Tuesday, May 25, 2010

မိႈင္းညို႔ညို႔..


အလင္းေရာင္ တျဖည္းျဖည္း ေပ်ာက္လို႔ အေမွာင္ဘက္ ကမ္းဆီကို ခ်ဥ္းကပ္ လာေနတဲ့အခ်ိန္မွာ..။

ပူျပင္းလွတဲ့ ရာသီ အေျခအေနကေန တလွမ္းခ်င္း အေအးဓါတ္ကို ကူးေျပာင္းလို႔…။

ေကာင္းကင္ တခြင္လံုး မိႈင္းညိဳ႔ အံု႔ေမွာင္မႈနဲ႔ အတူ က်မရဲ႔ စိတ္အစဥ္ ေတြကလည္း ေကာင္းကင္ႀကီးနဲ႔ အၿပိဳင္ မိႈင္းညိဳ႔ အံု႔ေမွာင္ၿပီး ရြာေတာ့မဲ့ဟန္ နဲ႔ ၿပိဳဆင္းတဲ့ ဟန္ပန္နဲ႔……..

စိတ္ဆိုတာကလည္း ပ်ံ႔လြင့္လြယ္၊ ေျပာင္းလဲလြယ္၊ ျပန္ေတာ့ တခဏ အတြင္းမွာပဲ ကမၻာ ေလာကႀကီးရဲ႔ ေနရာစံုကို တမုဟုတ္ခ်င္း ေရာက္သြားပါ ေလေရာလား။

စိတ္သြားတိုင္း ကိုယ္ပါႏိုင္ရင္ ၀မ္းသာမဲ့ လူသားကလည္း က်မ ျဖစ္ေနပါေရာ….။

က်မ ႏွစ္ၿခိဳက္ရတဲ့ ေနရာေလး တခုဆီကို ေရာက္သြားလိုက္တာ…

ေန႔တိုင္းလို အၿမဲ သတိရေနတဲ့ သိပ္ခ်စ္ရတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ ရိွတဲ့ဆီကို အလ်င္အျမန္ ေရာက္သြား မိတယ္။

စိန္ပန္းပင္ ေတြ ရဲေနေအာင္ ပြင့္ေနတဲ့၊ ေျမသင္းနံ႔ေလး သင္းေနတဲ့ တကၠသီလာ ျမကၽြန္းသာ ေက်ာင္းႀကီးထဲက လမ္းေပၚမွာ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ အတူ လမ္းေလွ်ာက္လို႔.။

အလို…. လမ္းတေလွ်ာက္လံုး စိန္ပန္းပြင့္ေလးေတြ ေၾကြက်ေနလိုက္တာ.. ရဲေနတာပါပဲလား…

သူငယ္ခ်င္း အားလံုးရဲ႔ မ်က္၀န္းေလး ေတြကလည္း ေတာက္ပတဲ့ အေရာင္ေတြနဲ႔ အၿပံဳးပန္းေတြ ေ၀ဆာ ေနလိုက္တာ အနာဂတ္လမ္းဆီကို ဦးေမာ့လို႔…..။ အခ်ိန္ၾကာလာတာနဲ႔ အမွ် က်မတို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႔ ႀကိဳးစားမႈ ရလာဒ္ေတြနဲ႔ ရင့္သန္မႈေတြကလည္း အားေကာင္း လာတယ္ေလ။ ရင္ထဲမွာ ျဖစ္တည္ေနတဲ့ ရည္မွန္းခ်က္ ေတြက နီးသထက္ နီးလာရင္း… သူငယ္ခ်င္း အားလံုးရဲ႔ ရင္ထဲမွာလည္း ေႏြးေထြးမႈ ကိုယ္စီ ရင္၀ယ္ပိုက္လို႔…။

စိတ္ကူးေတြ တသီတသန္းႀကီးနဲ႔ ေလွ်ာက္လာ လိုက္တာ စာသင္ခန္းမထဲကိုေတာင္ ေရာက္လာ လုနီးၿပီပဲ..။ အတန္းထဲကို ေရာက္တယ္ ဆိုရင္ပဲ ဆရာမရဲ႔ စာသင္သံက က်မရဲ႔ စိတ္ကူး ပံုရိပ္ေတြကို သိမ္းသြင္းထား လိုက္တာ… တခ်က္တခ်က္ ေတာ့လည္း စာသင္ခန္းရဲ႔ အျပင္ကို ပ်ံ႔လြင့္လို႔…။ က်မေဘးနားမွာ ထိုင္ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းကို ၾကည့္လုိက္ေတာ့ စာထဲမွာ စိတ္၀င္စား ေနလိုက္တာေလ…။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သူ႔ရဲ႔ စိတ္ေတြေရာ အျပင္ကို ပ်႔ံလြင့္ မေနဘူးလားလို႔ ေတြးၾကည့္ရင္း က်မရဲ႔ စိတ္ကသာ ဟိုေရာက္လိုက္ ဒီေရာက္လိုက္နဲ႔ ျဖစ္ေနပါေပါ ့လို႔ ေတြးရင္းနဲ႔...။

ေအးေလ……. က်မရဲ႔ စိတ္ကသာ ဟိုးးးးးး ဟိုး….. အေ၀းေတြထိ သြားေနတာေလ..။

ဆရာမ စာသင္ခ်ိန္ အၿပီးမွာေတာ့ က်မရဲ႔ ေမ်ာလြင့္ေနတဲ့ စိတ္ကို လိုက္လံ ဖမ္းဆုပ္ရင္း ေနာက္၀င္လာမဲ့ ဆရာကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ ေနမိတယ္..။ စာသင္မဲ့ ဆရာကို ေမွ်ာ္ေနရင္းကပဲ စိတ္ေတြက ဘယ္ကို ေရာက္သြား မိပါလိမ့္..။ အို… ျပန္လို႔ စုစည္းဦးမွ… စုစည္းဦးမွ…ပဲ...။

ေဟာ…. ဆရာေတာင္ အတန္းထဲကို ၀င္လာေနၿပီ..။ က်မတို႔ သူငယ္ခ်င္း အားလံုး ဆရာရဲ႔ သင္ၾကားမႈ ေအာက္မွာ နာခံရင္း စိတ္ကိုေတာ့ အေ၀း မေရာက္ေအာင္ ထိန္းခ်ဳပ္ရင္းေပါ့…။

စာသင္တဲ့ အခ်ိန္ အၿပီးမွာေတာ့ စိတ္ကို တခါျပန္စုစီး…. ျပန္ထုတ္ပိုး…. မလို႔ လုပ္ေနတုန္း ျဗဳန္းဆို… မိုးအႀကီးအက်ယ္ ရြာခ်လိုက္တာ… မိႈင္းညိဳ႔ညိဳ႔ ျဖစ္ေနတာကေန ခုေတာ့ သူ႔တာ၀န္ သူ ေက်ပြန္ေအာင္ ထမ္းေဆာင္လို႔….

ေသခ်ာ ျပန္စဥ္းစားၿပီးတဲ့ အခ်ိန္ စိတ္ကို ေသခ်ာ ျပန္စုစီးၿပီး ျပန္ထုတ္ပိုးၿပီးတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ က်မတေယာက္ စိတ္ကူးအယဥ္လြန္ေနတာပဲ…. အဲဒီေတာ့မွ အိမ္ျပင္ဘက္ကို ၾကည့္လုိက္တာ အိုးးးးးးး မိုးေတြ သည္းသည္း မည္းမည္းနဲ႔ အရမ္းရြာေနတာပါေရာလား…….။

22 comments:

ခုိင္နုငယ္ said...

စိတ္ဆုိတာ..ဟုတ္တယ္...အစဥ္ေျပးလႊားေနတာ
စိတ္ကုိ စိတ္နဲ႔တုပ္ေနွာင္ထားနုိင္ဖုိ႕ဆုိတာ
အင္မတန္မွကုိခဲယဥ္းလွတယ္..မသဒၶါ..
မွဳိင္းညိဳ႕ညိဳ႕ ခံစားခ်က္ေလးလာဖတ္သြားပါတယ္..
မသဒၶါေရ....ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ။

ခင္လွ်က္
ေမတၱာအားျဖင္႔
ခုိင္နုငယ္

ေသာ္ဇင္စိုး said...

အမရဲ႕ပို႔ေလးကိုဖတ္ၿပီး ဖတ္ခဲ႔ဖူးတဲ႔ တာရာမင္းေ၀ စာအုပ္ထဲက စာသားေလးကို သြားသတိရတယ္..
'ၿဖစ္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ ပဲရစ္ၿမိဳ႕ကိုေတာင္ ပုလင္းထဲထည္႔လိုက္ခ်င္တယ္' ဆိုတာေလးကိုပါ..
စိတ္ကူးဆိုတာကလည္း တကယ္မဟုတ္ေတာ႔မိွဳင္းညို႔ညို႔ၿဖစ္ေနမွာေပါ႔..
စိန္ပန္းေတြလည္း မိုးနဲ႔လြင့္ကုန္မယ္ထင္တယ္..
.....လြမ္းစရာေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ...

SHWE ZIN U said...

ခ်စ္ေသာ ေနရာမ်ား ကို ခ်စ္ေသာ ခ်စ္သူ မ်ားနဲ႔ အျမန္ဆံုး ျပန္ေတြ႕ႏိုင္ပါေစလို႕

ခင္တဲ႔
မမေရႊစင္

Flower said...

ေဟ႕ေကာင္မေလး
တူေနျပီ
က်ဳပ္ဟိုေန႕က ျမိဳ႕ထဲထြက္တုန္း
ပင္လံုးကၽြတ္ရဲရဲနီေနတဲ႕ စိန္ပန္းေတြကို အသည္းယားလြန္းလို႕ ဓာတ္ပံုေတာင္ ရိုက္ခဲ႕မိေသး
အင္း.. ဒီရက္ပိုင္း စိတ္ေတြ ခနခနရြက္လႊင္႕တာမွေလ
ွဟိုး ကိုယ္မေရာက္ဖူးေသးတဲ႕
ေရာက္ခ်င္ေနတဲ႕ ေနရာေလး တစ္ခုဆီကိုေပါ႕...
ဘာေတြရွိေနမလဲေတာ႕ ကိုယ္လဲ မေျပာျပတတ္ဘူး..

အျဖဴေရာင္နတ္သမီး said...

xxxx ငါဟာ ရြက္လႊင္႔ xxx ငါဟာရြက္လႊင္႔xxxx
စိတ္ကိုရြက္လႊင္႔မယ္ေၿပာတာပါ...ဟီး..
ရန္ကုန္ကိုလြမ္းတယ္...ၿပန္ခ်င္တယ္...
သဒၶါ နဲ႔ မေခ်ာ ပါလိုက္ခဲ႔...မုန္႔ေလွ်ာက္စားႀကမယ္..

လူမၿပန္ရေသးခင္..စိတ္ကိုအရင္ၿပန္ခိုင္းလိုက္မယ္...

ႏွင္းမိုးမိုး said...

တခါတေလ ဒီလိုေတြးေနရတာကိုက အရသာတမ်ိဳးေနာ္ အမ...

ခင္မင္စြာျဖင့္
ႏွင္းမိုးမိုး

ႏွင္းနဲ႔မာယာ said...

ေတြးတာက မ်က္လံုးဖြင့္ျပီးေတြးေနတာလား...
မ်က္လံုးေလးမွိတ္ျပီးေတြးေနတာလား....
မ်က္စိမွိတ္ျပီး အာရံုကိုတေနရာတည္းမွာ ပို႔ထား...
အဲဒီေနရာက ကိုယ့္စိတ္ကို ျငိမ္းခ်မ္းမႈေပးမယ့္ေနရာမ်ိဳးေပါ့....
အဲလိုမ်ိဳးေလး ထပ္ေတြးၾကည္႔ ...
အရမ္းစိတ္ေအးခ်မ္းတယ္သိလား....

ႏွင္း

blackroze said...

တခါတေလစိတ္ကိုရြက္လႊင့္ရတာအေကာင္းဆံုး
အပန္းေျဖနည္းတမ်ိဳးပါဘဲ..

ေဆာင္းယြန္းလ said...

အေတြးေတြကို လာေငးသြားတယ္ ညီမေလးေရ

ေဆာင္းယြန္းလ said...
This comment has been removed by the author.
အင္ၾကင္းသန္႕ said...

သဒၶါေရ...
ဂ်င္းကေတာ့ တစ္ခါတစ္ေလက်ေတာ့လည္း လက္ေတြ႕ ဘ၀ထဲကေန ခဏေရွာင္ပုန္းၿပီး...စိတ္ကူးယဥ္ ကမာၻထဲမွာ ေလွ်ာက္သြားၾကည့္ရတာ ေကာင္းတယ္လို႕ ထင္မိတယ္..

လသာည said...

စိတ္ဆိုတာ ပ်ံလြင့္တာမ်ိဳးတဲ့..

မိႈင္းညိဳ႔ညိဳ႔ အေရးအဖဲြ႔ေလး တအားေကာင္းတယ္။
တို႔လည္း သဒၵါနဲ႔အတူ လိုက္ပ်ံလြင့္သြားမိတယ္..။
စိန္ပန္းေတြၾကဲရာ တကၠသီလာဆီ..။

ျမစ္က်ဳိးအင္း said...

စိတ္ကို လႊင့္တိုင္းသာ ရမယ္ဆိုရင္ က်ေနာ္တို႕ ေတြ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ရာ အတိတ္ေတြကုိပဲ ျပန္ေနမိမလားဘဲ။ ပစၥဳပၸန္က စိန္ေခၚမႈေတြ ဖိအားေတြနဲ႔ျပည့္ေနတယ္။
အတိတ္ကို ျပန္ေတြးေတာ့လည္း မိႈင္းညိဳ႕ညိဳ႕နဲ႔ ။

သူႀကီးမင္း (တုုံးဖလား) said...

လြမ္းတတ္ပါတယ္ဆုိမွ.. အခုလုိ စာႏုႏုရြရြေလးေတြ ဖတ္ရေတာ့ ပုိဆုိးသြားၿပီ။ း၀)

ဒ႑ာရီ said...

မြန္းၾကပ္မႈေတြ ၾကားထဲမွာ ေနလာရတာ ၾကာလာတဲ့ အခါေတာ့ သဒၶါေတြးသလို အေတြးေလးေတြနဲ႔ စိတ္ကိုေလွ်ာ့ၿပီး သြားခ်င္မိတယ္။ စိတ္ကူးယဥ္တယ္ပဲ ေျပာေျပာေပ့ါ။ သဒၶါရဲ႕ မိုးေတြညိဳ႕ေနတဲ့ အေတြးထဲ ေရာက္လာတယ္ေနာ္။

ခင္မင္ေလးစားလွ်က္
ဒ႑ာရီ

blackcoffee said...

လြင့္ေနတဲ့ စိတ္ကို လႊတ္သာထားလိုက္ ညီမေရ....အဲဒါအေကာင္းဆံုးပဲ ဒီေကာင္က ထိန္းရခက္တယ္...

ယုန္ကေလး said...

အမ စာလာဖတ္သြားတယ္ ေနေကာင္းတယ္ဟုတ္ အမက စာေတြေတာ္ေတာ္ေရးထားတာပဲ။ ေကာင္းတယ္ အားေပးတယ္။

Cameron said...

ဒီလိ္ုစိတ္ေတြရြက္လႊင့္ေနလို႔ပဲ စာသမားေတြ စာေရးေရးေနႏိုင္ၾကတာပဲေလ မဟုတ္ဘူးလား..။

ခင္မင္စြာျဖင့္
မိုးေငြ႔

ေမာင္သီဟ said...

စိတ္ေတြလြင္႔လြင္႔လြန္းလို႔ ကုိယ္႔ဖာသာကုိယ္ လုိက္လုိက္ဖမ္းရတာလည္းေမာေနပါျပီဗ်ာ
း) မသဒါၶဆီကၽြန္ေတာ္ေရာက္လာျပီ း)

~ဏီလင္းညိဳ~ said...

သဒၵါေရ......

ဒီပို႔စ္ေလးကို ခုမွဖတ္ျဖစ္ေတာ့တယ္..........။
မႈိင္းညိဳ႕ညိဳ႕.......

သိပ္ေကာင္းတယ္.....။

မမိုးေျပာတာလည္း....ဟုတ္တယ္.......။
အဲ့ဒီလို ေတြးရင္း.......ကိုဏီလင္းတစ္ကယ္ပဲစာေတြေရးျဖစ္ခဲ့တာ.......
သီခ်င္းေလးတစ္ပုဒ္၊ စကားလံုးေလးတစ္လံုးကေန........စၿပီးေတြးရင္းနဲ႔ေပါ့......။

ခင္မင္တဲ့

ဏီလင္းညိဳ

ေမာင္သံသရာ said...

မွိဳင္းညို႕ညို႕ရဲ႕ေရးသားပံုကခံစားခ်က္ထိခ်က္
ေၾကာင္႕လားမေျပာတတ္ဘူးဆြဲအားအေတာ္
ေကာင္းပါတယ္။

ေပါ့ဆိမ့္ said...

ေရးထားတာေလးေတြ လြင့္ေမွ်ာၿပီးလိုက္ သြားမိတယ္။ ဟာ ... ထီးမပါဘူးဗ် မိုးကလဲ အေရးထဲ ....