Saturday, January 23, 2010

ဒိုင္ယာရီေဟာင္း

ေမာင္… ဒီေန႔ ဘာလို႔ ေနာက္က်ေနတာလဲ……!

ေမာင္ ဒီေန႔ အတန္းခ်ိန္ အျပည့္ တက္ေနလို႔ပါကြာ…။ မနက္ဖန္ ေစာေစာ လာခဲ့ပါ့မယ္။ ၿပီးေရာ..။ အၿမဲတမ္းလိုလို ေနာက္က် တက္တဲ့ ေမာင့္ကို က်မ ကလည္း ခြင့္လႊတ္ ေနၾကပါ။

ေမာင္က က်မအိမ္ရဲ႔ ေဘးနားက အိမ္မွာ လာေနတာပါ။ ေဘးနားက အိမ္က ေကာင္ေလးက တဦးတည္းေသာ သားပါ။

ေမာင္က က်မအိမ္ေဘးက ေကာင္ေလးရဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေပါ့။ ေမာင္က နယ္ကမို႔လို႔ ေဘးနားက ေကာင္ေလးအိမ္မွာ လာေနတာ။ သူတို႔က အင္ဂ်င္နီယာ တက္ေနသူ ေတြမို႔လို႔ စာေတြ မ်ားပါတယ္။ တခါတရံ က်မ စာေမးပဲြနဲ႔ ေမာင္တို႔ရဲ႔ စာေမးပဲြက တိုက္ဆိုင္ ေနတတ္ျပန္တယ္ေလ။ မအိပ္ပဲ စာလုပ္ ေနၾကတဲ့ ေမာင္တို႔ သူငယ္ခ်င္း ေတြ ဆူဆူ ညံညံ နဲ႔ေပါ့။

ေမာင္ဟာ သူမ်ားအိမ္မွာ မ်က္ႏွာငယ္ငယ္နဲ႔ ေနေနရတာပါ။ က်မက ေမာင့္ကိုၾကည့္ၿပီး စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ေနက်ေပါ။့ တခါတရံ မွာေတာ့ ေမာင္ေနတဲ့ အိမ္က ေမာင့္ သူငယ္ခ်င္း အေမရဲ႔ ေျပာဆိုမႈ ေတြကိို ၾကည့္ၿပီးလည္း စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ရပါတယ္ ေမာင္….။

ဒါဟာလည္း က်မ ေမာင့္ကို ခ်စ္ဖို႕အတြက္ ျဖစ္လာတဲ့ အေၾကာင္း တရပ္မ်ား ျဖစ္ေနမလား ေမာင္ …………….။

တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ က်မဟာ ေမာင့္ ကို အခြင့္အေရးေတြ ေပးမိေနတယ္။

တေန႔ ေမာင္က က်မကို ခ်စ္ခြင့္ ပန္လာပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ဒီအေၾကာင္း ေျပာျပေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြက သေဘာမတူ ၾကဘူးေလ။ နယ္ကမို႔လို႔ သူ႔အေၾကာင္းလဲ မသိဘူးတဲ့။ က်မ ကေတာ့ ဘယ္သူေတြ ဘာေျပာေျပာ ေမာင့္ကို ခ်စ္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့တယ္။

ေမာင္နဲ႔ က်မ ခ်စ္သူေတြ ျဖစ္ၿပီးေတာ့လည္း သူငယ္ခ်င္းေတြက ဘာမွ မေျပာၾက ေတာ့ပါဘူး။ သူငယ္ခ်င္းကို ၾကည့္ၿပီး သူခ်စ္တဲ့သူနဲ႔ ဆိုေတာ့လည္း စိတ္ခ်မ္းသာ ပါေစဆိုၿပီး က်မကို အျပစ္ မေျပာၾကေတာ့ပါဘူး။

နယ္ကျဖစ္တ့ဲ ေမာင့္ကို မိေ၀း ဖေ၀းနဲ႔ မို႔လို႔ က်မကပဲ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား စိတ္ပူပန္ ေပးခဲ့ၿပီး သူ႔အတြက္ အစစ အရာရာ လုပ္ေပးခဲ့တယ္။ က်မကေတာ့ ေမာပန္းတယ္လို႔ မထင္ပဲ ခ်စ္တဲ့ စိတ္တခုတည္းနဲ႔ ရိုးရိုး သားသား လုပ္ေပးခဲ့တယ္…….ေမာင္....။

`ေမာင္……….. က်မကို တကယ္ ခ်စ္ရဲ႔လားလို႔ ေမးေတာ့ ေမာင္က ခ်စ္တာေပါ့တဲ့…..´ က်မမွာ ေမာင့္ကို ၾကည့္ၿပီး ၾကည္ၾကည္ ႏူးႏူး ေက်နပ္ ေနခဲ့တာေပါ့………..။

ေမာင္နဲ႔ ပက္သက္ သမွ်ဟာ က်မနဲ႔ ပက္သက္ ေနသလို…………..၊

အရာရာဟာ က်မ ရင္ထဲမွာ အလိုအေလ်ာက္ ေပၚလာ ေနၿမဲပဲ…………………။

ေမာင့္ရဲ႔ သံစဥ္ဟာ က်မရဲ႔ သံစဥ္ ပါပဲ………………..။

ေမာင့္ရဲ႔ ဘ၀ဟာ က်မရဲ႔ ဘ၀ ပါပဲ…………..။

က်မ ရူးသြပ္စြာနဲ႔ ေမာင့္ကို ခ်စ္ခဲ့ တာပါ…………။

က်မဟာ မိုက္မဲသူ တေယာက္မ်ား ျဖစ္သြားၿပီလား……………။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေမာင္ဟာ က်မအတြက္ေတာ့ အေကာင္းဆံုး အေဖၚမြန္ ပါပဲ………။

ေမာင္နဲ႔ က်မ ေက်ာင္းၿပီးရင္ လက္ထပ္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ထားေတာ့ က်မကပဲ အစစ ပူပန္ေနမိေသး………။ သူ႔ကို ၾကည့္ေတာ့ သူ႔ ၀သီလား……… ေအးစက္စက္ ……..!!!

ေက်ာင္းၿပီးရင္ အလုပ္တခု လုပ္ဖို႔ က်မကပဲ ေမာင့္အတြက္ ရွာေဖြေနမိေသး……၊

ေမာင္ ေနာက္ဆံုးႏွစ္ စာေမးပဲြ ေျဖၿပီးေတာ့ က်မက စာေမးပဲြ မၿပီးေသးဘူးေလ….၊ ဒီအေၾကာင္းအရာက ေမာင္နဲ႔က်မ ေ၀းကြာသြားေအာင္ လုပ္ခဲ့တဲ့ အေျခအေန မ်ားလား!!!!!

ေမာင္က စာေမးပဲြ ေျဖၿပီးေတာ့ က်မကို ခ်က္ခ်င္း လက္ထပ္ဖို႔ ေျပာခဲ့ေသးတာပဲ………၊

ဟင့္အင္း……… က်မ လက္မထပ္ ႏိုင္ေသးဘူးေမာင္……..၊ အေျခအေန တခုကိုေတာ့ ေစာင့္ရမွာေပါ့…….။ က်မ စာေမးပဲြ မၿပီးေသးဘူးေလ…….. ေမာင္. က်မကို နားလည္ေပးပါ……..။

က်မ စာေမးပဲြ မၿပီးခင္ ေမာင္က နယ္ကို ခဏ ျပန္မယ္ဆိုၿပီး ျပန္သြားခဲ့ပါတယ္…၊ အဲဒီေန႔ဟာ ေမာင္နဲ႔က်မ ေနာက္ဆံုး ေတြ႔ခဲ့ရတဲ့ ရက္မွန္း သိခဲ့ရင္ က်မေမာင့္ကို သြားခြင့္ျပဳခဲ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး……….ေမာင္။

ေမာင္ ျပန္လာမဲ့ ရက္ကို ေစာင့္ရင္း….. တေန႔မွာေတာ့ က်မ သတင္း တခုကို ၾကားလိုက္ ရတယ္ေလ။ အဲဒါ ကေတာ့ ေမာင္တို႔ ၿမိဳ ႔က …. မိန္းကေလး တေယာက္နဲ႔ ေမာင္ လက္ထပ္ သြားၿပီတဲ့ ……. !!!!

က်မ မယံုၾကည္ဘူး……ေမာင္။

ဘာေၾကာင့္လဲ…….. က်မကို ထားခဲ့ၿပီး တျခား မိန္းကေလး တေယာက္နဲ႔ လက္ထပ္ သြားရေလာက္ေအာင္ ေမာင္က်မကို မရက္စက္ ေလာက္ပါဘူး…။

တဒဂၤ ၿငိမ္သက္သြားတဲ့ က်မ….

ပါးျပင္ေပၚကို အလိုလို က်လာတဲ့ မ်က္ရည္……….

မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး လို႔ ရူးသြပ္စြာ ေခါင္းရမ္းခဲ့တဲ့ က်မ………

က်မကိုယ္ က်မ ဘယ္ေလာက္ ထိန္းခ်ဳပ္ ထားႏိုင္မွာလဲ………

တျခား မိန္းကေလး နဲ႔ လက္ထပ္မယ္ ဆိုရင္လည္း က်မကိုေတာ့ ရွင္းျပအံုးမွေပါ့……..ဆိုၿပီး ေတြေ၀ ေနေသးတဲ့ က်မ…….

ဒီအခ်ိန္ဆို ေမာင္ ဘာေတြမ်ား လုပ္ေနမလဲလို႔ စဥ္းစား ေနေသးတဲ့ က်မ……..

ေမာင့္ ကို မေမ့ႏိုင္ပဲ ဘာျဖစ္လို႔မ်ား က်မ ေခါင္းထဲ ၀င္ေနေသးတာ ပါလိမ့္လို႔လည္း ေတြးမိေနေသးတယ္..။ ေအာ္……… လက္ထပ္ သြားၿပီးတဲ့ လူတေယာက္ကို စဥ္းစားလို႔ မသင့္ေတာ္ ေတာ့ပါဘူး။

အခုေတာ့ က်မကို ထားခဲ့ၿပီး သူကေတာ့ တျခား တေယာက္ရဲ႔ ရင္ခြင္မွာ ေပ်ာ္ေမြ႔ ေနေလာက္ပါၿပီေလ။

သူဆိုခဲ့တဲ့ ရွတတ သီခ်င္းသံ ေတြလည္း ခုခ်ိန္မွာေတာ့ ခါးသက္ ေနလိုက္တာ …………..

နာက်ည္းစရာ ေတြနဲ႔ က်မကို ထားသြားခဲ့တဲ့ သူ႔ကို……….

ရင္ထဲမွာ ဒဏ္ရာ ေတြနဲ႔ ထားခဲ့တဲ့ သူ႔ကို………

ကိုယ္တိုင္ ေရြးခ်ယ္ၿပီး ေလွ်ာက္လွမ္း သြားခဲ့တဲ့ သူ႔ကို…..

တခ်ိန္ မွာေတာ့ မုန္းေမ့ႏိုင္ေကာင္းပါရဲ႔………………..။

ေသခ်ာတာ တခုကေတာ့ ဒိုင္ယာရီေဟာင္း တခုကို စုတ္ၿဖဲ လႊင့္ပစ္ လိုက္ဖို႔ က်မကို အင္အားသစ္ ေတြက ေမြးဖြား ေပးလိုက္ၿပီ !!!!!!!!!

5 comments:

ဒ႑ာရီ said...

ဖတ္လို႔ေကာင္းလိုက္တာ ညီမေလးေရ... နင့္နင့္နဲနဲေလးလည္း ျဖစ္သြားမိတယ္။ တခါတရံမွာ အခ်စ္ဆိုတာ မေခၚပဲ ေရာက္လာသလို သူ႔အလုိလို ျပန္ထြက္သြားတတ္တာမ်ိဳးပဲေလ...။ ဘယ္လိုပဲပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဒီဒိုင္ယာရီေဟာင္းေလးကို စြန္႔ျပစ္ႏိုင္မယ့္ အင္အားေတြ ရလာႏိုင္ပါေစ..။

ခင္မင္ေလးစားလွ်က္

Flower said...

သဒၶြေရ
တကယ္႕အျဖစ္အပ်က္ကို ေရးတာတာနဲ႕ တူေနတယ္.. ႏွစ္ေတြေျပာင္းေနမွေတာ႕ ဒိုင္ယာရီေဟာင္းေလးကို စြန္႕ခဲ႕ပါေတာ႕ကြယ္..

ဂျေဂျူဝိုင် said...

ေကာင္းတယ္ဗ်။ တစ္ဖက္သတ္အေတြးေလးနဲ႔ ဖြဲ႕သြားတာ။

poemflower said...

အဲလိုမ်ိဳးဆို ျပန္ေတြ႕ရင္ေတာင္ မ်က္နွာကို ၾကည့္ခ်င္ပါေတာ့မလားလုိ႕ ကိုယ့္ကိုယ္ကို စဥ္းစားမိတယ္ (သိေတာ့ပါဘူး)

Rakhine09 said...

လူတေယာက္ဇာတ္လမ္းတပုဒ္ စီ ရွိၾကစၿမဲပါ ဒီအထဲ မသဒၶါ ရဲ႕အေၾကာင္းတရားကေတာ့ေဆြးေဆြးငင္ငင္ေလးလားဟင္......ကၽြတ္ကၽြတ္ကၽြတ္......ရွိေစေတာ့ရွိေစေတာ့