အစစ္လား အတုအေယာင္လား

ေလာကဝန္းက်င္အတြင္းတြင္ မည္သည့္အရာက အစစ္လား၊ မည္သည့္အရာက အေယာင္ေဆာင္ထားေသာအစစ္ (အတုအေယာင္) ဟု ထင္ရသည့္အရာလား ဆိုသည္မွာ ေဝခဲြမရႏိုင္ခဲ့ပါ။ ထိုအရာကပင္ က်မစိတ္ကို စိန္ေခၚေနေသာ အရာျဖစ္ခဲ့သည္ဟု သိလာရပါသည္။ မည္မွ်ပင္ က်မကို စိန္ေခၚေနပါေစ က်မ၏စိတ္ မယိမ္းမယိုင္ပဲ မည္မွ်ကာလထိ ရပ္တည္ထားႏိုင္ပါ့မလဲ ဆိုသည္ကိုလည္း က်မ၏ေရွ႕ဆက္ရမည့္ခရီးကို ႀကိဳတင္မျမင္ရသည့္အတြက္ က်မမသိႏိုင္ခဲ့ပါ။ က်ိန္းေသသည္မွာ လူတစ္ေယာက္၏ စိတ္အေျခခံသည္ အမွန္တကယ္ စစ္မွန္ျခင္း၊ အေယာင္ေဆာင္ထားေသာ အစစ္ျဖစ္ျခင္း ဆိုသည္ကိုပင္ က်မစိတ္တြင္ ကိန္းေအာင္းမေနခဲ့ပါ။ 

အထူးသျဖင့္ လူသားမ်ား၏ အတြင္းစိတ္သ႑ာန္ထဲတြင္ ရိွေနမည့္ သေဘာထားမ်ား၊ တံု႕ျပန္လာမႈမ်ားကို အစစ္အတုဟု ခဲြျခားရေလာက္ေအာင္ က်မစိတ္တြင္ ယံုမွားသံသယ ရိွမေနခဲ့ပါ။ မ်က္စိႏွင့္ျမင္ႏိုင္စြမ္းရိွမည့္ အရာမ်ားကို အစစ္လား၊ အေယာင္ေဆာင္ထားေသာ အစစ္လား ဆုိသည္ကို တိုင္းတာရန္ လြယ္ကူႏိုင္ေသာ္လည္း စိတ္၏ျဖစ္တည္မႈတစ္ခုကိုျဖင့္ အစစ္လား၊ အေယာင္ေဆာင္ထားေသာ အစစ္လားဆုိသည္ကို ဘယ္ေသာအခါမွ သံသယျဖင့္ မထင္မွတ္ခဲ့ပါ။ ဒါကိုပင္ က်မကို အယံုလြယ္သူဟု သတ္မွတ္လွ်င္လည္း ခံယူရပါမည္။ 

အေယာင္ေဆာင္ထားေသာ အစစ္ဆိုသည္မွာလည္း အစစ္အတိုင္းကဲ့သို႔ပင္ ပံုရိပ္တည္ရိွေနၿပီး တခ်ိဳ႕အရာမ်ားမွာ အစစ္ထက္ပင္ ပံုသ႑ာန္ႀကီးသေယာင္. စစ္မွန္ေသာ သေဘာထားရိွသူထက္ပင္ ပို၍ စိတ္ထားစစ္စစ္ ရိွသေယာင္ ရိွေနတတ္သည္ကို ေတြ႔လာရပါသည္။ အခ်ိန္ကာလတစ္ခုကို လြန္ေျမာက္မွသာလွ်င္ ထိုအေယာင္ေဆာင္ထားေသာ အစစ္ဆိုသည္မွာ ပံုရိပ္ေယာင္တစ္ခု ျဖစ္မွန္းမသိ ျဖစ္လာခဲ့ေလသည္။ ထိုသူတို႔သည္ ၾကာရွည္ အေယာင္ေဆာင္ မထားႏိုင္ေသာ သူမ်ားျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ မည္သို႔ပင္ရိွေစ အေယာင္ေဆာင္ျခင္းဆုိသည္မွာ မည္သည့္အတိုင္းအတာ၊ အခ်ိန္မည္မွ်ၾကာ အထိ ထိန္းထားႏိုင္ပါမည္လဲ ဆိုသည္ကိုလည္း က်မ သိခ်င္ခဲ့ပါသည္။ ေသခ်ာသည္ကေတာ့ အသက္ရွင္ေနထိုင္ေနစဥ္ ကာလတစ္ခုပတ္လံုး အေယာင္ေဆာင္ျခင္းကို ထိန္းထားႏိုင္ၾကသည္လား။ သို႔မဟုတ္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္အတြက္ ေခတၱ အေယာင္ေဆာင္ထားရျခင္းလား. အေျခအေနတစ္ခုအတြက္လား. ကိုယ္က်ိဳးအတြက္လား. သူတပါး၏ စိတ္ခ်မ္းေျမ႕ေစမႈအတြက္ ဆိုသည့္ ေယာင္ခ်ာခ်ာ စိတ္ကူးအတြက္လား. ဆိုသည့္  အေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္လားဟု က်မေတြးမိခဲ့ပါသည္။ အခ်ိဳ႕အတြက္မူ အေယာင္ေဆာင္ျခင္း အတုအေယာင္ ဆိုသည္ကိုပင္ အစစ္ျဖစ္သည္ဟု အခိုင္အမာ ယူဆသြားျခင္းလည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါေသးသည္။ 

အခ်ိဳ႕သူမ်ားကမူ ဆက္ဆံရသည့္ တဘက္သား၏ ျပဳမူပံုအရ အေယာင္ေဆာင္ထားေသာ စိတ္အတုျဖင့္ တန္ျပန္ခဲ့ၾကေပသည္။ ထိုသို႔ေသာ ဆက္ဆံမႈမ်ိဳးသည္ ဘဝတခုအတြက္ ေနထိုင္ရမည့္ အခ်ိန္ကာလတြင္ ယံုၾကည္မႈ ဆိတ္သုဥ္းၿပီး စစ္မွန္ေသာ တန္ဖိုးရိွမည့္ စိတ္ထားတစ္ခု ျဖစ္လာမည္ မဟုတ္ေတာ့ေပ။ ဆက္ဆံေရးကို ေရရွည္ထိန္းသိမ္းထားႏိုင္ရန္ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး၊ လူမႈတစ္ဖဲြ႔ႏွင့္တစ္ဖဲြ႔ ယံုၾကည္မႈရရန္ စစ္မွန္ေသာ စိတ္အစစ္ျဖင့္ ဦးစြာတည္ေဆာက္ရေပသည္။ ဆက္ဆံမႈ အစမပ်ိဳးခင္မွာပင္ အေယာင္ေဆာင္ထားေသာ စိတ္အတုမ်ားျဖင့္ ျဖစ္ေစ ရည္ရြယ္ခ်က္ရိွရိွ ဆက္ဆံမည္ဆိုလွ်င္ ဘယ္ေသာအခါမွ စစ္မွန္ေသာ အရာတစ္ခုကို ရလာမည္မဟုတ္ေပ။ ထိုသို႔ေသာ  စိတ္အတုမ်ားျဖင့္ ေနထိုင္ေနေသာ သူမ်ားတြင္လည္း အစစ္လား၊ အေယာင္ေဆာင္ထားေသာအစစ္ (အတုအေယာင္) လား၊ ဆိုသည္ကိုပင္ ခဲြျခား မသိျမင္ႏိုင္ေတာ့ပဲ သက္ရိွလူသားမ်ား ႀကိဳက္ႏွစ္သက္သည့္ အစစ္ဟူေသာ ေဝါဟာရ တစ္ခုအေနျဖင့္ပင္ အေယာင္ေဆာင္ထားေသာ စိတ္ျဖင့္ ခရီးဆက္ေလွ်ာက္ေနေပလိမ့္မည္။ 

ပို၍ဆိုးသည္ကား မိမိကိုယ္တုိင္ အေယာင္ေဆာင္ျခင္းပင္ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ မိမိ၏စိတ္ႏွလံုး၊ မိမိ၏အရိပ္၊ မိမိ၏ သစၥာတရား၊ မိမိ၏ေမတၱာတရားကို အေယာင္ေဆာင္ထားမိလွ်င္ မိမိကိုယ္တိုင္ပင္ ေခ်ဖ်က္ရေပမည္.။ အေယာင္ေဆာင္ထားေသာ စိတ္တစ္စံုေၾကာင့္ မိမိမဟုတ္ေသာ အျခားတစ္ေယာက္. လူ႔အဖဲြ႕အစည္းအတြင္း တြင္ နာက်င္စရာ၊ ဆံုးရံႈးစရာမ်ား ျဖစ္ႏိုင္လာလိမ့္မည္။ 

စိတ္ႏွလံုး စစ္မွန္မႈ ႏွင့္ အတုအေယာင္ကို သက္ရိွလူသားမ်ားသည္ မည္ကဲ့သို႔ ေပတံျဖင့္ တိုင္းတာၾကသနည္း။ မိမိအေပၚတြင္ မိမိလိုလားမည့္ အျပဳအမူျဖင့္ ေျပာဆိုဆက္ဆံသည္ကို အစစ္အမွန္ဟု ေျပာႏိုင္ပါမည္လား၊ သို႔မဟုတ္ မိမိမလိုလားမည့္ ထိုသူ၏အတံု႔အျပန္ကိုၾကည့္၍ အတုအေယာင္ရိွေသာ စိတ္ဟု ေျပာဆိုၾကမည္လား။ ကနဦး ေျပာဆိုဆက္ဆံေနစဥ္တြင္ မိမိ၏စိတ္အတြင္း အမွန္တကယ္ လိုလားသည့္စိတ္၊ အမွန္တကယ္ မလိုလားသည့္စိတ္၊ အမွန္တကယ္ ျပဳမူဆက္ဆံလိုေသာစိတ္၊ အမွန္တကယ္ မဆက္ဆံခ်င္ေသာစိတ္၊ အမွန္တကယ္ ထားႏိုင္ေသာ ေမတၱာတရားစိတ္၊ အမွန္တကယ္ မထားႏိုင္ေသာ ေမတၱာတရားစိတ္၊ အမွန္တကယ္ မထားႏိုင္ေသာ အမူအယာရိွခဲ့လွ်င္လည္း မထားႏိုင္သည့္စိတ္၊ မ်ားျဖင့္ ဆက္ဆံခဲ့မည္ဆိုလွ်င္ အစစ္ႏွင့္ အတုအေယာင္ ကို ခဲြျခားႏိုင္ေပမည္။ မိမိ၏စိတ္တြင္ ထင္ဟပ္လာသည့္စိတ္. မိမိ၏စိတ္အရင္းခံျဖင့္သာ တံုျပန္ေျပာဆိုသင့္ေပသည္။ သို႔မဟုတ္ပါက တဘက္လူသား၏ စိတ္တြင္ မိမိေျပာဆိုဆက္ဆံေနသည့္ စိတ္ကို အစစ္ဟုသာ ထင္ေနခဲ့ၿပီး အခ်ိန္ကာလ တစ္ခုကို ေရာက္ခဲ့၍ မိမိေျပာဆိုဆက္ဆံခဲ့ေသာ စိတ္သည္ အစစ္အမွန္မဟုတ္ပဲ တဘက္သားအေပၚ အတုအေယာင္စိတ္ ျဖစ္ေနခဲ့သည္ကို သိရိွခံစားခဲ့လွ်င္ အတိုင္းအဆမရိွ ဝမ္းနည္းေၾကကဲြ နာက်င္ရလိမ့္မည္။ ထိုသို႔ ဝမ္းနည္းနာက်င္မႈမ်ိဳးကို မိမိမခံစားခ်င္သလို မိမိမဟုတ္ေသာ သူတပါးကိုလည္း မခံစားရေစရန္ မိမိကပင္ ေနထိုင္ဆက္ဆံတတ္ရန္ အထူးလိုအပ္လွေပသည္။ မိမိ၏ စိတ္ရင္းစိတ္မွန္ စိတ္အစစ္ျဖင့္ တပါးသူ၏ စိတ္ႏွလံုးကို တန္ဖိုးထားရေပမည္။ 

အေယာင္ေဆာင္ထားေသာစိတ္ျဖင့္ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကိုမွ် မတံု႕ျပန္မိေစရန္၊ အတုအေယာင္စိတ္ျဖင့္ မျပဳမူ မဆက္ဆံမိေစရန္၊ မိမိကိုယ္တိုင္ သတိေပးရင္း စစ္မွန္ေသာ စာနာမႈမ်ား ျပည့္ႏွက္ေနေသာ စိတ္တစ္စံုျဖင့္ စိတ္ရင္းအမွန္အတုိင္း မေျပာင္းမလဲေသာ စိတ္အစစ္မ်ားကို ပိုက္ေထြး၍ ေလာကဝန္းက်င္တြင္ အလွဆင္ ျပဳမူႏိုင္ၾကရန္ ဤစာစုေလးျဖင့္ ဆႏၵျပဳရည္မွန္းပါသည္။။။