Monday, February 15, 2010

အလြမ္းဒဏ္ရာ

စာအုပ္ေလးထဲက ဖုန္းနံပတ္ကို ႏွိပ္ရင္း ရင္ခုန္စြာ နဲ႕ အသံကို နားစြင့္ ေနမိတယ္….
တဘက္က `ဟဲလို´ တဲ့….။ ဒါ သူ႔ အသံပဲ……. ရင္ထဲမွာ တဒိတ္ဒိတ္ နဲ႔ ဘာေျပာရမွန္း မသိေအာင္ ဆံြ႔အ သြားခဲ့တာ တေလာကလံုး ေျဗာင္းဆန္ သြားခ့ဲတာေပါ့……….။ ႏွလံုးေသြး ေတြ ဆူပြက္ လို႔ ……….

ခနၾကာေတာ့ `ဟဲလို…..ဟဲလို….´ `ဘယ္သူ ပါလဲတဲ့´…….. ။ စိတ္ကို ျပန္စုစီး လိုက္ေပမဲ့ ရင္ခုန္ ေနတာကေတာ့ ေလ်ာ့မသြား ပါလား…။

ခန ေနေတာ့မွ ဒီဘက္ကေန `ဟဲလို… `ကို………. လား´ အခုေျပာေနတာ `ထား´ ပါလို႔ ေျပာေတာ့ ကၽြန္ေတာ့ အသိေတြ ထဲမွာ `ထား´ ဆိုတဲ့ နာမည္ မရိွ ပါဘူးတဲ့။

ဟုတ္မွာပါ…….. ထားက စၿပီး မိတ္ဆက္ တာပါလို႔ ဆိုေတာ့ ဘယ္က လဲတဲ့။ ကၽြန္ေတာ့ အိမ္နားကလားတ့ဲ။ ဘာေျပာရမွန္း မသိေအာင္ ျဖစ္သြားခဲ့တဲ့ `ထား´ ကို နားလည္ ေပးမယ္လို႔ ကိုယ့္ဘက္ကိုယ္ ေတြးတဲ့ အေတြးေလး တခုကို ေတြးေန မိေသးတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ပဲ `ထား´ တို႔ ႏွစ္ေယာက္ ဟာ ဖုန္းေလးထဲ ကေန ခင္မင္မႈ အစ ပ်ိဳးခဲ့ၾက တယ္ေနာ္…။ ေန႔တိုင္း နီးပါး ဖုန္းဆက္ ျဖစ္တဲ့ `ထား´ တို႔ ႏွစ္ေယာက္ လည္း တစစနဲ႔ ခင္မင္ လာခဲ့ၾကၿပီး သူ႔ အေၾကာင္း ကိုယ့္ အေၾကာင္း ေလးေတြပါ ေျပာ ျဖစ္ေနခဲ့ ၾကၿပီေနာ္…။ တကယ္ေတာ့ သူ႔အေၾကာင္း ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား ကိုသိထားၿပီး `ထား´ အေၾကာင္းကို မသိခဲ့တဲ့ သူ႔ကိုေတာ့ ရင္ထဲကေန ေတာင္းပန္ ေနမိတယ္…။

တကယ္ေတာ့ `ထား´ ကို သိသြားမွာ ကို စိုးရိမ္ ခဲ့တဲ့ သူတေယာက္ပါ `ကို´……..။

`ကို႔´ ကို စေတြ႔ေတြ႔ခ်င္း သတိထား မိၿပီး ရင္ခုန္ ခဲ့ရတဲ့ အတြက္… ၿပီေတာ့ ေန႔တိုင္း နီးပါး ေတြ႔ျဖစ္ ေနခဲ့တဲ့ အတြက္ ပဲေပါ့…။ `ကို´ ကေတာ့ ဘယ္လိုမွ ထင္မထားတဲ့ သူတေယာက္ ျဖစ္ေနမွာ မို႔လို႔ေလ။ ဘယ္လိုမွ မထင္ရ ေလာက္ေအာင္ `ထား´ က `ကို႔´ ကို ေတြ႔ရင္ မသိခ်င္ ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ဘာမွ မဟုတ္တဲ့သူ၊ သူ႔ကိုလည္း ဘာ ခံစားခ်က္မွ မရိွသေယာင္ ျဖစ္ေနတဲ့ သူ မို႔လို႔ေလ။ ဒါေပမဲ့လည္း ရင္ထဲမွာေတာ့ `ကို´ မသိတဲ့ ခံစားမႈ မ်ိဳးနဲ႕ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ နက္နက္ ရိႈင္းရိႈင္း ျဖစ္ေနၿပီလဲ ဆိုတာ `ထား´ ကလဲြလို႔ ဘယ္သူမွ မသိႏိုင္ပါဘူးေလ…!!!!!

ဘယ္ ဘ၀ က ၀ဋ္ေၾကြးေၾကာင့္ ဒီလို အေျခအေန ျဖစ္ရတာပါလိမ့္….။

`ထား´ ရဲ႔ ရင္ထဲမွာလည္း `ကို႔´ ကို သိေစခ်င္တာေပါ့။ ဒါေပမဲ့လည္း `ထား´ မေျပာရဲဘူး `ကို´….။ ေန႔တိုင္းေတြ႔ေနရတဲ့ အေနအထား ေလးကိုပဲ တန္ဖိုးထားၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္ ေနမိတယ္ေလ။ `ထား´ သိပ္ကို ဟန္ေဆာင္ ေကာင္းခဲ့ ပါတယ္ေနာ္။ `ထား´ ကို ဘယ္သူဆိုတာ သိပ္သိခ်င္ ေနခဲ့တဲ့ `ကို႔´ ကိုလည္း `ထား´ ပါလို႔ ရဲရဲ ၀ံ့၀့ံ ထုတ္ေဖၚ ေျပာျပခ်င္ တာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ `ထား´ ကိုသိရင္ စိမ္းကားသြားမွာ… မုန္းသြားမွာ… ကို မလိုအပ္ပဲ စိုးရိမ္ေန မိတယ္.။

ဖုန္းေလးထဲ ကေန `ကို´က `ကို´ဖတ္တဲ့ ၀တၳဳေလးကို တညလံုး ေျပာျပခဲ့တာ မိုးစင္စင္ လင္းမွ ၿပီးေတာ့တယ္ေလ။ `ကို´ က `ထား´ ကို အျပင္မွာ သိပ္ကို ေတြ႔ခ်င္တဲ့ အေၾကာင္း ေျပာေတာ့ `ထား´ ရင္ေမာ လိုက္ရတာေလ..။ တေန႔ ေတြ႔ၾက မွာေပါ့လို႔ ေျပာခဲ့တဲ့ `ထား´ ကို ဘယ္ တေန႔လဲ… ကမၻာလဆန္း တရက္ေန႔လား… လို႔ ေျပာခဲ့တဲ့ `ကို႔´ စကားကို နားေထာင္ၿပီး `ထား´ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ခဲ့ ရပါတယ္။

`ထား´ `ကို႔´ ကို ေတြ႔ႏိုင္ ဖို႔ သတၱိေတြ ေမြးျမဴ ရအံုးမယ္ေလ…။

တကယ္ေတာ့ `ထား´ က `ကို႔´ ကို ေန႔တိုင္း ေတြ႔ေနရတယ္။ `ကို႔´ ဘက္ကလည္း ေတြ႔ခ်င္ ေနမွာပဲ ဆိုၿပီး `ထား´ လည္း ထပ္တူ ခံစား ခဲ့ရပါတယ္။

ဖုန္းေလးထဲကေန `ကို႔´ အသံ ကို ၾကားေနရရင္ ကိုပဲ စိတ္ခ်မ္းသာ ေနရၿပီေလ !!!

`ကို´ ကလည္း တေန႔ ထက္ တေန႔ အျပင္မွာ ေတြ႔ဖို႔ ေတာင္းဆို လာတဲ့ အခါ `ထား´ ဘက္ က အၿမဲ ႏႈတ္ဆံြ႔အ သြားခဲ့ ရတာပဲေနာ္…။ `ကို႔´ ဘက္က တခါတရံ စိတ္မရွည္တဲ့ ေလသံ ျဖစ္သြားတာ `ထား´ သိလိုက္ေပမဲ့ မသိ ဟန္ေဆာင္ လုပ္လိုက္ရတယ္`ကို´….!!!!!။

တခါတေလ ေတာ့လည္း `ကို´ က `ထား´ ေတြ႔ခ်င္တဲ့ အခ်ိန္က်မွပဲ ေတြ႔ၾကရေအာင္ ပါတဲ့။ အဲလို ေျပာျပန္ေတာ့လည္း `ထား´ က ေက်းဇူး တင္ရပါတယ္။ တခါတခါ ေတာ့လည္း `ထား´ ဘက္က မွားေနၿပီလားလို႔ စဥ္းစားမိတယ္. ။

လူတေယာက္ ကို စိတ္ဆင္းရဲ စရာေတြ မ်ားလုပ္ေန မိၿပီလား လို႔ပါ..။

ဒါေပမဲ့ `ထား´ ဘက္ကလည္း မပ်က္မကြက္ ဖုန္းဆက္ဆဲ၊ ေမြးေန႔မွာ လက္ေဆာင္ေပးဆဲ၊ ခ်စ္သူမ်ားေန႔မွာ လက္ေဆာင္ေပးဆဲ ပါပဲ…။

`ကို႔´ ဘက္က `ထား´ ကို မွတ္မွတ္ရရ လက္ေဆာင္ ေပးဖူး တယ္ေနာ္။ `ကို´ တို႔ သူငယ္ခ်င္း တစု က်ိဳက္ထီးရိုး ဘုရား ဖူး သြားမယ္ ဆိုၿပီး `ထား´ ကို ေျပာလာပါတယ္။ `ထား´ အတြက္ လက္ေဆာင္ ဘာ၀ယ္ခဲ့ရမလဲတဲ့….။ `ထား´ ရင္ထဲမွာ ေျပာမျပ တတ္ေလာက္ေအာင္ ၀မ္းသာသြားတာ…!!!!!! `ထား` ကလည္း `ကိို…´ ႀကိဳက္တာ ၀ယ္လာခဲ့ပါလို႔ ျပန္ေျပာ လိုက္တာေပါ့.။

ဟုတ္တယ္…`ထား´ ကစၿပီး ဘာလက္ေဆာင္ ေပးပါ ဆိုတာထက္ `ကို´ စိတ္ကူးနဲ႔ ၀ယ္လာၿပီး ေပးမဲ့ လက္ေဆာင္ကို `ထား´ ပို ျမတ္ႏိုး လို႔ပါ `ကို´ ….။

`ကို´ ဘာမ်ား ေပးမလဲ ဆိုတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္စိတ္ နဲ႔ `ထား´ မွာ ေတြးၿပီး ေပ်ာ္ေနရပါၿပီ။ `ကို´ ျပန္ေရာက္ၿပီ ဆိုေတာ့ `ကို´ က `ထား´ အတြက္ လက္ေဆာင္ ပါတယ္တဲ့….။ စာတိုက္ ကေနပဲ `ထား´ ကို ပို႔ေပးပါလို႔ ဆိုေတာ့ ပို႔လိုက္ ပါမယ္တဲ့….။ ေနာက္တေန႔ မွာေတာ့ `ထား´ ဆီကို ပါဆယ္ ထုပ္ ေရာက္လာ ပါတယ္.။ `ထား´ လည္း မ၀့ံမရဲ နဲ႔ ပါဆယ္ထုပ္ ကို ၾကည့္ၿပီး မွင္သက္ သြားမိတယ္..

`ကို´ တကယ္ လက္ေဆာင္ ၀ယ္လာတာ ပါလား ဆိုၿပီး… ၿပီးေတာ့ ၀မ္းနည္းမႈ က ထိန္းမရ ေတာ့ပဲ မ်က္ရည္မိုး ေတြ ၿဖိဳင္ၿဖိဳင္ က်လာတယ္..။ မိုးေကာင္းကင္ႀကီး တခုလံုး ေမွာင္မည္းေန သလိုပါပဲ…`ထား´ ရဲ႔ ရင္ထဲမွာလည္း အရာ အားလံုး ေမွာင္အတိ က်လို႔….

ရင္ခုန္စြာ နဲ႔…. သိခ်င္ေနတဲ့ ပါဆယ္ထုပ္ ကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဖြင့္လိုက္ေတာ့ ပန္းေလးေတြ ထိုးထားၿပီး သိပ္လွပတဲ့ ရိုးရာ ခ်ည္ အက်ၤ ီ ေလး တထည္ ျဖစ္ေနပါတယ္..။ အေရာင္ေလး ကလည္း `ထား´ သိပ္ႀကိဳက္တဲ့ အေရာင္ေလး ျဖစ္ေနတဲ့ အတြက္ ပိုလို႔ အံ့အား သင့္မိတယ္ေလ။ ညဘက္ မွာေတာ့ `ကို႔´ ဆီကို လက္ေဆာင္ထုပ္ ေရာက္တဲ့ အေၾကာင္း ဖုန္းဆက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ၀ယ္လာတဲ့ လက္ေဆာင္ကို ႀကိဳက္ရဲ႔လားတဲ့……..။ `ထား´ ၀မ္းသာလြန္းလို႔… ဘာေျပာ ရမွန္း မသိေတာ့ေအာင္ ျဖစ္သြားခဲ့ တယ္ေနာ္…. !!

ဒီလိုပါပဲ `ကို´ နဲ႔ ပက္သက္ရင္ အလိုလို က်လာတတ္တဲ့ ပုလဲလံုးေတြ ကိုသာ သီကုံုး ထားမယ္ ဆိုရင္ ကမာေကာင္ေလး ေတြေတာင္ သေဘာက်မယ္ ထင္ပါရဲ ႔….!!!

တေန႔မွာေတာ့…. `ကို´ က အျပင္မွာ ေတြ႔ဖို႔ အတင္း ေတာင္းဆိုေတာ့ `ထား´ အားလည္းနာ၊ စိတ္လည္း မေကာင္းတာနဲ႔ ေတြ႔ဖို႔ ခ်ိန္းလိုက္ ပါတယ္…။ ေတြ႔မဲ့ ေနရာ ကေတာ့ တျခား မဟုတ္ပါဘူး… အီကို ေက်ာင္းေတာ္ႀကီး မွာေပါ့……..။

ေနရာ ေဒသ ေသခ်ာ ေျပာျပၿပီး ခ်ိန္းၾကတာေပါ့..။ အမွန္တကယ္ `ထား´ လည္း မေရာက္ဖူးတဲ့ ေနရာ တခု ပါပဲေလ…။ တခုေသာ ေန႔ရဲ႔ ေန႔လည္ ၁၂ နာရီ မွာ `ထား´ တို႔ ခ်ိန္းခဲ့ ၾကတာေပါ့။ `ထား´ ကို ေတြ႔ဖို႔ ကားေတြ ကိုယ္စီနဲ႔ ထြက္သြား ၾကတဲ့ `ကို´ တုိ႔ သူငယ္ခ်င္း ေတြကို ၾကည့္ၿပီး သက္ျပင္း ရွည္ႀကီး တခု ကိုသာ ခ်ေနမိ ေတာ့တယ္။

ျပင္းထန္လြန္းတဲ့ ေနေရာင္ျခည္ ေအာက္မွာ ႏွလံုးေသြးေတြ ပြက္ပြက္ဆူလို႔ ႏႈတ္ခမ္း ေပါက္ထြက္မတတ္ အံကို တင္းတင္း ႀကိတ္ထားတ့ဲ `ထား´ ကို နားလည္ေပးႏိုင္ ပါေစ လို႔သာ ဆုေတာင္း မိေန ေတာ့တယ္။ တကယ္ေတာ့့ `ထား´… ခ်ိန္းတ့ဲ ေနရာ ကို သြားဖို႕ သတၱိ မရိွခဲ့ ပါဘူး `ကို…´………။

ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ `ကို..´ တေယာက္ စိတ္ဆိုးသြား မွာပဲ ဆိုတဲ့ အသိက ရင္၀ကို ေဆာင့္လို႔ စည္းခ်က္ မမွန္တဲ့ ရင္ခုန္ႏႈန္း ေတြကသာ စိုးမိုး ေနေတာ့တယ္…။

>ညေန ဖုန္းဆက္ေတာ့ `ထား´ ကို မေတြ႔ဘူးတဲ့။ `ထား´ မလာခဲ့တာ လားတ့ဲ..။

`ထား´ မညာခဲ့ ပါဘူး `ကို´ ….။

အဲလို ဆိုေတာ့လည္း ေနာက္မွ ေတြ႔ၾကတာ ေပါ့တဲ့။ `ထား´ ေတြ႔ခ်င္တဲ့ အခ်ိန္ က်မွပဲ ေတြ႔ၾကတာေပါ့တဲ့…။

တဒဂၤ ႏႈတ္ဆံြ႔ လို႔…..!

ေက်းဇူး တင္ပါတယ္`ကို.´။ `ထား´ ကို အျပည့္အ၀ နားလည္ေပး တဲ့အတြက္ေပါ့…။

မထင္မွတ္တဲ့ အေျခအေန တခုေၾကာင့္ `ထား´ ကို `ကို.´ သိသြားခဲ့တဲ့ ေန႔ကိုေတာ့ တသက္ ေမ့လို႔ ရမွာ မဟုတ္ေတာ့ ပါဘူး `ကို´…။

အဲဒီေန႔က `ထား´ သိပ္ခ်စ္ရတဲ့ အဖြား ဆံုးတဲ့ ေန႔တေန႔မွာေပါ့။ `ထား´ ေျပာျပ ေတာ့ `ကို…´ သိသြားတယ္ေလ။ `ထား´ သူငယ္ခ်င္းေတြက `ကို´ `ကို႔.´ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေရာက္လာခဲ့ ၾကတယ္ လို႔ ေျပာေတာ့ … `ထား´ အံ့ၾသ ၀မ္းသာ ျဖစ္ရပါတယ္။

ေနာက္ေန႔ေတြ မွာလည္း ဖုန္းထဲကေန က်န္းမာေရး ဂရုစိုက္ဖို႔၊ ေက်ာင္းစာေတြ စိတ္မပူဖို႔၊ ေျပာတာေတြ စံုေနတာပဲ.။ `ထား´ ၀မ္းလည္းသာပါတယ္။ ဂရုတစိုက္ ရိွတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ပါ။ ဒါေပမဲ့`ထား´ အားတံု႔ အားနာ ျဖစ္ရပါတယ္`ကို.´…..။

`ထား´ ကို စိတ္မဆိုး ပါေစနဲ႔ လို႔သာ အထပ္ထပ္ ဆုေတာင္း ေနမိေတာ့တယ္။

`ထား´ ဘက္ကလည္း အရင္ အတိုင္း မသိသလို ဆက္ဆံ ခဲ့တဲ့အတြက္ `ကို´ တေယာက္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ထိခိုက္သြားလဲ ဆိုတာ……..

`ထား´ မသိေစခ်င္လို႔ `ကို႔´ ဘက္ကလည္း မသိသလို ဆက္ဆံေပးခဲ့ တဲ့အတြက္….

အၿမဲတမ္း နီးပါး နားလည္မႈ ေတြနဲ႔ ျပည့္ေနတဲ့ `ကို႔´ ရဲ႔ ေျပာဆို ဆက္ဆံမႈ ေတြအတြက္……

ေနာင္ဘ၀ ဆိုတာ ရိွခဲ့ရင္ေပါ့…..

ခ်စ္ျခင္းေတြနဲ႔ ျပည့္ေနတဲ့၊ နားလည္မႈ ေတြနဲ႔ ဆက္ဆံတတ္တဲ့၊ အျမတ္တႏိုး တန္ဖိုးထားၿပီး သိပ္ကို ခ်စ္ခဲ့ရတဲ့ `ကို…´ နဲ႔ ဆံုစည္းခြင့္ေလး ရရပါလို၏ လို႔သာ ဆုေတာင္း လိုက္ပါရေစေတာ့ ………!!!!!

10 comments:

ေႏြဆူးလကၤာ said...

ဖတ္ဖူးသလိုပဲ .. ဆင္လို႔လားမသိဘူး။

ဒ႑ာရီ said...

ဇတ္လမ္းေလးက ရင္ထဲမွာ တမ်ိဳးေလးပဲ။ ထား ကိုပဲ သနားသလို ျဖစ္မိလာတယ္။
ဆံုဆည္းႏိုင္ပါေစလို႔လည္း ဆုေတာင္ေပးလိုက္ပါတယ္။

ခင္မင္ေလးစားလွ်က္

~ဏီလင္းညိဳ~ said...

သဒၵါေရ....
ကိုဏီလင္းတစ္ေယာက္ေတာ့ ဇာတ္လမ္းထဲေမ်ာ ေမ်ာသြားပါတယ္ဗ်ာ....။
(စာေရးေကာင္းတယ္....)
ခင္မင္တဲ့
ဏီလင္းညိဳ

စံလင္းထြန္း said...

ဒီပုိစ့္ေလးက ခံစားခ်က္ေတြ တုိက္ဆုိက္လုိက္တာဗ်ာ...။

ရင္နဲ႔ဖတ္သြားပါတယ္။

ကိုေဇာ္ said...

စိတ္ကူး ဇာတ္လမ္းေလးပဲ ေကာင္းတယ္ဗ်ာ..။

ေသာ္ဇင္စိုး said...

အၿမန္ဆံုး ၿပန္ဆံုႏိုင္ပါေစဗ်ား.....

Flower said...

အလြမ္းဒဏ္ရာေတြ အျမန္ဆံုးေပ်ာက္ပါေစလို႕
ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္..
ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ဒီဘ၀မွာတင္ဆံုစည္းေစခ်င္ပါတယ္..
ဘာလို႕မ်ားေနာက္ဘ၀မွ ဆံုမွာလဲဟင္..
ျမန္ျမန္ဆံုေတာ႕ ျမန္ျမန္ဒဏ္ရာ သက္သာမွာေပါ႕
ဟုတ္ဘူးလား သဒၶါေရ..

ေတာ္၀င္ထြန္း said...

ဇာတ္လမ္းေလး ေကာင္းပါ၏. ဆက္ေရးပါ အားရင္ လာ အားေပးမယ္ ေနာ္. ေပ်ာ္ရႊင္ ေအာင္ ျမင္ပါေစ...

အင္ၾကင္းသန္႕ said...

ဟင့္...သဒၶါရယ္...ဘာလို႕ ဆုံမေပးရတာလဲ...
အဆက္ေလးေရးၿပီးဆုံေပးလုိက္ပါလားဟင္...
အဲဒီလုိမ်ိဳးေတြကုိ မခံစားႏုိင္ဘူး :(

ခင္တဲ့
အင္ၾကင္း

Étoile said...

တစ္ခုခုလိုေနေသးတယ္လိုပဲ...