေလ့က်င့္ခန္းကို ေအာင္ဆန္း ကစားကြင္း မွာ သြားလုပ္ ပါတယ္…။ ေလ့က်င့္ခန္း လုပ္တဲ့ အထဲမွာ အရမ္း ပိန္တဲ့ ေကာင္မေလး တေယာက္ ရိွပါတယ္။ သူကေတာ့ ၀ခ်င္လို႔ ေလ့က်င့္ခန္း ကို လုပ္တာပါ။ သူက အားႀကိဳး မာန္တက္နဲ႔ လုပ္ပါတယ္။ အဲဒီ ေကာင္မေလးက ေျခာက္လေလာက္ အတြင္းမွာ နည္းနည္း ၾကည့္ေကာင္းေအာင္ ၀လာပါတယ္။ သူ႔ရဲ႔ ႀကိဳးစား အားထုတ္မႈ ေၾကာင့္ေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ ပိန္ပိန္ ၀၀ ေလ့က်င့္ခန္း ကို ပံုမွန္ လုပ္သြားသင့္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႔က ေလ့က်င့္ခန္း လုပ္ဖို႔ထက္ အစားကိုသာ ေလွ်ာ့ၿပီး စားၾကပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ အစားေလွ်ာ့စားတာထက္ ေလ့က်င့္ခန္းကို ပံုမွန္ လုပ္တာက က်န္းမာေရး အတြက္ အေကာင္းဆံုး ျဖစ္မယ္လို႔ ထင္မိပါတယ္….။

လူတေယာက္ အတြက္ က်န္းမာေရးက အေရးႀကီးဆံုးပါပဲ။ က်န္းမာေရး ေကာင္းမြန္ပါမွ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တဲ့ အလုပ္ကို လုပ္ႏိုင္မွာပါေလ…။ လူတေယာက္ဟာ က်န္းမာေနတုန္း က်န္းမာျခင္းရဲ႔ အေရးပါပံုကို မသိေပမဲ့ ေရာဂါတခုခု ျဖစ္လာၿပီဆိုရင္ေတာ့ က်န္းမာေရးဟာ ဘယ္ေလာက္ အေရးပါလဲဆိုတာ လက္ေတြ႔ သိသြားပါၿပီ။ ဒါေၾကာင့္ မျဖစ္ခင္ ႀကိဳတင္ၿပီး ကာကြယ္တာ အေကာင္းဆံုးပါေနာ္…။ ႀကိဳတင္ ကာကြယ္တဲ့ထဲမွာ ကိုယ္ကာယ ေလ့က်င့္ခန္းကို ပံုမွန္ လုပ္သြားျခင္း ကလည္း အဓိက က်ပါတယ္။

က်မတို႔ေတြ အခ်င္းခ်င္း အျပင္မွာ ေတြ႔ၾကၿပီ၊ ဒါမွမဟုတ္ ဖုန္းနဲ႔ ေျပာၾကၿပီ၊ ေမးလ္ပို႔ၾကၿပီ ဆိုရင္လည္း ပထမဆံုး ေမးၾကတာက `ေနေကာင္းလား´ တဲ့။ ေနမေကာင္းဘူး ဆိုရင္ ဘာျဖစ္လို႔လဲ….၊ ဘယ္လို ျဖစ္တာလဲ….၊ အခုေရာ…. ဆိုၿပီး ေမးခြန္းေတြ တန္းစီေနေအာင္ ေမးၾက ေတာ့တာ ပါပဲ။ အႀကံဥာဏ္ ေတြလည္း ေပးၾကေပါ့… ဘာလုပ္သင့္တယ္… ဘာစားသင့္တယ္… နဲ႔….. ။ အားေပးၾကနဲ႔ေပါ့…။ ဒါကလည္း ေနမေကာင္းတဲ့ သူေတြ အတြက္ေတာ့ အားေဆးေလး တခြက္ပါပဲ။

ေမြးေန႔မွာ ဆိုရင္လည္း ေမြးေန႔မွ စ၍ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္း အသက္ တရာ့ႏွစ္ဆယ္ ရွည္ပါေစတဲ့ေလ…။ ဆုေတာင္းၾကတာမ်ား… ။ အဲလို အသက္ရွည္ဖို႕ အတြက္ အေနအထိုင္၊ အစားအေသာက္ ဆင္ဆင္ျခင္ျခင္ နဲ႔ ေနထိုင္ၿပီး က်န္းမာေရး ကို ဂရုစိုက္ရမွာေပါ့။

က်န္းမာျခင္းသည္ လာဘ္ႀကီးတပါး လို႔ ဆိုတဲ့အတိုင္း ကိုယ္ကိုတိုင္ က်န္းမာေရး ေကာင္းမြန္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ရင္း…. အက်ိဳးရိွမဲ့ အလုပ္ေတြ လုပ္ကိုင္ရင္း၊ ကိုယ့္ရဲ႔ ပတ္၀န္းက်င္ကို တိုးတက္ ေကာင္းမြန္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ ၾကပါေစ…။

သေဘာထား ကဲြလဲြမႈကို ဘယ္လို ေျဖရွင္းၾကမလဲ…

မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္း အခ်င္းခ်င္း သေဘာထား ကြဲလဲြလာရင္ ဘယ္လို ျပန္လည္ ေျဖရွင္း ၾကမလဲ...။

သူငယ္ခ်င္း အခ်င္းခ်င္း ခိုက္ရန္ေဒါသ ျဖစ္ျခင္းဟာ လူတိုင္းလူတိုင္း အတြက္ ေကာင္းတဲ့ လုပ္ရပ္တခု မဟုတ္ပါဘူး။ မရည္ရြယ္ပဲ ေျပာလိုက္တဲ့ စကားတခြန္းဟာ တျခားသူမွာ စိတ္ဒဏ္ရာ ရသြားေစႏိုင္ပါတယ္။ တခါတရံမွာေတာ့ က်မ တို႔ေတြ ဟာ မွားတာကို ၀န္မခံခ်င္ ၾကပါဘူး။ ေတာင္းပန္ဖို႔လည္း မလုပ္ခ်င္ ၾကပါဘူး။ သေဘာထား ကဲြလဲြၿပီးရင္ ျပန္ျပဳျပင္လို႔ မရဘူး၊ ျပန္ေျဖရွင္းလို႔ မရဘူးလို႔ ထင္ၾကပါတယ္။

သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြေတြ ၾကားမွာ သေဘာထား ကဲြလဲြမႈ၊ ပဋိပကၡ ျဖစ္လာရင္ ျပန္ေျဖရွင္းဖို႔ နည္းလမ္းေတြ ရိွပါတယ္။ အဲဒီ နည္းလမ္းေတြ ကေတာ့ ေအာက္မွာ ေျပာထားပါတယ္…။

အဆင့္(၁)
ၿငိမ္ၿငိမ္ ေနေပးပါ။ စိတ္လႈပ္ရွား ထိခိုက္မႈ မ်ားလာတဲ့ အခါ အက်ိဳးသင့္ အေၾကာင္းသင့္ မစဥ္းစားႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ ေနာက္တဖန္ ပဋိပကၡ ျဖစ္စရာ မစဥ္းစားပဲ ၿငိမ္ၿငိမ္ ေနလိုက္ပါ။

အဆင့္(၂)
တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ ေလးစားမႈ ရိွပါ။ ေလးစားမႈ မရိွခဲ့ရင္ ပဋိပကၡကို အခင္အမင္ မပ်က္ ျပန္ေျဖရွင္းႏိုင္ဖို႔ အလားအလာ မရိွေတာ့ပါဘူး။

အဆင့္(၃)
တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ အသိအမွတ္ ျပဳပါ။ သိပ္ၿပီး စိတ္လႈပ္ရွား၊ ေဒါသ ျဖစ္လာတဲ့ အခါမွာေတာ့ ေရွာင္ထြက္ သြားလိုက္ပါ။

အဆင့္(၄)
တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ အခ်ိန္ တခု ေပးပါ။ စိတ္ျပင္းထန္မႈ ေလ်ာ့ပါးတဲ့ အခ်ိန္ဟာ ဆင္ျခင္တံု ရိွတဲ့ အျပဳအမူ တခု ၿပီးေျမာက္ဖို႔ အတြက္ ကူညီပါလိမ့္မယ္။

အဆင့္(၅)
တေယာက္ရဲ႔ အခ်ိန္ကို အျခား တေယာက္က ေလးစားပါ။ တေယာက္ အသိအမွတ္ ျပဳျခင္းကို တေယာက္က ေလးစားပါ။ လူတိုင္း လူတိုင္းဟာ မတူညီ ႏိုင္ပါဘူး။ ပဋိပကၡ တခုကို ေျဖရွင္းဖို႔ အဆင္သင့္ မျဖစ္ခင္ မင္းရဲ႔ သူငယ္ခ်င္းက ရက္သတၱပတ္ လိုအပ္ခ်င္ လိုအပ္မယ္။ မင္းကေတာ့ တရက္ပဲ လိုခ်င္လိုမွာပါ။ ဒါေၾကာင့္ သူလိုအပ္မဲ့ အခ်ိန္တခုကို ေပးလိုက္ပါ။

အဆင့္(၆)
ဆက္ဆံမႈ ေျပျပစ္ေအာင္ ေနပါ။ စကားေျပာ နည္းျခင္းကလည္း ဆိုးတဲ့ ကိစၥ တခု ျဖစ္ပါတယ္။ အခါအားေလ်ာ္စြာ သူနဲ႔ ပက္သက္ၿပီး သူ႔ကို ဂရုစိုက္တဲ့ အေၾကာင္း သူသိေအာင္ ဆက္သြယ္ ေျပာဆိုေပးပါ။

အဆင့္(၇)
ေကာင္းမြန္စြာ နားေထာင္ေပးပါ။ စူးစူးစိုက္စိုက္ နားေထာင္ေပးပါ။ သေဘာထားႀကီးစြာနဲ႕ သူ႔ရဲ႔ အျမင္ကို အာရံုစိုက္ နားေထာင္ ေပးပါ။

အဆင့္(၈)
မင္းေျပာမဲ့ စကားလံုးေတြကို ခ်င့္ခ်င့္ခ်ိန္ခ်ိန္ စဥ္းစားၿပီးမွ ေရြးခ်ယ္ပါ။ `မင္းက ဘယ္ေတာ့မွ……….´၊ `မင္းက အၿမဲတမ္း…………´၊ `မင္း ဘာျဖစ္လို႔……………´ ဆိုတဲ့ ျပစ္တင္သံ ပါတဲ့ စကားလံုးမ်ိဳးကို မေျပာမိေအာင္ ေရွာင္ၾကဥ္ပါ။

အဆင့္(၉)
`ဒါေပမဲ့…….´ ဆိုတာ မပါ ပါေစနဲ႔။ ` ဟုတ္တယ္………..ဒါေပမဲ့´ ဆိုတဲ့ စကားလံုးကို မေျပာမိ ပါနဲ႔။ အဲလို စကားလံုး ေတြဟာ ေနာက္ဆံုးမွာ စိတ္နာက်င္မႈ ကို ျဖစ္ေစႏိုင္ပါတယ္။ `ငါ နားလည္ပါတယ္……………ဒါေပမဲ့´ ဆိုတာလည္း မေျပာမိပါနဲ႔။

အဆင့္(၁၀)
ၿပီးတာ ၿပီးပါေစ။ အေျခခံ တူညီမႈ မေတြ႔ရင္၊ သေဘာထား တိုက္ဆိုင္သည္ ျဖစ္ေစ မတိုက္ဆိုင္သည္ ျဖစ္ေစ၊ ၿပီးတာ ၿပီးပါေစ။ အဲလိုမ်ိဳး မလုပ္ႏိုင္ခဲ့ရင္ေတာ့ သေဘာထား ကဲြလဲြမႈ၊ ပဋိပကၡ ကို ေျဖရွင္းလာႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။

သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြ ခ်စ္သူ ခင္သူေတြလည္း တခါမဟုတ္ တခါေတာ့ သေဘာထား ကဲြလဲြမႈ ေလးေတြလည္း ရိွၾကမွာပါ။ အဲဒီအခါ ဘယ္လို ျပန္ေျဖရွင္းမလဲ ဆိုတာက အေရးႀကီးပါတယ္။ ေျဖရွင္းတာ အဆင္မေျပရင္လည္း တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ ဆက္ဆံဖို႔ ခက္သြားပါၿပီ…။ ေျဖရွင္းတဲ့အခါမွာ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ကိုယ့္ဘက္က နားလည္မႈ ေပးဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ တျခားတေယာက္ကို နားလည္မႈ ေပးလိုက္တာဟာ ပဋိပကၡ ျဖစ္တာကို ျပန္ၿပီး ေျဖရွင္း သြားႏိုင္မွာပါ။ အတတ္ႏိုင္ဆံုးေတာ့ တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ ပဋိပကၡ မျဖစ္တာ အေကာင္းဆံုးေပါ့။ ျဖစ္လာခဲ့ရင္လည္း အေကာင္းဆံုး ျပန္ေျဖရွင္းႏိုင္ၾကပါေစ………..။
http://www.funzug.com/index.php/relationships/how-to-resolve-conflicts-with-friends.html မွ ဘာသာျပန္သည္။

ဦးမိုးေရ…

ဒီေန႔ ထိတ္လန္႔စရာ ေကာင္းတဲ့ သတင္းဆိုးတခု ၾကားလိုက္ရတယ္။ မျဖစ္ပါေစနဲ႔လို႔ ဆုေတာင္းခဲ့ေပမဲ့ သက္ေသ မွတ္တမ္း ေဆာင္းပါးေလးတခုက ရင္ထဲကို ထိုးေဖါက္ၿပီး ခဏတာ ၿငိမ္သက္ သြားမိတယ္….။ စိတ္ထဲကလည္း ဟုတ္ပါ့မလားလို႔ ေတြးမိေနေသးတယ္။ ၿပီးေတာ့မွ အသိတခု ၀င္လာၿပီး ကာယကံရွင္ ကိုယ္တိုင္ ေရးထားတာမို႔လို႔ လဲြစရာ မရိွဘူးလို႔ သိလိုက္တဲ့အခါ ၀မ္းနည္းမႈက ဘယ္လိုမွ တားဆီးလို႔ မရေတာပါ့ဘူး။

တဆက္တည္းမွာပဲ ငယ္ငယ္တုန္းက ပံုရိပ္ေတြထဲမွာ `ဦးမိုးဟိန္း (ဂ်ာနယ္ေက်ာ္ မမေလးရဲ႔သား)´ ကို ျမင္ေယာင္ သြားမိတယ္။ စိတ္ေကာင္းရိွၿပီး အင္မတန္ ရိုးရိုးသားသား ေအးေအးေဆးေဆး ေနတတ္တဲ့ သူတေယာက္ပါ။ က်မတို႔ ငယ္ငယ္က အိမ္ကို အလည္ေရာက္လာရင္ လက္ဖက္ ႀကိဳက္တဲ့ ဦးမိုးကို အေမက အၿမဲ လက္ဖက္သုပ္ ေကၽြးတတ္တယ္။ က်မတို႔ သိတတ္စ အရြယ္မွာပဲ ဦးမိုးက သက္သက္လြတ္ စားၿပီး ဥပုသ္ အၿမဲေစာင့္ပါတယ္…။ အိမ္မွာ စကားေျပာၾကၿပီး အေဖနဲ႔ အျပင္ထြက္ လက္ဖက္ရည္ ေသာက္ၾကတယ္…။ အဲဒီအခါ က်မတို႔ကလည္း ဦးမိုး `တာ့တာ´ အိမ္ကို လာလည္အံုးေနာ္လို႔ အၿမဲ ေျပာေနၾကပါ။ ဦးမိုး ကလည္း ေအးေအး လာခဲ့မယ္ သမီးေရတဲ့။ ညီမေလးကိုေတာ့ သူေခၚေနက်အတိုင္း `ဖြားသီလရွင္ေလး´ တာ့တာ ေနာ္တဲ့။ ျမင္ေယာင္ ေနမိပါတယ္ ဦးမိုးေရ……….။ သတိလည္း ရေနပါတယ္……။ အခုအခ်ိန္ ေဘးနားကေတာင္ အားေပးလို႔ မရႏိုင္တဲ့ အေျခအေန မို႔လို႔ ပိုၿပီး ၀မ္းနည္းရပါတယ္…။

အေဖကေတာ့ အရမ္းခ်စ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္း အတြက္ ေတာ္ေတာ္ခံစား ေနရတယ္။ အေဖက ဦးမိုးထက္ ႀကီးေတာ့ အၿမဲတမ္း အေဖ့ကို ကန္ေတာ့ေနၾကပါ။ ဘုရားတရားလည္း အလြန္ ကိုင္းရႈိင္းပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း `လည္ေခ်ာင္းကင္ဆာ´ လို႔ သိလိုက္ေပမဲ့ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္စြမ္းရိွ္ၿပီး ကိုယ့္ကိုကိုယ္ တရားနဲ႔ ေျဖသိမ့္ ႏိုင္ခဲ့တယ္တဲ့…။ ဒါေပမဲ့ မိသားစု၀င္ ေတြကေတာ့ ဘယ္လို ေျဖဆည္လို႔ ရႏိုင္မွာလဲ………။ က်မတို႕ေတာင္ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ၿပီး ဘယ္လို လုပ္ေပးရမလဲ လို႔စဥ္းစားေနေသးတာ…။ မိသားစု အရင္းဆိုရင္ သိလိုက္တဲ့အခ်ိန္ ဘယ္ေလာက္မ်ား ပူေဆြးေသာက ေရာက္ေနမလဲလို႔ ေတြးရင္း ပိုလို႔ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ရျပန္တယ္ေလ။ `ကင္ဆာ´ ဆိုတာ ဘယ္လိုမွ ကုလို႔ မရႏိုင္ေတာ့ဘူး ဆိုတာ သိေနေပမဲ့လည္း ဘာလုပ္ရင္ ေကာင္းႏိုင္မလဲဆိုၿပီး တဘက္ကလည္း မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး ဆိုၿပီး လြန္ဆဲြ ေနျပန္တယ္။

ဦးမိုးက တရားဘာ၀နာ စီးျဖန္းေနသူမို႔ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္္ နဲ႔ ရင္ဆိုင္ႏိုင္ေပမဲ့ ပတ္၀န္းက်င္က တပည့္ေတြ၊ ေဆြမ်ိဳး မိတ္ေဆြေတြ ကေတာ့ အံ့ၾသမႈနဲ႔ မယံုၾကည့္တဲ့သူနဲ႔ေပါ့…။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ေနလို႔ရေအာင္ ေဆးကုႏိုင္ဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္မိတယ္.။

ဦးမိုးေရ….သမီးတို႔ညီအမ ႏွစ္ေယာက္နဲ႔ လက္ခ်င္းခ်ိတ္ၿပီး ယံုၾကည္ခ်က္ေတြကို အံထုတ္ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ကို အရမ္းလြမ္းမိပါတယ္…။ အဲဒီ ျမင္ကြင္းကိုလည္း သမီး ဘယ္ေတာ့မွ ေမ့လို႔မရပါဘူး။ သမီး အေ၀း တေနရာကေန မ်က္ရည္က်ေနရၿပီ…။

စိတ္ထဲကလည္း ကေလးတေယာက္ အေတြးနဲ႔ ဘာျဖစ္လို႔ ဦးမိုးကိုမွ ဒီေလာက္ ေၾကာက္စရာ ေကာင္းတဲ့ ကင္ဆာေရာဂါ လာျဖစ္ရသလဲ လို႔ေတြးမိေနတယ္။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ေရွာင္လို႔မရေတာ့တဲ့ ေရာဂါကို ဦးမိုးေျပာသလို ကံ၊ စိတ္၊ ဥတု၊ အာဟာရ ဆိုတဲ့ ဥတုေလးပါးနဲ႔အညီ ေနထိုင္မယ္ဆိုရင္ လံုး၀ျပန္မေကာင္းဘူး ဆိုရင္ေတာင္ ဆိုးဆိုးရြားရြား ခံစားရမွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ထင္ပါတယ္…။

အခုေတာ့ ေရာဂါကို ေအးေအးသက္သာ နဲ႔ရင္ဆိုင္ႏိုင္ၿပီး အတတ္ႏိုင္ဆံုး ေနလို႔ရေအာင္ သမီး အေ၀း တေနရာကေနပဲ ဆုေတာင္း ေနပါတယ္…..။

ဦးမိုးရဲ႔ ေသျခင္းတရား ကို ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ ရင္ဆိုင္ပံု ေဆာင္းပါးေလးကို ဖတ္လို႔ရေအာင္ လင့္ေလး ေပးထားပါတယ္.။ ဒီလင့္ေလး မွာ ဖတ္ၾကည့္လိုက္ပါေနာ္...။

အႏိုင္ရဖို႔ အားမထုတ္ပါနဲ႔….

အၿမဲတမ္း ရင္းႏွီးခ်စ္ခင္မႈ ရခ်င္ရင္ အႏိုင္ရဖို႔ခ်ည္း အားမထုတ္ပါနဲ႔………။

ခ်စ္သူ စံုတဲြေတြမွာေတာင္ မဂၤလာေဆာင္ လက္တဲြၾကၿပီးရင္ ဆက္ဆံေရးေတြ ေလ်ာ့က်သြားတတ္ၾကတယ္တဲ့။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ တဦးအေပၚ တဦးလႊမ္းမိုးဖို႔ ႀကိဳးစားရင္း၊ ေတာင္းဆိုခ်က္ေတြ အလံြအကၽြံ ေတာင္းၾကရင္းေပါ့။ သူတို႔ ခ်စ္သူေတြရဲ႔ အက်င့္ဆိုးေလးေတြကို အခ်စ္နဲ႔ အရာရာ ျပင္ဆင္ သြားႏိုင္မယ္လို႔ ထင္ေနၾကတယ္။ အမွန္တကယ္မွာေတာ့ အဲလို မဟုတ္ခဲ့ၾကပါဘူးတဲ့…….။

အဲဒီ အယူအဆက တရုတ္ စကားပံုု က လာတာပါ………….။ စကားပံုက......
`ေတာင္ႀကီးေတြ၊ ျမစ္ႀကီး ေတြကိုသာ လိုသလို ျပဳျပင္လို႔ ရခ်င္ရမယ္……..လူေတြရဲ႔စရိုက္ ကိုေတာ့ ကိုယ္ လိုခ်င္တဲ့ ပံုစံျဖစ္ေအာင္ ျပဳျပင္ ပံုသြင္းဖို႔ မလြယ္ကူ ပါဘူးတဲ့…..´

ခ်စ္သူကို ကိုယ္လိုခ်င္သလို ေျပာင္းလဲပံုသြင္းဖို႔ အရမ္းေမွ်ာ္လင့္ၿပီး ၾကိုးစားေနတယ္ဆိုရင္ စိတ္မခ်မ္းသာစရာ ေတြ၊ စိတ္ပ်က္စရာေတြ ၾကံဳေတြ႔ လာရလိမ့္မယ္။

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ နဲနဲနဲ႔ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ျပင္ယူသြားမယ္ ဆိုရင္ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တာေတြ ရလာ ႏိုင္ပါတယ္........။

တေယာက္နဲ႔တေယာက္ အၿမဲရင္းႏွီးခ်စ္ခင္ေနဖို႔ တပါးေသာသူကို လႊမ္းမိုးအႏိုင္ယူဖို႔ မျပဳလုပ္မိရင္ အေကာင္းဆံုးလို႔ ထင္မိပါတယ္။ အႏိုင္ယူခ်င္စိတ္ မ်ားေနရင္ တဘက္ကလည္း တျဖည္းျဖည္း စိတ္ပ်က္ သြားမိပါလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ တျခားတေယာက္အေပၚ တတ္ႏိုင္သမွ် အႏိုင္ယူလို စိတ္မထားမိဖို႔ အၿမဲ ဆင္ျခင္သင့္တယ္လို႔ ထင္ပါတယ္…….

http://www.funzug.com/index.php/relationships/trust-is-important-for-every-relationship.html မွကိုးကားေရးသားသည္။

ယံုၾကည္မႈ

တဦးနဲ႔တဦး ရင္းႏွီးခ်စ္ခင္ဖို႔ ယံုၾကည္မႈက အေရးႀကီးဆံုးပါပဲ…။ ယံုၾကည္မႈ မရိွေတာ့ရင္ ခင္မင္မႈလည္း အဆံုးသတ္သြားမွာေပါ့… ။ ယံုၾကည္မႈ ကင္းမဲ့ျခင္းကေန သကၤာမကင္းဆိုတာလည္း ျဖစ္လာပါၿပီ…။ သကၤာမကင္းျဖစ္တာဟာ ေဒါသကို ျဖစ္လာေစပါတယ္….။ ေဒါသကေနတဆင့္ မလိုမုန္းတီးစိတ္ကို ျဖစ္ေစပါတယ္…..။ မလိုမုန္းတီးစိတ္ရဲ႔ အက်ိဳးရလာဒ္ အေနနဲ႔ကေတာ့ ကဲြကြာျခင္းဆိုတာပါပဲ…..။ ယံုၾကည္မႈကို အလဲြသံုးစား လုပ္ျခင္းကလည္း ရင္းႏွီးခ်စ္ခင္မႈကို ဖ်က္ဆီးပစ္ေစႏိုင္ပါတယ္………။

တဦးနဲ႔တဦး မုန္းတီးဖို႕ လြယ္ကူေပမဲ့ ရင္းႏွီးခ်စ္ခင္ဖို႔ေတာ့ အရမ္းခက္ခဲပါတယ္….။ မိသားစုတစု၊ ေဆြမ်ိဳးမိတ္သဂၤဟ၊ ဆရာနဲ႔တပည့္၊ သူငယ္ခ်င္း၊ လုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္၊ အဖဲြ႔အစည္း ကေန တိုင္းျပည္ တခုလံုးအထိ တေယာက္နဲ႔တေယာက္ ယံုၾကည္မႈ ရိွမွ ျဖစ္မွာပါ။ ယံုၾကည္မႈ မရိွခဲ့ရင္ ဘယ္အရာမွ တိုးတက္ေျပာင္းလဲလာမွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ထင္မိပါတယ္…။ ဒါေၾကာင့္ ခက္ခက္ခဲခဲနဲ႔ ရယူထားရတဲ့ ရင္းႏွီး ခ်စ္ခင္မႈမ်ိဳးကို ဘယ္လို အေၾကာင္းအရာနဲ႔မွ အေႏွာက္အယွက္ ျဖစ္ေအာင္ မလုပ္သင့္ပါဘူး။ ရရိွၿပီးသား ယံုၾကည္မႈကိုလည္း ထိန္းသိမ္းထားရပါမယ္။

အဓိကကေတာ့ အျပန္အလွန္ ယံုၾကည္ရပါမယ္။ ကိုယ့္ဘက္ကလည္း တပါးသူ ယံုၾကည္ေအာင္ ျပဳလုပ္ရမွာေပါ့။ ဒါမွလည္း တပါးသူက ကိုယ့္ကို ယံုၾကည္မႈ ရိွသြားႏိုင္မွာပါ။ ပထမဆံုး ကိုယ့္ဘက္က ရိုးသားတဲ့စိတ္နဲ႔ ယံုၾကည္ဖို႔ လိုလိမ့္မယ္ ထင္ပါတယ္……။ ဘယ္သူ႔ကိုမွ သံသယနဲ႔ မၾကည့္မိဖို႔ လိုပါမယ္။ သံသယနဲ႔ အၿမဲၾကည့္ေနရင္လည္း ယံုၾကည္မႈ ရိွလာေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး….။ သံသယနဲ႔ ဆက္ဆံေနရင္လည္း မလိုလားအပ္တဲ့ ဆိုးက်ိုဳးေတြပဲ ျဖစ္လာမွာပါ…။ ရင္းႏွီးမႈရိွဖို႔အတြက္ သံသယဆိုတာလည္း မထားအပ္တဲ့ အေၾကာင္းတခုပဲလို႔ ျမင္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ တပါးသူ ေျပာတဲ့စကားကို ယံုၾကည္မႈနဲ႔ နားေထာင္ဖို႔ အေရးႀကီးပါတယ္။ သူ႔အေပၚ ယံုၾကည္မႈ ရိွေၾကာင္း ျပသလိုက္တာဟာ သူ႔အတြက္လည္း ေရွ႔ေလွ်ာက္ ယံုၾကည္မႈရိွလာေအာင္ ေျပာဆိုေနထိုင္ ဆက္ဆံ ဖို႔အတြက္ အင္အားတရပ္ ျဖစ္သြားမွာပါ…။ အထင္လဲြခဲ့ရင္လည္း အတူတူေျဖရွင္းၾကၿပီး ျပန္လို႔ ယံုၾကည္လာေအာင္ ျပဳလုပ္ဖို႔ လိုတယ္လို႔ ထင္ပါတယ္...။ တေယာက္နဲ႔တေယာက္ ယံုၾကည္မႈ မရိွေတာ့တဲ့ သူေတြဟာ ဘယ္ေလာက္ပဲ ဆက္ဆံေနသေရြ႔ အဓိပၸါယ္ ရိွတဲ့ ရင္းႏွီးမႈမ်ိဳး မျဖစ္လာႏိုင္ေတာ့ပါဘူး……..။ အဓိပၸါယ္ရိွတဲ့ ရင္းႏွီးမႈမ်ိဳး ျဖစ္လာေအာင္ယံုၾကည္မႈ ရိွတဲ့ အျပဳအမူမ်ိဳးနဲ႔ ဆက္ဆံဖို႔ လိုပါတယ္...။

သူ႔အေပၚ ယံုၾကည္မႈရိွတဲ့သူတေယာက္ ျဖစ္ေအာင္ သူ႔ကို စကားေျပာခြင့္ ျပဳလိုက္ပါ….။

လူတိုင္းလူတိုင္း ရင္းႏွီးခ်စ္ခင္တဲ့ သူေတြအျဖစ္ အၿမဲတမ္း ျဖစ္ေနၾကဖို႔ သံသယျဖစ္ေစမဲ့ အျပဳအမူ၊ အေနအထိုင္၊ အေျပာအဆို၊ အလုပ္အကိုင္ေတြကို သတိထားၿပီး ေရွာင္က်ဥ္ၾကပါစို႔ေနာ္……….

တာ၀န္ဆိုတာ….

လူတိုင္းလူတိုင္းဟာ ေလာကႀကီးထဲကို စၿပီးေရာက္လာၿပီ ဆိုကတည္းက တာ၀န္ကိုယ္စီ ပါလာပါၿပီ။ ဒီတာ၀န္ကို ေက်ပြန္ေအာင္ ထမ္းေဆာင္ဖို႔လည္း ႀကိဳးစားရပါၿပီ။ ငယ္စဥ္ကေလးဘ၀ ေက်ာင္းစတက္ၿပီ ဆိုတာနဲ႔ စာသင္ဖို႔ တာ၀န္ရိွလာပါၿပီ။ မူလတန္း၊ အလယ္တန္း၊ အထက္တန္း၊ တကၠသိုလ္ အဆင္ဆင့္ ေအာင္ျမင္ေအာင္ လုပ္ၾကရၿပီေလ….. အဲဒီအခါ မိမိတာ၀န္ကို မိမိေက်ပြန္ေအာင္ မလုပ္ႏိုင္ခဲ့ရင္ ေအာင္ျမင္မႈ ဆိုတာ ရလာမွာမဟုတ္ပါဘူး။ မိဘကလည္း မိဘတာ၀န္ ေက်ပြန္ေအာင္ အစြမ္းကုန္ ေမတၱာထားၿပီး ေပးဆပ္ၾကပါတယ္။ မိဘတိုင္းကေတာ့ သားသမီးအေပၚမွာ တာ၀န္ေက်တာထက္ အမ်ားႀကီးပိုပါတယ္။ (သားသမီးေတြကသာ ဘယ္ေလာက္ တာ၀န္ေက်ေအာင္ လုပ္ႏိုင္ၾကပါၿပီလဲလို႔………)။ အဲဒီလိုပဲ အလုပ္သမားကလည္း အလုပ္သမားတာ၀န္၊ ဆရာ၀န္ကလည္း ဆရာ၀န္တာ၀န္၊ လယ္သမားကလည္း လယ္သမားတာ၀န္၊ ေက်ာင္းသားကလည္း ေက်ာင္းသားတာ၀န္ သူ႔ေနရာနဲ႔သူ တာ၀န္ေတြ ထမ္းေနရတာပါပဲ။

ေက်ာင္းၿပီးလို႔ လုပ္ငန္းခြင္ ၀င္ၾကရပါၿပီ။ မိမိရဲ႔လုပ္ငန္းခြင္ထဲမွာလည္း မိမိတာ၀န္ေက်ပြန္ဖို႔ လိုပါတယ္။ ဒါမွလည္း မိမိရဲ႔လုပ္ငန္းကို မိမိေလးစားရာ၊ ျမွင့္တင္ရာ ေရာက္မွာေပါ့…….. မိမိရဲ႔တာ၀န္ကို မိမိမေက်ပြန္တာကို အျခားသူေတြ မသိခဲ့ရင္ေတာင္ မိမိကိုယ္ မိမိေတာ့ သိေနၾကမွာပါ။ ဒါဆိုရင္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ တခုခု လိုအပ္ေနၿပီလို႔ ခံစားၾကရမယ္ ထင္ပါတယ္။ အဲဒီလို မခံစားမိပဲ ေနႏိုင္တဲ့သူဆိုရင္လည္း တာ၀န္ကို မသိလို႔ မဟုတ္ပဲ မသိခ်င္ဟန္ေဆာင္တာမ်ိဳးပဲ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ဘယ္လိုလူမ်ိဳးမဆို ကိုယ့္တာ၀န္ကို ေက်ပြန္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္ျခင္းကသာ လူပီသတဲ့ လူသားတေယာက္ ျဖစ္လာႏုိင္မယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။ ဒါမွလည္း အဆင့္ဆင့္ တိုးတက္ေျပာင္းလဲလာမဲ့ လူမႈအဖဲြ႔အစည္း ျဖစ္လာမွာပါ…..

မိမိတာ၀န္ကို မိမိေက်ပြန္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္မွ အမ်ားတာ၀န္ကိုလည္း ေက်ပြန္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္လာၾကမွာပါ။ မိမိတာ၀န္ကိုမွ မိမိမေက်ပြန္တဲ့သူဟာ အမ်ားတာ၀န္ကို လုပ္ႏိုင္ေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ အေရးႀကီးတာကေတာ့ မိမိရဲ႔စိတ္ကသာ အဓိက ျဖစ္ပါတယ္..... စိတ္ကသာ တာ၀န္ဆိုတာကို အလိုလို သိေနမယ္ဆိုရင္ အလုပ္ကိုလည္း အလိုအေလ်ာက္ လုပ္ႏိုင္လာမယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ မိမိရဲ႔ အသိစိတ္နဲ႔ မိမိလုပ္တာသာ ပိုေကာင္းပါတယ္။ မိမိတာ၀န္ကို မိမိထမ္းေဆာင္ႏိုင္ၿပီဆိုရင္ အမ်ားအတြက္လည္း လုပ္ႏိုင္လာပါၿပီ.....

မိမိ ကိုယ္က်ိဳးစြန္႔ၿပီး အမ်ားအက်ိဴးအတြက္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနတဲ့ သူေတြကိုေတာ့ ရင္ထဲက ေလးေလးနက္နက္ ေလးစားဂုဏ္ယူေနမိတယ္…..။

ကိုယ္ထမ္းေဆာင္ရမဲ့ တာ၀န္ကို မယူပဲ ေနတဲ့သူဟာ လူ႔ေလာကႀကီးကေန တျဖည္းျဖည္း ေ၀းရာကို သြားေနတာနဲ႔ တူသြားပါလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္တာ၀န္ကို ေက်ပြန္ေအာင္ အစြမ္းကုန္ႀကိဳးစားရင္း ကိုယ့္ရဲ႔ လူ႔အဖဲြ႔ႀကီး တရပ္လံုးကို အလွဆင္ၾကပါစ႔ိုေနာ္………