Wednesday, May 19, 2010

အေမွာင္မွ အလင္း….


ေမွာက္မိုက္ေနတဲ့ ေနရာ ရပ္၀န္းေလး တခုထဲ ကေန အလင္းေရာင္နဲ႔ ျပည့္စံုေနတဲ့ ေနရာ ရပ္၀န္းေလး တခုကို ၾကည့္လုိက္တဲ့ အခါ ခံစား သိရိွလိုက္ရတာက အလင္းထဲမွာ ရိွေနတဲ့ သက္ရိွ သက္မဲ့ အရာေတြ အားလံုးကို ေတြ႔ျမင္လိုက္ရတယ္။ အဲဒီအခါ ကိုယ္က အေမွာင္ထဲကေန အလင္းထဲက အရာအားလံုးကို ျမင္ေနရတဲ့အခါမွာ ၀မ္းသာသလိုလို၊ ေက်နပ္မႈ ရိွသလိုလို ပီတိ ျဖစ္တတ္ၾကတယ္။

အလင္းထဲမွာ ရိွေနတဲ့ သက္ရိွ သက္မဲ့ ၀တၳဳ ပစၥည္းေတြကို အေမွာင္ထဲကေန ၾကည့္ခ်င္သလို ၾကည့္လို႔ ရေနတာ ဆိုၿပီးေတာ့လည္း အေမွာင္ထဲမွာပဲ လမ္းေလွ်ာက္ခ်င္ၾကျပန္တယ္။

တခါတရံေတာ့လည္း အေမွာင္ထဲက လူဟာ အလင္းထဲမွာ ရိွေနတဲ့ လူေတြရဲ႔ လႈပ္ရွားမႈ၊ ေျပာဆိုမႈ၊ ေနထိုင္မႈ၊ စတာေတြ ကို ၾကည့္ၿပီး အေမွာင္ထဲမွာပဲ လႈပ္ရွားၾကျပန္တယ္။ ဒါေတြကို ၾကည့္ၿပီး အေမွာင္ထဲက လူဟာ အလင္းထဲက လူထက္ အစစအရာရာ သာေနတယ္လို႔ ထင္ျမင္မိေပမဲ့ တကယ္ေတာ့ ဆန္႔က်င္ဘက္ ေတးသြားတပုဒ္လို ပါပဲ။

ကိုယ္တိုင္က ရိုးသား ျဖဴစင္တဲ့ စိတ္ရိွတဲ့သူဟာ အၿမဲတမ္း အေမွာင္ေလာက ကမၻာႀကီးထဲမွာပဲ ရိွမေနၾကဘူးလို႔ ထင္မိတယ္။ တကယ္ေတာ့ အေမွာင္ထဲက လူဟာ အလင္းေရာင္ထဲကို ခနျဖစ္ျဖစ္ ၀င္ၾကည့္မိခဲ့ရင္ အလင္းေရာင္ထဲက လူေတြရဲ႔ ခံစားခ်က္၊ အလင္းေရာင္ထဲက လူေတြရဲ႔ ႏွလံုးေသြးကို သိနားလည္ၿပီး သေဘာေပါက္ သြားမွာပါ။

လူေတြရဲ႔ ဘ၀ တသက္တာ ဆိုတာ အခ်ိန္အတိုင္းအတာ တခုအေနနဲ႔ သိပ္ကို တုိေတာင္း လြန္းလွပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အေမွာင္ထဲမွာ ရိွေနတဲ့ လူေတြဟာ အေမွာင္ထဲမွာပဲ စီးေမ်ာ နစ္၀င္မေနပဲ အလင္းရိွတဲ့ ေနရာေလးတခု၊ ဒါမွမဟုတ္ အလင္းေရာင္ ရပ္၀န္းထဲကို ၀င္လာခဲ့မယ္ဆိုရင္ တန္ဖိုး ရိွတဲ့ အခ်ိန္တခုကုိ ျဖတ္ေက်ာ္ သြားႏိုင္မွာပါ။ အဲလို တန္ဖိုးရိွတဲ့ အခ်ိန္တခု ကို ျဖတ္သြားရမဲ့ ဘ၀ ယာဥ္ရထားႀကီး ေပၚမွာလည္း ေပ်ာ္ရႊင္ ၾကည္ႏူးမႈေတြနဲ႔ အတူ ေလာကႀကီးရဲ႔ ေကာင္းက်ိဳးေတြကို သယ္ပိုးရြက္ေဆာင္ႏိုင္ၿပီး လူမႈဘ၀ ဖူလႈံမႈ ေတြနဲ႔ အေဖၚေကာင္းေတြကို ပိုင္ဆိုင္ၾကရမွာ မလဲြဧကန္ပါပဲ..။

အခု အေျခအေနမွာ ဆိုရင္ လူေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားက အေမွာင္ေလာကထဲမွာပဲ က်င့္သား ရသလို ျဖစ္ေနၾကျပန္တယ္။ အလင္းထဲမွာ ဆိုရင္ ရင္ဆိုင္ရမဲ့ ျပႆနာေတြ၊ ေျပာဆိုရမဲ့ စကားအသြားအလာေတြ နဲ႔ တည့္တည့္ တိုးႏိုင္၊ တည့္တည့္ ရင္ဆိုင္ ရႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့လည္း အလင္းထဲကေန ျပႆနာ တခုကို ရင္ဆိုင္ ေျဖရွင္း လိုက္ႏိုင္တာက ပိုလို႔ ျမင့္ျမတ္္ပါတယ္။

အမွန္ေတာ့ အေမွာင္ ဘ၀ ထဲကေန အလင္းေရာင္ ဘ၀ထဲကို ၀င္ၾကည့္ လုိက္မယ္ဆိုရင္ ဘ၀မွာ မျမင္ႏိုင္တဲ့ ရင္းႏွီးမႈေတြ၊ မၾကားဖူးေသးတဲ့ အေတြ႔အႀကံဳေတြ၊ အဆက္အသြယ္ေတြ၊ တန္ဖိုး မျဖတ္ႏိုင္တဲ့ ကုသိုလ္စိတ္ေတြ၊ မႀကံဳဖူးေသးတဲ့ ဘ၀ အေျခအေနေတြ နဲ႔ ေတြ႔ႀကံဳလာမွာပါ။ ဒါကိုက ဘ၀မွာ သိပ္ကို တန္ဖိုးရိွတဲ့ အခ်ိန္တခုကို ေက်ာ္ျဖတ္သြားႏိုင္ၿပီေပါ့။

အလင္းထဲမွာ ေနၿပီးေတာ့လည္း အလင္းထဲမွာ ရိွေနၾကတဲ့ လူေတြရဲ႔ ပကတိ ရိုးသားဟန္၊ ျဖဴစင္ဟန္၊ ေျပာဆိုဟန္၊ လႈပ္ရွားမႈဟန္၊ ေတြးေခၚဟန္၊ ေနထိုင္ဟန္၊ ေတြကို လက္ေတြ႔ ၾကည့္ရႈ လက္ေတြ႔ ရင္ဆိုင္ ေတြ႔ႀကံဳ ရမွာပါ။ ပညာရည္ ျပည့္၀တဲ့ သူေတြဆီကေန ပညာယူလို႔ တိုးတက္ ေလွ်ာက္လွမ္းႏိုင္ၾကမယ္။ အသိဥာဏ္ ျပည့္၀တဲ့ သူေတြဆီကေန မသိေသးတဲ့ အေၾကာင္းခ်င္းရာေတြကို သိရိွ နားလည္ႏိုင္ၾကမယ္။

အေမွာင္ဘ၀ထဲမွာပဲ ေနၿပီး အေမွာင္ထဲမွာ ရိွေနတဲ့ လူေတြဟာ အေမွာင္ထဲမွာပဲ ျဖတ္သန္းေနၾကတဲ့ လူေတြကို ျမင္ႏိုင္ပါ့မလား…။

က်မဟာ အေမွာင္ေၾကာက္တတ္သူ ဆိုေတာ့ အလင္းထဲမွာပဲ ေနၿပီး အလင္းကိုပဲ ၾကည့္ေနခ်င္တယ္။

အလင္းေရာင္ ရပ္၀န္း ထဲမွာ ရပ္တည္ေနၿပီး အလင္းေရာင္ ရပ္၀န္းထဲဲမွာ ရိွေနတဲ့ လူေတြကို အၿပံဳးပန္းေတြ ေ၀ေ၀ဆာဆာနဲ႔ စိတ္ရင္းအမွန္ အတိုင္း ေျပာဆို ဆက္ဆံ၊ အသိပညာေတြ ဖလွယ္ ႏုိင္ၾကၿပီး၊ တူညီတဲ့ ဘ၀လမ္းေၾကာင္းထဲမွာ တူညီတဲ့ စိတ္ေကာင္းစိတ္ျမတ္ေတြနဲ႔ စိမ္းလန္း ေ၀ျဖာ အလွဆင္ ႏိုင္ၾကပါေစလို႔ ရင္ထဲ တေနရာကေန လိႈက္လိႈက္လွဲလဲွ ဆႏၵျပဳရင္း…..။

12 comments:

Cameron said...

ဒီပို႔စ္ေလးက အေတြးအေခၚေလးသိပ္ေကာင္းတယ္..။ အေမွာင္ထဲကလူေတြကို အလင္းတန္းေလးတစ္ခုေပးလိုက္တာနဲ႔တူတယ္...။


ခင္မင္စြာျဖင့္
မိုးေငြ႔

Flower said...

သဒၶါေရ
အေမွာင္မွာ က်င္႕သားရေနသူေတြက်ေတာ႕လည္း
အလင္းထဲ ထြက္ရပ္ရမွာ စိတ္မရဲေတာ႕ဘူးနဲ႕ တူပါရဲ႕ကြာ
တစ္ခ်ိဳ႕တစ္ခ်ိဳ႕ေတြက အေမွာင္ထုကို ပိုျပီး ခံုမင္တြယ္တာၾကတယ္ေလ..
အလင္းေအာက္မွာ ကိုးရို႕ကားယားေပါ႕..
လူသားအားလံုး တူညီတဲ႕အလင္းေအာက္မွာ ခိုင္မာညီညႊတ္စြာ ရွင္သန္ၾကမယ္ဆိုရင္ အေကာင္းဆံုးပါဘဲေနာ္..
အေတြးေကာင္းေလးေတြပါတဲ႕ ဒီစာေလးက အလင္းကေလးတစ္ပြင္႕လိုပါဘဲ..

ေဆာင္းယြန္းလ said...

အဓိပၸာယ္ၿပည့္ဝလွတဲ့၊ အေတြးအေခၚေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ေရးဖြဲ႔ထားတဲ့ ပို႔စ္တခုပါပဲ ညီမေလးေရ။

သိဂၤါေက်ာ္ said...

အေမွာင္ထဲက လူေတြကလည္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို အေမွာင္ထဲေရာက္ေနမွန္း မသိၾကပဲ ေပ်ာ္ေမြ႕ေနၾကတာလည္း ႐ွိမွာပဲေနာ္..

ဇြန္မ said...

အမေရ စာသားေလးေတြ အရမ္းေကာင္းတယ္ ပို႔စ္သစ္တင္တိုင္း လာအားေပးေနတယ္ေနာ္ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစး)

အင္ၾကင္းသန္႕ said...

သဒၶါေရ...
တစ္ခ်ိဳ႕ေသာသူေတြကေတာ့ အေမွာင္ထဲမွာပဲ ေပ်ာ္ေနၾက က်င့္သားရေနၾကလို႕ အလင္းေရာင္က်ေရာက္မွာေတာင္ ေၾကာက္ေနၾကတယ္နဲ႕တူပ...ဒါမွ မဟုတ္...အေမွာင္ေတြ ဖုံးလြန္း အားၾကီးၿပီး...မ်က္လုံးေတြပဲ ကြယ္ကုန္ၾကၿပီလား မသိပါဘူးေနာ္...ဆင္ၿခင္စရာ အေတြးေလးေတြပါပဲ...

ခင္တဲ့
အင္ၾကင္း

ခုိင္နုငယ္ said...

"အေမွာင္မွ အလင္း"
တကယ္႕ကုိအေတြးပြါးစရာ ပုိစ္႔ေကာင္းေလးတစ္
ခုပါပဲ မမသဒၶါ ပုိ႔စ္ေလးကုိနွစ္ေခါက္ျပန္ဖတ္သြားပါတယ္။
ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ ........

ေပါ့ဆိမ့္ said...

ေကာင္းလိုက္တဲ့ ပို႔စ္ေလးဗ်ာ..။
ဥာဏ္မမွီေသးလို႔ အေမွာင္မွန္းမသိလုိ႔ အေမွာင္ထဲေရာက္ခဲ့တဲ့ လူေတြျမန္ျမန္ အလင္းထဲေရာက္ေစခ်င္တယ္..။
သဒၶါ ေျပာသလို အလင္းထဲမွာပဲ ေနၿပီး အလင္းကိုပဲ ၾကည့္ေနခ်င္တဲ့ သူေတြမ်ားလာပါေစ...

~ဏီလင္းညိဳ~ said...

သဒၵါေရ.........

ဖတ္လို႔ေကာင္းတယ္........။

အလင္းကို ျမင္ႏိုင္ပါလွ်က္နဲ႔ မ်က္စိဇြတ္မွိတ္ေနတတ္တဲ့သူေတြလည္း...... ႐ွိေနဦးမယ္ထင္တယ္ဗ်ေနာ့္........။

ခင္မင္တဲ့
ဏီလင္းညိဳ

ေသာ္ဇင္စိုး said...

ဖတ္သြားပါတယ္ခင္ဗ်ား သူတို႔မိုက္တာကို သူတို႔ကိုယ္တိုင္သိရဲ႕နဲ႔ ဆက္မိုက္ေနၾကတာပါဗ်ာ ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုလိမ္ညာေနၾကတာပါ ဒါေပမဲ႔ သူတို႔ အလင္းဆီကိုလာလို႔ေရာ အလင္းက လက္ခံမွာလား စဥ္းစားစရာပါပဲ... ေကာင္းေကာင္းဖတ္သြားပါတယ္ခင္ဗ်ား...
ေလးစားလ်က္.....

ျမေသြးနီ said...

မသဒၶါေရ...
အေမွာင္ထဲကေန အလင္းထဲသာ၀င္လာေစခ်င္တယ္
အလင္းထဲကေနေတာ့ အေမွာင္ထဲ မေရာက္ သြားေစခ်င္ဘူး..အေမွာင္ဘယ္ေလာက္ေကာင္းေကာင္း အလင္းရဲ႕တန္ဘိုးနဲက သူ႕ရဲ႕ ဂုဏ္ရည္ကို အေမွာင္ထဲကေန ေတြ႕ေနႏိုင္တာပဲေနာ္..

သူႀကီးမင္း (တုုံးဖလား) said...

ဟုတ္တယ္။ အလင္းထဲမွာ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေနထုိင္ၿပီး ပြင့္လင္းမႈေတြနဲ႔ဘဲ ရွင္သန္သင့္ပါတယ္။