သိမႈ အသိ နဲ႔ မသိမႈ အသိ

တခါတရံ သိမႈ အသိနဲ႔ မသိမႈ အသိဆိုတဲ့ တူညီမႈ မရိွတဲ့ အသိေတြေၾကာင့္ ရင္ထဲထိေအာင္ ရိႈက္တုန္လို႔ လႈပ္ရွား သြားခဲ့ၾကရတယ္။

ရံဖန္ရံခါ လူသားေတြဟာ ေလာဘေတြ တေပြ႔တပိုက္နဲ႔ ျဖစ္ခ်င္ေဇာေတြ မႏိုင္မနင္းနဲ႔ ရေလ ပိုလိုအပ္ေလ ဆိုသလို ျဖစ္ၾကရတယ္။ ဒါကလည္း ျဖစ္ေလ့ ျဖစ္ထ ရိွတတ္တဲ့ လူ႔သဘာ၀ေၾကာင့္ပါ။

သိမႈနဲ႔ မသိမႈ အသိ ကို သိလိုက္ၿပီဆိုတဲ့ အသိေလး တခ်က္ ၀င္လာၿပီဆိုရင္ေတာ့…..

ေလာဘကို ေလာဘလို႔ သိလိုက္တဲ့ အသိေလး တခ်က္ေၾကာင့္....ေပါ့.... လိုခ်င္ တပ္မက္တဲ့ ရုပ္၀တၳဳ ပစၥည္းေတြ၊ ဂုဏ္ရိွန္ေတြ၊ ၾသဇာ ႀကီးမား ခ်င္မႈေတြ၊ ျဖစ္ခ်င္ လြန္းအားႀကီးတဲ့ စိတ္ဆႏၵေတြ၊ တပါးသူနဲ႔ တုၿပိဳင္ခ်င္မႈေတြ၊…….ေတြဟာ တဒဂၤ ၿငိမ္သက္လို႔..!

မသိမႈ အသိလို႔ အသိ၀င္ လိုက္တဲ့ အခ်ိန္ ေတြေ၀မိသြားတာ…

ဒါဟာ မလိုခ်င္လို႔ ေနာက္ဆုတ္ လိုက္တာလား… တပါးသူ အတြက္ ငဲ့ညွာ လိုက္တာလား… လိုအပ္ေနသူေတြ အတြက္ ေ၀ဌ လိုက္တာလား… မိမိ သိလိုက္တဲ့ အသိတခု အတြက္ အရံႈးေပး လိုက္တာလား…. ျဖစ္ခ်င္တဲ့ ဆႏၵေတြကို ရိုက္ခ်ိဳး ပစ္လိုက္ျခင္းလား…. ဒါမွမဟုတ္ ေလာဘကို မ်က္ကြယ္ျပဳလို႔ အံတုလိုက္ျခင္းလား….!

မသိမႈကို မသိမႈ အသိလို႔ သိလိုက္တာဟာ အေကာင္းဆံုး အသိတခု ျဖစ္ဖို႔ ဖန္တီး ပံုေဖၚလိုက္ျခင္းပါပဲ..။ အဲဒီအခါ ျဖစ္ေပၚလာမဲ့ ပံုရိပ္ ပန္းခ်ီ တခ်ပ္ဟာ အလင္းအေမွာင္ ညီမွ်မႈေၾကာင့္ စိုေျပ စိမ္းလန္းၿပီး သာယာ လွပတဲ့ ပန္းခ်ီကား တခ်ပ္ အျဖစ္ ျမင္ေတြ႔ရမွာပါ..။

မသိမႈ အသိကို မသိမႈလို႔ မသိတဲ့ အခ်ိန္ကာလမွာေတာ့….

မလိုလားအပ္တဲ့ ေလာဘေဇာေၾကာင့္ သိမႈေတြ ပိန္းပိတ္ ေမွာင္ဖုံးၿပီး မသိမႈမိႈင္း ေတြဟာ မသိမသာျဖစ္ျဖစ္..၊ သိသိသာသာပဲ ျဖစ္ျဖစ္… ႀကီးစိုး ခ်ယ္လွယ္ လာလိမ့္မယ္။

သိမႈကို ေလာဘ အမိုက္ေမွာင္ႀကီးက ဖံုးလႊမ္း သြားတဲ့အခါမွာေတာ့ မသိမႈေတြသာ ေၾကာက္စရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ ထင္ေပၚလာခဲ့ၾကတယ္.။

ဘယ္ေလာက္ပဲ ေလာဘ ဖံုးလႊမ္းလႊမ္း အင္အား ထုထည္ႀကီးမားတဲ့ သိမႈ (အသိဥာဏ္) နဲ႔ ထိန္းခ်ဳပ္ၿပီး ေကာင္းေသာဘက္ကို ဦးတည္တဲ့ အသိေလး တခ်က္ လင္းလက္ခဲ့မယ္ ဆိုရင္ ျဖစ္ေပၚလာမ့ဲ ခံစားခ်က္ကလည္း ျဖဴစင္ ေအးျမတဲ့ ပီတိ အျဖစ္ ေအးခ်မ္းစြာ စီးဆင္း ေနမဲ့ စမ္းေခ်ာင္းေလး သဖြယ္ ၾကည္ႏူးမႈကို ေပးစြမ္း ႏိုင္မွာပါ။

မသိမႈေတြ နဲ႔သာ ျပည့္ႏွက္ ေနခဲ့မယ္ဆိုရင္ လူသား အားလံုး အတြက္လည္း အႀကီးမားဆံုး အႏၱရာယ္ ျဖစ္လာခဲ့လိမ့္မယ္.။ မသိမႈေတြ သာ ရိွေနတဲ့ အတြက္ သိမႈဆိုတာ ဘာလဲလို႔ မသိေတာ့ပဲ သိမႈ ေယာင္ေယာင္ ျဖစ္လာၾကတာလည္း အမ်ားႀကီး ရိွပါတယ္။

တခ်ဳိ႔ေသာ သူေတြကေတာ့ တပါးသူရဲ႔ အေျခအေနနဲ႔ ေနထိုင္မႈ ေတြကို ၿပိဳင္ဘက္သဖြယ္ သေဘာထားၿပီး သိမႈ ဆိုတဲ့ ဥာဏ္ပညာကို ေမ့ေလ်ာ့ ေနတတ္ၿပီး မသိမႈသာ စိုးမိုးလို႔ ၿပိဳင္ဘက္ တပါးသူရဲ႔ သားေကာင္ ျဖစ္မွန္းမသိ ျဖစ္သြားၾကရတယ္။

ဒါဟာ သိမႈကို မသိမႈက ေအာင္ႏိုင္သြားတဲ့အတြက္ သိမႈဟာ မသိမႈရဲ႔ သားေကာင္ ျဖစ္သြားတာပဲေလ။

မသိမႈ ကလည္း ေလာဘေတြ မ်ားသထက္မ်ား၊ ျဖစ္ခ်င္တာေတြ မ်ားသထက္မ်ား၊ သာလြန္ခ်င္တာေတြ မ်ားသထက္မ်ား၊ သူတပါးထက္ လိုအပ္ခ်က္ေတြ မ်ားသထက္မ်ား ရာကေန မသိမႈေတြ ႀကီးထြား လာရတာပဲ…။

သိမႈ အသိေလး တခ်က္ လက္ကနဲ လင္းလက္လာတဲ့ အခ်ိန္ဟာ ဘယ္လို အခ်ိန္ပါလိမ့္လို႔…….

အထပ္ထပ္ ေတြးေတာၾကည့္ရင္း...

တခ်ဳိ႔ကေတာ့ မသိမႈ အမိုက္ေမွာင္ကို မသိလို႔…. တခ်ဳိ႔ကေတာ့ သိေပမဲ့ ေလာဘေဇာ ေၾကာင့္ မသိမႈ အသိ ေမွာင္ထဲမွာ လူးလား ကူးခတ္ ေနေလရဲ႔….

အသိေတြထဲမွာမွ... မသိမႈ အသိ ဆိုတဲ့ ရႈပ္ေထြးလွတဲ့ ၀ကၤဘာေတာ ထဲမွာ တ၀ဲလည္လည္ ျဖစ္မေနပဲ သိမႈ အသိနဲ႔ မသိမႈ အသိ ကို ေ၀ဖန္ ပိုင္းျခား နားလည္ႏိုင္စြမ္း ရိွေသာသူသာ ျဖစ္ပါရေစ..။

လူသားတိုင္း လူသားတိုင္းလည္း သိမႈ အသိဆိုတဲ့ အလင္းေရာင္ ေတြနဲ႔သာ ေလာကႀကီးမွာ ရိွေနတဲ့ လူသား အားလံုးကို အလွပန္း ဆင္ႏိုင္ၾက ပါေစလို႔ ဆႏၵ ျပဳရင္း....