အိပ္မက္…..မက္ခဲ့တယ္…..

`ပဲျပဳတ္…ပဲျပဳတ္…´ဆိုတဲ့ အသံေၾကာင့္ က်မ လန္႔ႏိုးလာခဲ့တယ္။ ေဘးနားက နာရီ ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ မနက္ ၆နာရီ ေတာင္ထိုးေတာ့ မွာပဲ။ ဟာ…၇နာရီဆို အတန္းခ်ိန္ စေတာ့မွာ ျမန္ျမန္ ထျပင္ဆင္ၿပီး ေက်ာင္းသြား ရအံုးမယ္။ ညက စာၾကည့္တာ အေတာ္ ညဥ့္နက္ သြားတာကိုး။ မထခ်င္ ထခ်င္နဲ႔ ထၿပီး ေရခ်ိဳးျပင္ဆင္ ရအံုးမယ္။ ဒီမနက္ ေတာ့ မနက္စာ စားဖို႔ အခ်ိန္ မရေတာ့ဘူးပဲ။ ေဖႀကီးကို မနက္စာ ေက်ာင္းမွာပဲ စားေတာ့မယ္ ဆိုၿပီး ေျပာေတာ့ ေဖႀကီးက ဗိုက္ဆာ ေနလိမ့္မယ္တဲ့။ နည္းနည္း စားသြား ဆိုေတာ့ စိတ္ေက်နပ္ေအာင္ နည္းနည္းစား လိုက္ရတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကမန္းကတန္း အိမ္က ထြက္လာခဲ့တယ္။ လမ္းေရာက္ေတာ့မွ ေလအေ၀့တခ်က္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း တိုက္လိုက္တဲ့ အခါ စိမ့္ၿပီး ေအးသြားတယ္။ အဲဒီေတာ့မွ ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ေၾသာ္…ဒီေန႔ အေႏြးထည္ ၀တ္မလာမိ ပါလားလို႔။

ကားဂိတ္မွာ ကားေစာင့္ေနရင္း ဟိုၾကည့္ ဒီၾကည့္နဲ႔ ကားေရာက္ လာေတာ့ ကားေပၚတက္ လိုက္တယ္။ လမ္းတေလွ်ာက္လံုး အေအးဒဏ္ ခံစားရင္း စာသင္မဲ့ ဆရာမဆီ ကိုသာ စိတ္က ေရာက္ေနတယ္။ ၇နာရီ သင္မဲ့ ဆရာမက စာအသင္အျပ အရမ္း ေကာင္းတယ္။ စိတ္ကူးရင္းနဲ႔ စီးလာလိုက္တာ ေျမနီကုန္းေက်ာ္ လို႔ လွည္းတန္းေတာင္ ေရာက္ခါနီးၿပီပဲ။ ကားေပၚက ဆင္းဖို႔ အဆင္သင့္ ရပ္ေန လိုက္တယ္။ လွည္းတန္း မွတ္တိုင္ ေရာက္ေတာ့ ကားေပၚက ဆင္းၿပီး ခပ္သုတ္သုတ္ ေလွ်ာက္လာရင္း ဒီအခ်ိန္ဆို အတန္းထဲမွာ စာသင္ေနေလာက္ ၿပီလို႔ ေတြးရင္း ေလွ်ာက္လာ ခဲ့တယ္။ အတန္းထဲ မသြားခင္ စာၾကည့္တုိက္ ေရွ႔မွာ သူငယ္ခ်င္းေတြ ဆံုေနၾက ဆိုေတာ့ သူတို႔ေတြ ငါ့ကို ေစာင့္ေနေလာက္ ၿပီေပါ့။ တေမွ်ာ္ေမွ်ာ္နဲ႔ ေစာင့္ေနၾကတဲ့ သူတို႔က လည္း ကိုယ့္ကို ေတြ႔ေတာ့ ဘာျဖစ္လို႔ ေနာက္က်တာ လည္းတဲ့။ က်မလည္း သူတို႔ အေမးကို မေျဖေတာ့ပဲ လာ…လာ အတန္းထဲ ျမန္ျမန္ သြားၾကမယ္ဆိုၿပီး ထြက္ခဲ့ၾကတယ္။ လမ္းတလမ္းလံုး လည္း ကံ့ေကာ္ပန္း ရနံေတြ ေမႊးပ်ံ႔ ေနလိုက္တာ…

အတန္းထဲ ေရာက္ေတာ့ ဆရာမက စာသင္ေနပါၿပီ။ က်မတို႔လည္း ခပ္ရို႔ရို႔ ၀င္ထိုင္ရင္း စာအုပ္ ထုတ္ၿပီး မွတ္စုလိုက္ ေရးလိုက္တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ တခ်ိန္ၿပီး တခ်ိန္ သင္လိုက္တာ ေန႔လည္ ၁၂နာရီေတာင္ ထိုးသြားၿပီ။ ဗိုက္ထဲ ကလည္း ဆာလိုက္တာ။ ဒီေန႔ေတာ့ ၁နာရီဆို အတန္းခ်ိန္ ၿပီးၿပီ ဆိုေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ တေနရာရာ သြားဖို႔ စိတ္ကူးထား ၾကတယ္။ ၁နာရီ ထိုးလို႔ စာသင္ခ်ိန္လည္း ၿပီးေရာ သူငယ္ခ်င္းေတြ ရွစ္မိုင္ လမ္းဆံုက (junction 8) ကို သြားခဲ့ၾကတယ္။ တလမ္းလံုး စကားတြတ္ ထိုးၿပီး မေတြ႔ရတာ အေတာ္ၾကာ ေနၾကတဲ့ သူေတြလိုပဲ။ (junction 8) မေရာက္ခင္ ထမင္းသုပ္ဆိုင္ ေကာင္းတယ္။ ၀င္စားၾကမယ္ ဆိုၿပီး စားၾကတယ္။ ၿပီးေတာ့မွ (junction 8) ကို လာၾကၿပီး ေလွ်ာက္ၾကည့္ၾက လိုတာေတြ ၀ယ္ၾကတယ္။ (junction 8) ထဲက (J Donut) မွာ အေအး၀င္ ေသာက္လိုက္ ၾကေသးတယ္။ ၿပီး ဘယ္သြားအံုးမလဲ ဆိုေတာ့ က်မက စာအုပ္တန္းဘက္ ကို သြားခ်င္တယ္ ေျပာေတာ့ အားလံုး ကလည္း တညီတညြတ္တည္း သြားမယ္တဲ့။ အဲဒါနဲ႔ (junction 8) ထဲက ျပန္ထြက္လာၿပီး ရန္ကုန္ၿမိဳ႔ထဲ ဘက္ကို ကားစီး လာခဲ့ၾကတယ္။

စာအုပ္တန္း မွာ တဆိုင္၀င္ တဆိုင္ထြက္ နဲ႔ စာအုပ္ေတြ ၾကည့္ရတာ အရမ္း ေကာင္းတာပဲ။ ေနာက္ဆံုး `အေမ့အိမ္´ဆိုင္က ဖတ္ခ်င္တဲ့ စာအုပ္ တခ်ိဳ ႔ ၀ယ္လာ ခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ ဘယ္သြားရင္ ေကာင္းအံုး မလဲလို႔…. တရုတ္တန္း ဘက္ကို သြားၾကမယ္ ဆိုေတာ့ အားလံုးက ေခါင္းညိတ္ ၾကတယ္ေလ။ တရုတ္တန္း ဘက္မွာ စားစရာ ေတြက အမ်ားႀကီးေလ။ စာအုပ္တန္း ဘက္က ေလွ်ာက္လာရင္း ဆိုင္တန္းေတြ ေငးၿပီး ေလွ်ာက္လာ လိုက္တာ တရုတ္တန္း ကို ေရာက္ေနၿပီပဲ။ ေရာက္ေတာ့ အားလံုး အႀကိဳက္ အရင္ဆံုး ၀က္သား ဒုတ္ထိုး စားၾကတယ္။ ေဘးနားမွာ ၾကည့္လိုက္ ေတာ့ ေကာ္ျပန္႔စိမ္းဆိုင္။ အား… ေကာ္ျပန္႔စိမ္း လည္း စားလိုက္ အံုးမယ္ ဆိုၿပီး စားၾကျပန္တယ္။ ၿပီးေတာ့ `ခ်စ္စရာ´ အေအးဆိုင္ ကို လမ္းေလွ်ာက္ၾကၿပီး ကူလ္ဖီး စားၾကတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြ ကေတာ့ ဖါလူဒါ စားတဲ့သူနဲ႕ သစ္သီးေဖ်ာ္ရည္ ေသာက္တဲ့သူ နဲ႔ေပါ့။ ထံုးစံ အတိုင္း သူ႔ဟာ ကိုယ္ယူစား ကိုယ့္ဟာ သူယူစားနဲ႔ ေပ်ာ္စရာ ေပါ့။ အင္း နာရီ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ညေန ၅နာရီ ေတာင္ ထိုးေနၿပီပဲ။ ေဖႀကီးကို ႀကိဳေျပာ ထားရတယ္။ မဟုတ္ရင္ ျပန္တာ ေနာက္က်လို႔ စိတ္ပူ ေနအံုးမယ္။ ၿပီးေတာ့မွ လမ္းခဲြၿပီး အိမ္ျပန္ လာၾကတယ္။ က်န္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ က လွည္းတန္း နဲ႔ အင္းစိန္ နဲ႔ ကိုးမိုင္ နဲ႔ျပန္မွာ ဆိုေတာ့ လမ္းတူၾကတယ္။ က်မ သာ တာေမြဘက္ ျပန္မွာ ဆိုေတာ့ သူတို႔နဲ႔ မတူ တေယာက္တည္း ျပန္လာခဲ့တယ္။

လမ္းတလမ္း လံုးလည္း မနက္ဖန္မွာ လုပ္ရမဲ့ (ပရက္တီကယ္) လက္ေတြ႔ အေၾကာင္း စဥ္းစားရင္း အေတြး နယ္ခ်ဲ ႔ လာခဲ့တာ အိမ္နားကိုေတာင္ ေရာက္ခါနီး လာၿပီ။ အင္း… ဒီေန႔ေတာ့ သြားခ်င္တဲ့ ေနရာေတြ သြားလိုက္ရတဲ့ အတြက္ စိတ္ခ်မ္းသာ သြားတယ္။ ေဖႀကီးတို႔ ကေတာ့ ထမင္းစားဖို႔ ေစာင့္ေနၾကမွာ။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ ေဖႀကီးက ပင္ပန္း သြားၿပီလားတဲ့။ ပင္ပန္းတာ ေပါ့လို႔ ျပန္ေျပာေတာ့ ထမင္းစားၾကမယ္ တဲ့။ ဆာေတာ့ မဆာ ေသးဘူး။ ဒါေပမဲ့ မစားရင္ လည္း စိတ္မေကာင္းမွာ စိုးလို႔ ၀င္စား လိုက္တယ္။ ထမင္းစားၿပီး ခန နားတုန္း ၀ယ္လာတ ဲ့စာအုပ္ေတြ ဖတ္ၾကည့္လိုက္ အံုးမယ္ ဆိုၿပီး ဖတ္လိုက္တာ။

တူမေလး က `တီတီႀကီး´ သမီး ေက်ာင္းသြားေတာ့မယ္ `တာ့တာ´ ဆိုတဲ့ အသံၾကားမွ ဟင္…. ငါဘယ္ေရာက္ ေနပါလိမ့္ လို႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ …. ကိုယ့္အိမ္၊ ကိုယ့္ေျမ မဟုတ္တဲ့ ေနရာေလး တခုမွာ အိပ္စက္ ေနတာပါလား…
ေအးစက္ ေနတဲ့ ပါးျပင္ေပၚ မွာေတာ့ မ်က္ရည္စ တခ်ိဳ ႔……….