မဖိတ္ေခၚပါပဲ ဘယ္ေနရာကေန ေရာက္လာမွန္းမသိတဲ့ ေၾကာင္ေလးေတြကို အသက္ဆက္ရွင္ႏိုင္ဖို႔ အစာေလးေကၽြးရင္း အမ်ိဳးအမည္မသိတဲ့ ရင္းႏွီးမႈတခုနဲ႔ ရင္ဆိုင္ခဲ့ရတယ္။
က်မေရးခဲ့ဖူးတဲ့… ေၾကာင္ေလးေတြထဲက တေကာင္ၿပီးတေကာင္ ေသသြားခဲ့ေပမယ့္ ေနာက္ဆံုး ကံေကာင္းလွစြာ မေသပဲ က်န္ခဲ့တဲ့ ေၾကာင္ေလးတေကာင္ကို အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္နဲ႔ ၾကည့္ရင္း ေနလာလိုက္တာ….. ။
ဟန္ေဆာင္မႈမပါပဲ စစ္မွန္တဲ့ သေဘာထားနဲ႔ ထပ္ခါထပ္ခါ တိုးလာတဲ့ ရင္းႏွီးမႈ တခုေၾကာင့္…. ေၾကာင္ေလး အတြက္ ဘာေၾကာင့္မ်ား စိတ္ပူေနရသလဲလို႔လည္း ေတြးေတာေနမိေသး..။
တေန႔ၿပီးတေန႔ တိုးလာတဲ့ ရင္းႏီွးမႈအတြက္ ပူပန္မႈဆိုတဲ့ အက်ိဳးဆက္တခုကလည္း ကိန္းေအာင္းလာမိခဲ့ေပ့ါ..။
အခ်ိန္ၾကာလာတာနဲ႔အမွ် တံု႔ျပန္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ စိတ္ေလးတခုေၾကာင့္ တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ျပန္ၿပီး ရစ္ပတ္ခံရမယ့္ စိတ္တခုကို ခံစားခဲ့ရမယ္ဆိုတာ သိခဲ့ရင္ ခုေလာက္ရင္းႏွီးမႈထားခဲ့မိပါ့မလား…။
တရက္မွာေတာ့ ထမင္းစားခ်ိန္ထိ ေၾကာင္ေလးကို မေတြ႔ခဲ့ရဘူး.။ ဘယ္မ်ားသြားေနပါလိမ့္ဆိုၿပီး ေကၽြးေနက် အတိုင္း ထမင္းေကၽြးထား လိုက္တယ္။ ေနာက္ေန႔မနက္ထိ ေၾကာင္ေလး မေရာက္လာခဲ့ဘူး.. ခန ဘယ္မ်ား သြားေနပါလိမ့္ဆိုၿပီး ေမွ်ာ္ေနမိတယ္.။ တရက္ၿပီးတရက္ တလၿပီးတလ ကုန္ဆံုး သြားေပမယ့္ ေရာက္မလာေတာ့တဲ့ ေၾကာင္ေလးတေကာင္ကို စိတ္ပူပန္စြာ ေတြးေတာရင္း ကိုယ့္ကို ရစ္ပတ္ခဲ့တဲ့ စိတ္တခုကိုပဲ အေသအခ်ာ ဆဲြထုတ္ေနမိတယ္… ။
မဖိတ္ေခၚပဲ ေရာက္လာခဲ့ၿပီး ႏွင္မထုတ္ပဲ ျပန္ထြက္သြားခဲ့တဲ့ ေၾကာင္ေလးကို တေနရာစာ ေပးထားခဲ့မိတဲ့ အတြက္ ရလာခဲ့တဲ့ ပူပန္မႈတခုကိုပဲ ေဖ်ာက္ပစ္လိုက္ရေတာ့မလား…။
ပူပန္မႈဆိုတဲ့စိတ္ကို စိတ္ထဲမွာမထားပဲ ေမာင္းထုတ္တတ္ခဲ့ၿပီလား..ဆိုတာ မေသခ်ာခဲ့ပါဘူး။
ပူပန္မႈဆိုတဲ့စိတ္က ထားခ်င္သလိုထား ထုတ္လိုက္ခ်င္သလို ထုတ္လိုက္လို႔ေရာ ရပါရဲ႕လား..။
“အဲလိုသာ စိတ္ထဲကေန ေမာင္းထုတ္တတ္ခဲ့မယ္ဆိုရင္… အစထဲက ျဖစ္ေပၚခဲ့တဲ့ ရင္းႏီွးမႈဆိုတဲ့စိတ္က တကယ္ စစ္မွန္ခဲ့ပါရဲ႕လား.. ေမာင္းထုတ္လို႔ ရခဲ့မယ္ဆိုရင္လည္း… လုပ္ယူထားခဲ့တဲ့ ဟန္ေဆာင္ရင္းႏီွးမႈတခုနဲ႔ အစျပဳခဲ့မိလို႔သာေပ့ါ.။ ”...
ခင္မင္ရင္းႏွီးမႈတခုဆိုတာ အလိုအေလ်ာက္ျဖစ္ေပၚလာတတ္သလား.. ဒါမွမဟုတ္ ကိုယ့္ကိုတခုခုေပးခဲ့လို႔ ရင္းႏွီးမႈဆိုတာ ျဖစ္ေပၚလာခ့ဲတာလား…. တဘက္သားမွာ ရိွေနခဲ့တဲ့ အမူအက်င့္ကိုၾကည့္ၿပီး ရင္းႏွီးမႈဆိုတာ ျဖစ္ေပၚလာခဲ့တာလား…… ဒါမွမဟုတ္ မိမိအတြက္ အက်ိဳးရိွေစမယ့္ တဘက္သားမွာ ရိွေနတဲ့ တစံုတရာအတြက္ေၾကာင့္ ရင္းႏွီးမႈဆိုတာကို လုပ္ယူခဲ့ျခင္းလား…….
“မိမိအတြက္ အက်ိဳးတစံုတရာမွ မရိွေပမယ့္လည္း စစ္မွန္တဲ့ ရင္းႏွီးမႈဆိုတာ မျဖစ္ေပၚႏိုင္ဘူးလား…...”
က်မအတြက္ေတာ့ ရင္းႏီွးမႈဆိုတာ ဟန္ေဆာင္မႈမပါ အေရာင္ဆိုးမထားတဲ့ ဘာေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မွမရိွပဲ ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္းနဲ႔ ေအးျမျခင္းေတြကို ေဖၚေဆာင္ေပးတဲ့ သန္႔စင္က်စ္လစ္တဲ့ အျမဳေတေလး တခုပါ..။ အဲဒီ အျမဳေတေလးတခုက တထပ္ၿပီးတထပ္ ရစ္ပတ္လာတဲ့ ရင္းႏွီးမႈ ထုထည္ႀကီးကေန ေမတၱာကို အရင္းခံၿပီး ဆင္းသက္လာခဲ့တဲ့ ျဖဴစင္တဲ့ စိတ္ထားတခုနဲ႔ ျဖစ္ေပၚခဲ့ရတာပါ.။
အလြယ္တကူနဲ႔ ျဖစ္ေပၚလာခဲ့တာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး.။ တထပ္ၿပီးတထပ္ရစ္ပတ္ ေႏွာင္တြယ္မိၿပီးမွ ရင္းႏီွးမႈအျမဳေတေလးတခု ခက္ခက္ခဲခဲ ျဖစ္လာခဲ့ရတယ္.။ ခက္ခက္ခဲခဲ ျဖစ္ေပၚခဲ့တဲ့ ေမတၱာေတြနဲ႔ ပ်ိဳးေထာင္ၿပီး ရလာခဲ့တဲ့ အျမဳေတေလးတခုက အလြယ္တကူ ပ်က္စီးယိုယြင္းမသြားႏိုင္ပါဘူး. ဆက္လက္ခိုင္ၿမဲၿပီး ၾကာရွည္သိမ္းထားႏိုင္မွာပါ.။
ဒါေၾကာင့္ ခက္ခက္ခဲခဲနဲ႔ ယံုၾကည္စြာ ပ်ဳိးေထာင္ တည္ေဆာင္ခြင့္ရခဲ့တဲ့ စစ္မွန္တဲ့ ခင္မင္ ရင္းႏီွးမႈကေန ေပါက္ဖြားခဲ့တဲ့ ေမတၱာတရားကို တားဆီးေမာင္းထုတ္လိုက္ဖို႔ ဘယ္လိုအခ်ိန္အခါ… အေျခအေနမ်ိဳးမွာမွ ျဖစ္လာႏိုင္မွာ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး.။
“က်မရဲ႕ တစံုတခုအေပၚ ရင္းႏွီးမႈ အားနည္းလြန္းတဲ့ အတြက္ ခက္ခက္ခဲခဲနဲ႔ ရင္းႏွီးမႈအျဖစ္ ျဖစ္ေပၚခဲ့တဲ့ အျမဳေတေလး ကလည္း က်မႏွလံုးေသြးေတြ စီးေမ်ာေနသေရြ႕ ျပင္ပအႏၱရာယ္ ဘယ္ေလာက္ပဲ ဝင္လာပါေစ… ေမတၱာေတြနဲ႔ လႊမ္းၿခံဳထားတဲ့ လတ္ဆတ္တဲ့ အျမဳေတေလး အျဖစ္ ဆက္လက္ ရွင္သန္ၿမဲ ရွင္သန္ေနမွာပါ......!!! ”
က်န္ခဲ့တဲ့ ေၾကာင္ေလး ကိုလည္း ဘယ္အခ်ိန္မွာ ဘာျဖစ္ၿပီး ေသအံုးမလဲဆိုၿပီး ေစာင့္ၾကည့္ ေနခဲ့ရတယ္.။ အဲဒီ ေၾကာင္ေလးကလည္း ထမင္းစားခ်ိန္ဆို က်မကို ေတြ႔လိုက္တာနဲ႔ ထမင္းေတာင္းတတ္ေနခဲ့ၿပီ.... ေၾကာက္တဲ့ စိတ္လည္း သိပ္မရိွေတာ့ပဲ ယဥ္ပါးလာခဲ့ၿပီ.. က်မကလည္း အခ်ိန္မွန္ ထမင္းေလးေကၽြးလို႔ ေၾကာင္ေလးကို တၾကည့္ၾကည့္နဲ႔..... ထမင္းစားရဲ႕လား......ေပါ့.။ ရင္းႏွီးမႈတခု အတြက္ တထပ္ရစ္ခဲ့ရတယ္..။ က်မရဲ႕ရံုးပိတ္ရက္မွာ ေၾကာင္ေလးအတြက္ စိတ္ပူပန္ေနတတ္ခဲ့ၿပီ..။ ရင္းႏီွးမႈတခုအတြက္ တထပ္တိုးခဲ့ ရျပန္ၿပီေပါ့….။
ဟန္ေဆာင္မႈမပါပဲ စစ္မွန္တဲ့ သေဘာထားနဲ႔ ထပ္ခါထပ္ခါ တိုးလာတဲ့ ရင္းႏွီးမႈ တခုေၾကာင့္…. ေၾကာင္ေလး အတြက္ ဘာေၾကာင့္မ်ား စိတ္ပူေနရသလဲလို႔လည္း ေတြးေတာေနမိေသး..။
တေန႔ၿပီးတေန႔ တိုးလာတဲ့ ရင္းႏီွးမႈအတြက္ ပူပန္မႈဆိုတဲ့ အက်ိဳးဆက္တခုကလည္း ကိန္းေအာင္းလာမိခဲ့ေပ့ါ..။
အခ်ိန္ၾကာလာတာနဲ႔အမွ် တံု႔ျပန္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ စိတ္ေလးတခုေၾကာင့္ တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ျပန္ၿပီး ရစ္ပတ္ခံရမယ့္ စိတ္တခုကို ခံစားခဲ့ရမယ္ဆိုတာ သိခဲ့ရင္ ခုေလာက္ရင္းႏွီးမႈထားခဲ့မိပါ့မလား…။
တရက္မွာေတာ့ ထမင္းစားခ်ိန္ထိ ေၾကာင္ေလးကို မေတြ႔ခဲ့ရဘူး.။ ဘယ္မ်ားသြားေနပါလိမ့္ဆိုၿပီး ေကၽြးေနက် အတိုင္း ထမင္းေကၽြးထား လိုက္တယ္။ ေနာက္ေန႔မနက္ထိ ေၾကာင္ေလး မေရာက္လာခဲ့ဘူး.. ခန ဘယ္မ်ား သြားေနပါလိမ့္ဆိုၿပီး ေမွ်ာ္ေနမိတယ္.။ တရက္ၿပီးတရက္ တလၿပီးတလ ကုန္ဆံုး သြားေပမယ့္ ေရာက္မလာေတာ့တဲ့ ေၾကာင္ေလးတေကာင္ကို စိတ္ပူပန္စြာ ေတြးေတာရင္း ကိုယ့္ကို ရစ္ပတ္ခဲ့တဲ့ စိတ္တခုကိုပဲ အေသအခ်ာ ဆဲြထုတ္ေနမိတယ္… ။
မဖိတ္ေခၚပဲ ေရာက္လာခဲ့ၿပီး ႏွင္မထုတ္ပဲ ျပန္ထြက္သြားခဲ့တဲ့ ေၾကာင္ေလးကို တေနရာစာ ေပးထားခဲ့မိတဲ့ အတြက္ ရလာခဲ့တဲ့ ပူပန္မႈတခုကိုပဲ ေဖ်ာက္ပစ္လိုက္ရေတာ့မလား…။
ပူပန္မႈဆိုတဲ့စိတ္ကို စိတ္ထဲမွာမထားပဲ ေမာင္းထုတ္တတ္ခဲ့ၿပီလား..ဆိုတာ မေသခ်ာခဲ့ပါဘူး။
ပူပန္မႈဆိုတဲ့စိတ္က ထားခ်င္သလိုထား ထုတ္လိုက္ခ်င္သလို ထုတ္လိုက္လို႔ေရာ ရပါရဲ႕လား..။
“အဲလိုသာ စိတ္ထဲကေန ေမာင္းထုတ္တတ္ခဲ့မယ္ဆိုရင္… အစထဲက ျဖစ္ေပၚခဲ့တဲ့ ရင္းႏီွးမႈဆိုတဲ့စိတ္က တကယ္ စစ္မွန္ခဲ့ပါရဲ႕လား.. ေမာင္းထုတ္လို႔ ရခဲ့မယ္ဆိုရင္လည္း… လုပ္ယူထားခဲ့တဲ့ ဟန္ေဆာင္ရင္းႏီွးမႈတခုနဲ႔ အစျပဳခဲ့မိလို႔သာေပ့ါ.။ ”...
ခင္မင္ရင္းႏွီးမႈတခုဆိုတာ အလိုအေလ်ာက္ျဖစ္ေပၚလာတတ္သလား.. ဒါမွမဟုတ္ ကိုယ့္ကိုတခုခုေပးခဲ့လို႔ ရင္းႏွီးမႈဆိုတာ ျဖစ္ေပၚလာခ့ဲတာလား…. တဘက္သားမွာ ရိွေနခဲ့တဲ့ အမူအက်င့္ကိုၾကည့္ၿပီး ရင္းႏွီးမႈဆိုတာ ျဖစ္ေပၚလာခဲ့တာလား…… ဒါမွမဟုတ္ မိမိအတြက္ အက်ိဳးရိွေစမယ့္ တဘက္သားမွာ ရိွေနတဲ့ တစံုတရာအတြက္ေၾကာင့္ ရင္းႏွီးမႈဆိုတာကို လုပ္ယူခဲ့ျခင္းလား…….
“မိမိအတြက္ အက်ိဳးတစံုတရာမွ မရိွေပမယ့္လည္း စစ္မွန္တဲ့ ရင္းႏွီးမႈဆိုတာ မျဖစ္ေပၚႏိုင္ဘူးလား…...”
က်မအတြက္ေတာ့ ရင္းႏီွးမႈဆိုတာ ဟန္ေဆာင္မႈမပါ အေရာင္ဆိုးမထားတဲ့ ဘာေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မွမရိွပဲ ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္းနဲ႔ ေအးျမျခင္းေတြကို ေဖၚေဆာင္ေပးတဲ့ သန္႔စင္က်စ္လစ္တဲ့ အျမဳေတေလး တခုပါ..။ အဲဒီ အျမဳေတေလးတခုက တထပ္ၿပီးတထပ္ ရစ္ပတ္လာတဲ့ ရင္းႏွီးမႈ ထုထည္ႀကီးကေန ေမတၱာကို အရင္းခံၿပီး ဆင္းသက္လာခဲ့တဲ့ ျဖဴစင္တဲ့ စိတ္ထားတခုနဲ႔ ျဖစ္ေပၚခဲ့ရတာပါ.။
အလြယ္တကူနဲ႔ ျဖစ္ေပၚလာခဲ့တာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး.။ တထပ္ၿပီးတထပ္ရစ္ပတ္ ေႏွာင္တြယ္မိၿပီးမွ ရင္းႏီွးမႈအျမဳေတေလးတခု ခက္ခက္ခဲခဲ ျဖစ္လာခဲ့ရတယ္.။ ခက္ခက္ခဲခဲ ျဖစ္ေပၚခဲ့တဲ့ ေမတၱာေတြနဲ႔ ပ်ိဳးေထာင္ၿပီး ရလာခဲ့တဲ့ အျမဳေတေလးတခုက အလြယ္တကူ ပ်က္စီးယိုယြင္းမသြားႏိုင္ပါဘူး. ဆက္လက္ခိုင္ၿမဲၿပီး ၾကာရွည္သိမ္းထားႏိုင္မွာပါ.။
ဒါေၾကာင့္ ခက္ခက္ခဲခဲနဲ႔ ယံုၾကည္စြာ ပ်ဳိးေထာင္ တည္ေဆာင္ခြင့္ရခဲ့တဲ့ စစ္မွန္တဲ့ ခင္မင္ ရင္းႏီွးမႈကေန ေပါက္ဖြားခဲ့တဲ့ ေမတၱာတရားကို တားဆီးေမာင္းထုတ္လိုက္ဖို႔ ဘယ္လိုအခ်ိန္အခါ… အေျခအေနမ်ိဳးမွာမွ ျဖစ္လာႏိုင္မွာ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး.။
“က်မရဲ႕ တစံုတခုအေပၚ ရင္းႏွီးမႈ အားနည္းလြန္းတဲ့ အတြက္ ခက္ခက္ခဲခဲနဲ႔ ရင္းႏွီးမႈအျဖစ္ ျဖစ္ေပၚခဲ့တဲ့ အျမဳေတေလး ကလည္း က်မႏွလံုးေသြးေတြ စီးေမ်ာေနသေရြ႕ ျပင္ပအႏၱရာယ္ ဘယ္ေလာက္ပဲ ဝင္လာပါေစ… ေမတၱာေတြနဲ႔ လႊမ္းၿခံဳထားတဲ့ လတ္ဆတ္တဲ့ အျမဳေတေလး အျဖစ္ ဆက္လက္ ရွင္သန္ၿမဲ ရွင္သန္ေနမွာပါ......!!! ”
13 comments:
ဒီလိုပဲ မျမင္ရတဲ့ သံေယာဇဥ္တခ်ိဳ ့ဟာ မသိမသာ တြယ္လာရင္းနဲ့ပဲ ရင္ထဲအေတာ္နက္နက္တေနရာမွာ ရွင္သန္လာတတ္ပါတယ္ ....
ျဖစ္ခ်ိန္တန္ျဖစ္သလို ပ်က္ခ်ိန္တန္လို့ ပ်က္ရတာ လို ့ပဲ ႏွလံုးသြင္းလုိက္မွ ရင္မွာျငိခဲ့တဲ့သံေယာဇဥ္ေၾကာင့္ နာက်င္မွဳေတြ ေလ်ာ့ပါးလာမယ္ လို့ ထင္ပါတယ္..
ျငိမ္းေအးပါေစ..
ခင္မင္စြာျဖင့္
ဒါေၾကာင့္ အတြယ္အတာေလးေတြကို တတ္ႏိုင္သမွ်နဲေအာင္ လုပ္ေနရတယ္ေပါ့လို႔၊
ကိုယ္က တြယ္တတ္ေတာ့ ခဲြခြာမႈေတြကို မခံစားႏိုင္ေတာ့ဘူး၊
ဒါေၾကာင့္ ဒါေၾကာင့္ တြယ္တာမႈေတြကို ခပ္စိမ္းစိမ္းပဲေနေတာ့မယ္ အဟိ :)
အခင္အမင္နည္းတဲ႔ လူေတြ မေျပာနဲ႔ ၊ ခင္မင္သူ သူငယ္ခ်င္း မ်ားတဲ႔ လူေတြေတာင္မွ သံေယာဇဥ္ရဲ႕ ရိုက္ခတ္မႈကို ခံစားရေသးတာပဲေလ။ တရား သေဘာ ဆိုတာကေတာ့ အေကာင္းဆံုးပါပဲ။
ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ။
ကိုေဇာ္
သံေယာဇဥ္ဆိုတာ ေၿပာဆိုဆံုးမလို႕ နားမလည္တဲ႕ ကေလးဆိုးေလး လိုပဲေနာ္မမ...
ေကာင္းေသာေန႕ေလးၿဖစ္ပါေစမမ။
သံေယာဇဥ္ဆိုတာ တြယ္မရင္ ၿဖတ္ဖို႕သိပ္ခက္တယ္..။
အရင္က နတ္သမီးလည္း ေရႊငါးေလးေတြေမြးဖူးတယ္...။
၁ႏွစ္ေလာက္ေနေတာ႔ တေကာင္ၿပီးတေကာင္ ေရွ႕ဆင္႔ေနာက္ဆင္႔ ေသကုန္ႀကတာ စိတ္ထဲေတာ္ေတာ္မေကာင္းဘူး..။
ဘဝ ဘဝ ေတြကပတ္သက္ ဆက္စပ္မႈကလည္း အဲဒီေလာက္ပဲ ေနမွာပါ။
ေျဖသာလုိက္ပါ။
ငယ္ငယ္က ေၾကာင္ေလးေတြေသရင္ ငိုရတယ္။
ဲျပီးေျမျမဳပ္ေပးရတယ္။
အခ်စ္ဆုံး ေခြးၾကီးေသေတာ့လည္း ေတာ္ေတာ္နွင့္ ေမ့မရဘူး။
တစ္ၾကိဳးရိွရင္ တစ္မွ်င္တန္းတာပါပဲ။
အဲဒါမွ ဒုကၡပဲ က်ေနာ္ လက္ရွိ ေရးလက္စ သရဲ
ဇာတ္လမ္းျပီးရင္ ေနာက္ေရးမယ့္ ဇာတ္က
ေၾကာင္ဇာတ္ဗ် ... ဟီး ... :P
သံေယာဇဥ္. . . (ေလးျဖဴသီခ်င္း)လိုပဲေနာ္..
သံေယာဇဥ္ၾကိဳး မရႈပ္ခ်င္တာနဲ႔ဘဲ ဘာေကာင္မွမေမြးျဖစ္ဘူး
ဒါေတာင္ အပင္ေလးေတြ စိုက္ထားမိေတာ႕ ခရီးသြားမယ္ဆို ေနာက္ဆံတင္းေနျပီ။
ေဘးအိမ္ေတြကို ေရေလာင္းေပးဖို႕မွာရ ျပဳရနဲ႔..
သံေယာဇဥ္မ်ား မေကာင္းပါဘူးေနာ္..
စိတ္ပူရတယ္
အဲဒီ သံေယာဇဥ္ဆုိတာႀကီးကို အေၾကာက္ဆုံးဘဲ။
ခင္မင္လ်က္
ကုိကိုေမာင္(ပန္းရနံ႔)
ေမတၱာတရားကို ဖဲြ႔ဆို ပံုေဖာ္ထားတာ ေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္၀င္စားဖို႔ ေကာင္းတယ္
တိတ္တိတ္ေလးဝင္လာျပီး တိတ္တိတ္ေလး ျပန္ထြက္သြားတာ..က်န္ရစ္သူကေတာ့ ရင္ခြင္ဗလာၾကီးနဲ႔ ေဝဒနာေတြပဲေပါ့ မမသဒၶါ..
Post a Comment