အခ်ိန္ကာလကား တေရြ႕ေရြ႕ ထြက္ခြါလို႔...။
ဘယ္ဘက္ရင္ဘတ္ဆီမွ စူးကနဲ နာက်င္မႈတို႔ ေျပေပ်ာက္သြားၿပီလား ဟု ေမးခြန္းထုတ္မိခိုက္.. သူနဲ႔အတူ ကုန္ဆံုးခဲ့ဖူးေသာ အခ်ိန္ေလး တစ္ခုဆီသို႔ .... ကၽြန္မ ေရာက္ရိွသြားေလသည္။ ထိုအခ်ိန္တစ္ခုကို ေမ့ပစ္ခ်င္ေနခဲ့ေသာ ကၽြန္မသည္ သူႏွင့္အတူ ေျပာခဲ့ဖူးေသာ စကားမ်ားႏွင့္ သူ႔စာမ်က္ႏွာမ်ားကိုလည္း တမင္ ေမ့ပစ္ထားခဲ့သည္မွာ အခ်ိန္ကာလ တစ္ခုသို႔ပင္ ခ်ဥ္းနင္းဝင္ေရာက္ခဲ့ေပသည္။ ထိုအေတာအတြင္း ကၽြန္မ၏ စိတ္သည္ အရာရာကို ပို၍ႏူးညံ့စြာ ရင္ဆိုင္ရဲလာခဲ့ေပသည္။ ႏွလံုးအိမ္မွတဆင့္ စီးေမ်ာလာသည့္ ပူေလာင္လွေသာအရာကို သစၥာတရားျဖင့္ ေအးၿငိမ္းေအာင္ ႀကိဳးစားခဲ့ရသည္မွာ လြယ္ကူလွသည္ေတာ့ မဟုတ္ေပ။
သူႏွင့္ပက္သက္သမွ် အရာအားလံုးကို ေမ့ပစ္မွသာ ကၽြန္မအတြက္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္လိမ့္မည္ဟု ကိုယ့္ကိုယ္ကို သတိေပးရင္း အခ်ိန္ကာလကို ရင္ဆိုင္ ေက်ာ္လႊားခဲ့ရသည္မွာ ကၽြန္မအတြက္ အခက္ခဲဆံုးႏွင့္ အပင္ပန္းဆံုး ကာလမ်ား ျဖစ္ခဲ့ေလသည္။ ကၽြန္မအေပၚ သူ၏ တံု႔ျပန္မႈသည္ ရိုးသားမႈလား၊ အားနာမႈမ်ားႏွင့္ အလိုက္သင့္ ဆက္ဆံေရးလား၊ သူ႔အတြက္ လိုအပ္ေနေသာ စကားေျပာေဖၚလား ဆိုသည္ကို ေတြးပင္ မေတြးမိခဲ့သည္မွာ သူ႔အေပၚ ထားရိွခဲ့ေသာ ကၽြန္မ၏ အရိုးသားဆံုး ေမတၱာတရား တစ္ခုျဖစ္သည္ဟု ကၽြန္မေျပာရဲပါသည္။
သူႏွင့္အတူ ရိွခဲ့ဖူးေသာ စာမ်က္ႏွာထက္တြင္ အျပန္အလွန္ေျပာဆိုခဲ့ေသာ စကားလံုးမ်ားအၾကား၊ တခါတရံ ျငင္းခုန္မႈမ်ားအၾကား၊ အျမင္ခ်င္း ဖလွယ္မႈမ်ားအၾကား၊ စာနာ နားလည္မႈမ်ားႏွင့္ အရံႈးေပးခဲ့ဖူးေသာ အခ်ိန္ေလးတစ္ခုကို ေမ့ပစ္ခ်င္ပါသည္။ ေနာက္ဆံုး ေျပာခဲ့ဖူးသည့္ ကၽြန္မ အၾကားခ်င္ဆံုး စကားတစ္ခြန္းကို ေမ့ပစ္ခ်င္ပါသည္။ ရိုးသားမႈႏွင့္ စစ္မွန္ေသာ ႏႈတ္ထြက္ စကားလံုးအျဖစ္ ယံုၾကည္မိေသာ စကားလံုးမ်ားကိုလည္း ေမ့ပစ္ခ်င္ပါသည္။ ထို႔ထက္ သူႏွင့္ ပက္သက္ခဲ့ေသာ အမွတ္တရ အားလံုးကို ေမ့ပစ္ခ်င္ပါသည္။ ထို႔အတြက္ အခ်ိန္ကာလ တစ္ခု လိုအပ္ေကာင္း လုိအပ္ ပါလိမ့္မည္။ က်ိန္းေသသည္မွာ ထိုအခ်ိန္ကာလသည္ ကၽြန္မအတြက္ အခက္ခဲဆံုးတစ္ခု ျဖစ္ခဲ့ေသာ္လည္း မည္သည့္အရာကိုမွ အဆိုးျမင္စိတ္ မထားတတ္ျခင္းေၾကာင့္ ေဒါသျဖစ္မႈမ်ားႏွင့္ အတၱႀကီးမားမႈမ်ား မရိွခဲ့သည့္ အတြက္ ၿငိမ္းခ်မ္းေသာ ကာလ တစ္ခုကို ျပန္လည္ ေရာက္ခဲ့သည္မွာလည္း သိပ္ၾကာလွျခင္း မရိွခဲ့..။
သူႏွင့္အတူ ရိွခဲ့ဖူးေသာ စာမ်က္ႏွာထက္တြင္ အျပန္အလွန္ေျပာဆိုခဲ့ေသာ စကားလံုးမ်ားအၾကား၊ တခါတရံ ျငင္းခုန္မႈမ်ားအၾကား၊ အျမင္ခ်င္း ဖလွယ္မႈမ်ားအၾကား၊ စာနာ နားလည္မႈမ်ားႏွင့္ အရံႈးေပးခဲ့ဖူးေသာ အခ်ိန္ေလးတစ္ခုကို ေမ့ပစ္ခ်င္ပါသည္။ ေနာက္ဆံုး ေျပာခဲ့ဖူးသည့္ ကၽြန္မ အၾကားခ်င္ဆံုး စကားတစ္ခြန္းကို ေမ့ပစ္ခ်င္ပါသည္။ ရိုးသားမႈႏွင့္ စစ္မွန္ေသာ ႏႈတ္ထြက္ စကားလံုးအျဖစ္ ယံုၾကည္မိေသာ စကားလံုးမ်ားကိုလည္း ေမ့ပစ္ခ်င္ပါသည္။ ထို႔ထက္ သူႏွင့္ ပက္သက္ခဲ့ေသာ အမွတ္တရ အားလံုးကို ေမ့ပစ္ခ်င္ပါသည္။ ထို႔အတြက္ အခ်ိန္ကာလ တစ္ခု လိုအပ္ေကာင္း လုိအပ္ ပါလိမ့္မည္။ က်ိန္းေသသည္မွာ ထိုအခ်ိန္ကာလသည္ ကၽြန္မအတြက္ အခက္ခဲဆံုးတစ္ခု ျဖစ္ခဲ့ေသာ္လည္း မည္သည့္အရာကိုမွ အဆိုးျမင္စိတ္ မထားတတ္ျခင္းေၾကာင့္ ေဒါသျဖစ္မႈမ်ားႏွင့္ အတၱႀကီးမားမႈမ်ား မရိွခဲ့သည့္ အတြက္ ၿငိမ္းခ်မ္းေသာ ကာလ တစ္ခုကို ျပန္လည္ ေရာက္ခဲ့သည္မွာလည္း သိပ္ၾကာလွျခင္း မရိွခဲ့..။
အမွတ္တရမ်ားသည္ ေမ့ပစ္ေကာင္းေသာ အရာတစ္ခု မဟုတ္ႏိုင္ေသာ္လည္း ပူေလာင္ေသာ သတိရ တမ္းတျခင္းမ်ိဳး မရိွေတာ့ေသာ ကၽြန္မစိတ္သည္ တန္ျပန္ရိုက္ခတ္ ခံခဲ့ရေသာ စိတ္ေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္ ဟု ကၽြန္မ ယံုၾကည္ေနမိသည္...။
လူတိုင္းသည္ မိမိ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို မိမိကိုယ္တိုင္ ရွာေဖြ ၾကရမည္ပင္...။ ထို ေပ်ာ္ရႊင္မႈက သူတပါး၏ ကိုယ္ ႏွင့္ စိတ္ ကို ထိခိုက္ ဒဏ္ရာ ရျခင္းမ်ိဳး မျဖစ္ေစလွ်င္ အေကာင္းဆံုး ျဖစ္မည္ဟု မိမိကိုယ္ကိုပင္ သတိေပးမိပါသည္.။ ထိုသို႔ ဆင္ျခင္ႏိုင္သည့္ အရာ တစ္ခု လူ႔ဘဝအတြက္ အဖိုးတန္ျခင္းတစ္ခု ကၽြန္မႏွလံုးသားတြင္း ကိန္းေအာင္းခဲ့သည္ကိုပင္ ကၽြန္မ ေက်နပ္ ေနမိေလသည္။ သူတပါး၏ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို ျမင္လွ်င္ ခံစားကူးစက္တတ္ေသာ ကၽြန္မသည္ သူ႔ေပ်ာ္ရႊင္မႈအတြက္ ေရြးခ်ယ္မႈကို ကၽြန္မ ေလးစားပါသည္။
သူႏွင့္ကၽြန္မကို ဆံုဆည္းခြင့္မေပးခဲ့ေသာ ကံတရားတစ္ခုက သူ၏ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ ျဖစ္ခဲ့လွ်င္ ကၽြန္မ ေက်နပ္မိေနမည္ ပင္.............။
ေလတခ်က္ အေဝ့ မွာေတာင္
လိႈင္းက သက္ၿငိမ္စီးဆင္းလို႔
နိယာမအတုိင္း ေျမာပါလို႔ .....
