သာယာဝေျပာၿပီး ေအးခ်မ္းမႈ ရိွသည့္ ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုက ကၽြန္မကို ဆီးႀကိဳေထြးေပြ႕ေနေလသည္။ ကၽြန္မေဘးနားကို ငဲ့ၾကည့္လိုက္သည့္အခ်ိန္တြင္ ခ်စ္ခင္ေသာ မိသားစုမ်ားက ေႏြးေထြးေသာ အၿပံဳးမ်ားႏွင့္ ဝန္းရံလ်က္ ရိွသည္ကို ေတြ႔လိုက္ရေလသည္။ သူတို႔အၾကည့္မွ ရုန္းထြက္လိုက္ၿပီး ဝန္းက်င္ အႏွံ႔ တစ္စံုတစ္ခုကို လွည့္ပတ္ ရွာေဖြေနမိသည္။ ကၽြန္မရွာေဖြေနေသာ အရာကို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာက ကၽြန္မတို႔ လူ႔အဖဲြ႔အစည္းႀကီးမွ လူအမ်ားလည္း ရွာေဖြေနခဲ့ၾကလိမ့္မည္။
ကၽြန္မသည္ ဝန္းက်င္အတြင္းမွ မ်က္ႏွာစိမ္းလူမ်ား၊ မိုးထိေအာင္ျမင့္မားေနေသာ တိုက္တာအေဆာက္အံုမ်ား၊ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ အၾကင္နာ ေမတၱာတရားမ်ား၊ ရိုးသားေသာ မ်က္ဝန္းမ်ား၊ စိမ္းလန္းစိုျပည္လ်က္ရိွေသာ သဘာဝေတာေတာင္မ်ား၊ ခ်မ္းေျမ႕မႈရိွၾကေသာ ကေလးငယ္မ်ား၊ လြတ္လပ္ေသာ ဟန္ပန္အမူအယာမ်ား ကိုေတြ႔ရသည့္အခုိက္ ကၽြန္မ၏ ဘယ္ဘက္ရင္အံုအတြင္း စူးရွနာက်င္ေသာ ေဝဒနာ တစ္ရပ္ကို ခံစားမိလိုက္သည္။
အသက္ရွဴဖို႔ပင္ေမ့ေလ်ာ့ေနခဲ့ေသာ ကၽြန္မသည္ ကၽြန္မေဘးနား ဝန္းက်င္မွျမင္ေတြ႔ခဲ့ရေသာ အရာ မ်ားကိုေဝဒနာမ်ား ၾကားမွျမင္ေတြ႔ခဲ့ရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ပင္ ကၽြန္မခ်စ္ေသာ သူမ်ားကို ေမ့ေလ်ာ့ေနခဲ့ေလသည္။ အလိုလို က်ဆင္းလာေသာ မ်က္ရည္စ မ်ားေၾကာင့္ ခ်စ္ခင္သူမ်ား၏ အထိတ္တလန္႔ အေမးေအာက္တြင္ ကၽြန္မတစ္ေယာက္ အသက္ရွဴရန္ သတိ ဝင္လာခဲ့ေတာ့သည္။
ကၽြန္မခ်စ္ခင္ တန္ဖိုးထားေသာ ကၽြန္မ၏ ဝန္းက်င္ေလးတစ္ခုကို ယခုကဲ့သို႔ေသာ အေျခအေနတြင္ မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႔ ျမင္ေတြ႔လိုက္ရသည့္အတြက္ ခံစားခဲ့ရေသာ နာက်င္မႈ မ်ားကိုပင္ ေမ့ေပ်ာက္ခဲ့ရၿပီး ခ်စ္ခင္ေသာ သူမ်ားကိုပင္ ေမ့ေလ်ာ့ခဲ့ရျခင္း ျဖစ္ေလသည္။ ကၽြန္မ၏ အေတြးထဲတြင္ ယခုလို မွန္ကန္သည့္ ဝန္းက်င္တစ္ခု၏ အမိုးေအာက္တြင္ ရိွေနေသာ လူသားမ်ားသည္လည္း ဤဝန္းက်င္ကို တန္ဖိုးထားႏိုင္ေသာ၊ ဝန္းက်င္၏ အနာဂတ္ကို လွပေအာင္ေဆးေရာင္ျခယ္ႏိုင္ေသာ ကိုယ္ပိုင္ စုတ္တံေလးမ်ား ျဖင့္ ျပည့္ႏွက္ေနေပလိမ့္မည္။
ကၽြန္မသည္လည္း ကိုယ္ပိုင္ စုတ္တံေလးတစ္ေခ်ာင္းႏွင့္ ကၽြန္မ၏ ဝန္းက်င္ႏွင့္အတူ ေလာက ဝန္းက်င္ေလးကိုပါ ကၽြန္မခ်စ္ေသာ ခ်စ္သူမ်ားႏွင့္အတူ လွပေအာင္ ပန္းခ်ီကား တစ္ခ်ပ္ကို ေဆးခ်ယ္ခ်င္ပါသည္။ ထို႔အတူ ကၽြန္မေဘးတြင္ ရိွေနေသာ လူသားမ်ားကိုလည္း ကိုယ္ပိုင္ စုတ္တံေလးမ်ားႏွင္ လွပစြာေဆးျခယ္ေနၾကၿပီး သက္ဝင္လွပေနေသာ ပန္းခ်ီကားခ်ပ္ႀကီး တစ္ခုကိုလည္း ျမင္ေတြ႔ခြင့္ရခ်င္ပါသည္။
ကၽြန္မ၏ မ်က္ဝန္းထဲတြင္ လွပခန္႔ညားေသာ ပန္းခ်ီကားခ်ပ္ႀကီး တစ္ခုက သက္ဝင္ ေနၿပီး အရာအားလံုး၏ ေဆးစက္မ်ားက ထပ္၍ ထပ္၍......
ျခယ္မႈန္းထားေသာ ပန္းခ်ီကားႀကီးက ဝံ့ၾကြား ေနရာယူလ်က္ ရိွေနေတာ့သည္။
ျခယ္မႈန္းထားေသာ ပန္းခ်ီကားႀကီးက ဝံ့ၾကြား ေနရာယူလ်က္ ရိွေနေတာ့သည္။
14 comments:
တစ္ေန႔ေန႔ေတာ့...အင္း မေ၀းေတာ့ေသာတစ္ေန႔ေန႔ေပါ့ ညီမေရ...
အင္းးးးးးးးးးး
ေမွ်ာ္လင္႔မိတာပါပဲ မရယ္ :)
တစ္ေယာက္ကို စုတ္တစ္ခ်က္စီပဲ...
ခပ္ရဲရဲ... ဆြဲခ်လိုက္ၾကစုိ႔...
ဒို႔....
ေသြးမနည္းဘူး မဟုတ္လား
တိုက္ဆိုင္လိုက္တာ က်ေနာ္လည္း အခုပဲ အဲဒီလို ပံုစံေလး တစ္ပုဒ္ ေရးေနတာ။
မၿပီးေသးေသာ ပန္းခ်ီကားေတြကို တစ္ေယာက္ခ်င္းစီ ဆက္လက္ပုံေဖာ္ ေပ်ာ္စရာ ၿငိမ္းခ်မ္းေသာ ကမၻာသို႔ ...
ခ်စ္ရသူနဲ႔အတူ
စုတ္တံကုိ ကူဆြဲခ်င္တယ္
တေန႔ေန႔ သာယာ၀ေျပာျပီးေပ်ာ္၀ရာကမာၻေလးဆီသုိ႔
ႏွစ္ေခါက္ ဖတ္သြားတယ္။ ပထမတစ္ေခါက္က ေကာင္းေကာင္းသေဘာမမိလုိက္လုိ႔။
၀န္းက်င္သစ္မွာ ေအးခ်မ္းသာယာမႈေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေနသလုိ မူလဇာတိ၀န္းက်င္ေဟာင္းမွာလဲ သဘာ၀နိယာမေအာက္၊ ဘာသာတရားရဲ့ သီအုိရီေအာက္မွာ အတုိင္းအတာတစ္ခုေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းစင္ၾကယ္မႈေတြ ျပန္လည္ေခါင္းေထာင္လာေကာင္းပါရဲ့။ မ၀ံ့မရဲနဲ႔ေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ေနမိတယ္။
တဂ်ီးမင္းေျပာသလိုပဲ တီတင့္လည္း ဒုတိယအႀကိမ္ ျပန္ဖတ္သြားတယ္ သဒၶါေရ။ ဦးဟန္ၾကည္ေျပာသလို မေ၀းေတာ့မယ့္ တစ္ေန႔ေန႔လို႔ ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္ကြယ္။
စိတ္ဓာတ္အစဥ္ၾကည္လင္ေအးျမပါေစေနာ္။
ေမတၱာျဖင့္
အန္တီတင့္
တစ္ေန႔ေတာ့ျဖစ္လာမွာပါဆိုတဲ့ ေနာက္ကြယ္ကေန ေမတၱာတရားေလးေတြ ကိုယ္စီထားလို႔ ဒို႔ကမၻာေျမကို အလွဆင္ၾကစို႔... ေမတၱာတရားဆိုတဲ့ လွပတဲ့စုတ္ခ်က္ေလးက သဘာ၀တရားရဲ႕ အလင္းတန္းေလးပါပဲ :)
ခင္တဲ့
ေလေျပ
ႀကိဳးစားၾကစုိ႔ မ .. :)
ခ်ေပးခဲ႕တဲ႕ အေတြးစေနာက္မွာ တစ္သီတစ္တန္းႀကီးးးးးးးးးးး
အလွပဆံုး ပန္းခ်ီကားတခ်ပ္
ခ်ယ္မႈန္းနိုင္ပါေစ..
အမသဒၵါေရ..
အဲ႕ဒီပန္းခ်ီေလးရဲ႕ အသက္ဝင္မွဳမွာ လြင့္ေျမာေနမိတယ္မမေရ...
အလင္းေရာင္ဆိုတာ အသက္ရွင္သန္ခြင့္ရေနသေရြ႕ ထိေတြ႔ခြင့္ရႏိုင္တဲ့အရာပါ။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြနံဲ႔ ေလွ်ာက္လွမး္ရဦးမွာပါပဲ.. ညီမေရ႔
Post a Comment