Saturday, October 29, 2011

မွတ္မိျခင္း၏ေနာက္ကြယ္

ငယ္ဘဝတြင္ မိမိ၏မွတ္မိျခင္း စြမ္းရည္သည္ အေၾကာင္းအရာကိစၥမ်ား၊ သင္ၾကားေနေသာ ပညာရပ္မ်ား၊ ကိန္းဂဏန္းမ်ားကို မေမ့မေလ်ာ့ပဲ အၿမဲမွတ္မိ ေနတတ္ ခဲ့သည္ကို ျပန္စဥ္းစားလိုက္တိုင္း တရက္ၿပီးတရက္ ကုန္ဆံုးခဲ့ေသာ အခ်ိန္ကာလ၏ တိုက္စားမႈဒဏ္ေၾကာင့္ မွတ္မိမႈစြမ္းအား ယိုယြင္းလာတတ္သည္မွာ သဘာဝတရားေၾကာင္း အရဆိုၿပီး လက္ခံရေတာ့မွာလား။ အသက္အရြယ္အရ တာဝန္ဝတၱရားမ်ားႏွင့္ ေနထိုင္မႈဘဝ အတြက္ ေျပးလႊား ေနၾကရေသာေၾကာင့္ မွတ္မိမႈစြမ္းအား ေလ်ာ့က်လာ သည္လည္း ရိွႏိုင္ပါသည္။

ေမ့ေလ်ာ့သည္မွာ ခင္မင္ခဲ့ဖူးေသာ သူတေယာက္၏ အမည္နာမ၊ ဆရာသမား၏ အမည္နာမ၊ သင္ၾကားေနရေသာ ပညာတခု၊ မိမိပညာ၏ လက္ခံႏိုင္မႈ၊ လက္တေလာ လုပ္ကိုင္ေနေသာ အျခင္းအရာတခုကို ေမ့ေလ်ာ့ခဲ့သလား၊ သူတပါး၏ ေက်းဇူး သိတတ္မႈႏွင့္ နားလည္မႈတို႔ ကို ေမ့ေလ်ာ့ခဲ့သလား၊ ဒါမွမဟုတ္ မိမိကုိ တန္ဖိုးထားေသာသူ၏ တစံုတရာ သိတတ္မႈအေပၚ မွတ္မိႏိုင္မႈမရွိပဲ ေမ့ေလ်ာ့ေနခဲ့ျခင္းလား။ မမွတ္မိသလို ေမ့ေလ်ာ့ ဟန္ေဆာင္ေနခဲ့ျခင္း ရိွေနေသာသူမ်ားႏွင့္ ရင္ဆိုင္တိုးေဝွ႔ရေသာ အခါတြင္လည္း ႏွလံုးသားထဲတြင္ ထင္က်န္ရစ္ခဲ့ေသာ နာက်င္မႈတို႔ကို မသိျခင္းေၾကာင့္သာ ျဖစ္မွာပါပဲဟု ေျဖေတြးေတြးရင္း ကုစားခဲ့ရပါသည္။

အခ်ိန္ကာလ ၾကာျမင့္မႈ တခုေၾကာင့္ မွတ္မိျခင္း စြမ္းအင္ ေလ်ာ့က်သည္မွာ ျဖစ္ႏိုင္ေသာ္လည္း ကာလတို တခုအတြင္းမွာပင္ မွတ္မိႏိုင္ျခင္း မရိွပဲ မမွတ္မိေတာ့ဘူးဟု လြယ္ကူစြာ ေျပာဆိုလုိက္ျခင္းသည္ ထိုသူ၏ ေလးစားမႈ မရိွခဲ့ျခင္းေၾကာင့္သာ ျဖစ္ႏိုင္သည္ဟု နားလည္မိပါသည္။

မေတြ႕ျဖစ္တာၾကာေနေသာ သူတေယာက္က မိမိ၏နာမည္ကို မွတ္မိစြာ ေခၚဆို လိုက္ေသာအခါ ေဖၚမျပႏိုင္ေသာ ဝမ္းသာပီတိ ျဖစ္ခဲ့ၾကေပလိမ့္မည္။ သူငယ္ခ်င္းကလည္း မိမိသူငယ္ခ်င္း၏ မွတ္မိေနမႈကို ေမွ်ာ္လင့္မိေပလိမ့္မည္။ ေလာကလမ္းေပၚတြင္ သူငယ္ခ်င္းအခ်ဳိ႕ႏွင့္ ေတြ႔ဆံုခဲ့လွ်င္ေသာ္မွ ထိုသူငယ္ခ်င္း၏ အမည္နာမကို မမွတ္မိပဲ ေမ့ေလ်ာ့ေနခဲ့မိလွ်င္ မွတ္မိဥာဏ္ စြမ္းအားကိုပဲ အျပစ္တင္ရမွာလား၊ မွတ္မိႏိုုင္မည့္ ေျခရာ မထင္ က်န္ခဲ့၍လားဟု မိမိကိုယ္တိုင္ အေျဖထုတ္ရလိမ့္မည္။ ထို႔အတူ ဆရာသမားမ်ားက မိမိတပည့္ မိမိကို မွတ္မိေနျခင္းမ်ိဳးကို ေတာင့္တမိေပလိမ့္မည္။ တပည့္တေယာက္ကလည္း မိမိဆရာ မိမိအေပၚ မွတ္မိေနျခင္းမ်ိဳးကို လိုလားမိမွာ အမွန္ပင္ ျဖစ္ေပသည္။

သူတပါးက မိမိ၏ အမည္နာမကို မွတ္မိေနျခင္း၊ မိမိအေလးထားေသာ အရာမ်ားကို မွတ္မိေနျခင္း၊ မိမိေလးစားေသာအရာမ်ားကို မွတ္မိေနျခင္း၊ မိမိေလွ်ာက္လွမ္းေနေသာ လမ္းကို မွတ္မိေနျခင္း သည္ ထိုသူ႕အေပၚတြင္ ခင္မင္စြာႏွင့္ မွတ္မိစဲြထင္စရာ ပို၍ ျဖစ္လာေပလိမ့္မည္။

ထိုကဲ့သို႔ မိမိအေပၚ မွတ္မိေနျခင္းကို လူသားတိုင္း လိုလားမိမွာပင္၊ မွတ္မိေနသည္ ဆုိကထဲက ဘာေၾကာင့္ မွတ္မိေနျခင္းလဲ ဆိုသည့္ အေျဖက ကပ္ပါေနပါသည္၊ မိမိ၏ ထူးျခားသည့္ အျပဳအမူေတြေၾကာင့္လား၊ မေမ့ႏိုင္မည့္ တန္ဖိုးထားစရာ အေၾကာင္းရင္းေၾကာင့္လား၊ တပါးသူက မိမိကို မွတ္မိေနျခင္းမွာ မိမိတြင္ရိွေသာ အရည္အခ်င္း တခုုခုေၾကာင့္လား၊ မိမိ၏ မွ်ေျခတခုသည္ တပါးသူ၏စိတ္ထဲတြင္ စြဲထင္စရာ တရားမွ်မႈေတြ ျဖစ္သြားခဲ့လို႔လား။ ထို႔ျပင္ ခက္ခဲေသာ အေျခအေနတခုႏွင့္ အတူျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ရေသာ အခါတြင္ မေမ့မေလ်ာ့ မွတ္မိ ေနတတ္ခဲ့ပါသည္။ ထို မွတ္မိေနျခင္းမွာ ခက္ခဲ ရုန္းကန္ခဲ့ရသည့္ အေျခအေန၏ အရိပ္ေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ တခါတရံ အလြယ္တကူ ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ၾကေသာ အေျခအေနထက္ ခက္ခက္ခဲခဲႏွင့္ ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ၾကသည့္ အေျခအေနတခုကို ပို၍ မွတ္မိေစပါလိမ့္မည္။

မွတ္မိျခင္း၏ေနာက္ကြယ္တြင္ ထိုသူ၏ ခင္မင္မႈ၊ တြယ္တာမႈ၊ တန္ဖိုးထားမႈ၊ ေလးစားမႈ၊ သတိရိွမႈ၊ သိတတ္မႈ၊ အေလးအနက္ထားမႈ၊ အသိအမွတ္ျပဳမႈ တို႔မ်ားစြာ ပါသည္ဟု က်မ ေလးနက္စြာ ယံုၾကည္ပါသည္။ ထိုအေရးပါေသာအရာမ်ား မပါခဲ့၍သာ မွတ္မိျခင္းစြမ္းရည္ ေလ်ာ့နည္းၿပီး ေမ့ေလ်ာ့ျခင္းျဖစ္သည္ဟု က်မေတြးျမင္မိပါသည္။


29 comments:

Anonymous said...

ဟုတ္တယ္ဗ် က်ေနာ္ဆို ပထမဆံုးလာေရာက္အားေပးစကားေရးသားသူအျဖစ္
စိတ္ထဲမွာအျမဲရွိေနတာ..မွန္တယ္..မွန္တယ္ အေမာင္သေဘတူတယ္..လက္ညိဳ းေထာင္တယ္ ေခါင္းညိတ္တ.္..အျပည့္အ၀ေထာက္ခံတယ္ဗ်ာ.....

ခင္မင္ေလးစားလွ်က္...အေမာင္

စံပယ္ခ်ိဳ said...

ေနာက္ဆုံးအပိုဒ္ေလးျဖစ္တဲ႔
မွတ္မိျခင္း၏ေနာက္ကြယ္တြင္ ထိုသူ၏ ခင္မင္မႈ၊ တြယ္တာမႈ၊ တန္ဖိုးထားမႈ၊ ေလးစားမႈ၊ သတိရိွမႈ၊ သိတတ္မႈ၊ အေလးအနက္ထားမႈ၊ အသိအမွတ္ျပဳမႈ တို႔မ်ားစြာ ပါသည္ဟု က်မ ေလးနက္စြာ ယံုၾကည္ပါသည္။ ထိုအေရးပါေသာအရာမ်ား မပါခဲ့၍သာ မွတ္မိျခင္းစြမ္းရည္ ေလ်ာ့နည္းၿပီး ေမ့ေလ်ာ့ျခင္းျဖစ္
ေစတယ္ဆုိတာကုိတခါထဲရင္ဘတ္ထဲသြင္းထားလုိက္ပါတယ္
ခင္မင္တဲ႔ jasmine

ကိုေဇာ္ said...

အတူတူပါပဲဗ်ာ။

Cameron said...

ေနာက္ဆံုးပိုဒ္ေလးသိပ္မိတယ္...

Thu said...

A professor remembers students' name and brief biography particular to those of notorious and car owners.

ပဥာက္ said...

ေကာင္းလုိက္တာ မသဒၵါေ၇...

ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္) said...

ကိုယ္ခင္မင္ရတဲ႔သူေတြကို နာမည္ေလးေတြ အေသးစိတ္က အစ မွတ္မိတာ ဝမ္းသာစရာေနာ္.. ကိုယ္႕ကိုယ္မွတ္မိရင္လည္း ဝမ္းသာရတာေပါ႔သဒၶါ..
သို႕ေသာ္လည္း.. အသက္ၾကီးလာရင္လည္း မွတ္ဥာဏ္စြမ္းအား ေလ်ာ႕နည္းလာတာေၾကာင္႔ ေမ႕ေလ်ာ႕တာေတြ ပါးစပ္ဖ်ားတင္ ေမ႕ေနတာေတြလည္း ျဖစ္တတ္ပါေသးတယ္။။
အဲသလိုေပါ႔.. တုိ႔လည္း အသက္ၾကီးလာျပီဆုိေတာ႔ ဥာဏ္မေကာင္းေတာ႔ဘူးေအ. ေမ႕တတ္လာျပီ။ အဲလိုျဖစ္လာရင္ နည္းနည္းေတာ႔ ခြင္႕လႊတ္ပါ။။

blackroze said...

သဒၵါေရ
တခါတေလ က်ေတာ့လည္း
ဘာကိုမွမမွတ္မိဘဲေမ့ျပစ္ထားလိုက္ခ်င္တယ္
ဘာဆိုဘာကိုမွ မမွတ္မိေအာင္ကို
ေမ့ထားပလိုက္ခ်င္တယ္..

ေမာင္သီဟ said...

အေၾကြးရွင္ေတြကုိေတာ႔ေမ႔ထားခ်င္တယ္ဗ်ား း)
း)
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ ေမ႔တတ္တယ္ လူကုိသတိရၿပီးနာမည္ေမ႔ေနတာမ်ဳိး

Candy said...

ဟုတ္တယ္ မမ.. ဒီပုိစ့္ေလးအရမ္းၾကိဳက္တယ္...
မွတ္မိတတ္တဲ့သူကို အရမ္းသေဘာက်တယ္..
ကန္ဒီလည္း အဲ့လိုလူျဖစ္ေအာင္ အျမဲၾကိဳးစားတယ္..

ဒါက သူတပါးကို အေလးထားရာေရာက္တယ္.. ေစ်းၾကီးတဲ့လက္ေဆာင္၀ယ္ေပးတာထက္ ပိုတန္ဖိုၚရွိတယ္..

ခင္မင္လွ်က္
Candy

ေမသိမ့္သိမ့္ ေက်ာ္ said...

ကိုယ္မွတ္မိတဲ့သူက ကိုယ့္ကိုမွတ္မိရင္ေပ်ာ္သလို ၊ ကိုယ့္ကို မမွတ္မိရင္လည္း ျပန္မိတ္ဆက္လိုက္တာပါပဲ။ သိပ္ေတာ့လည္း စိတ္ထဲ မထားခဲ့ေပမယ့္ အခုမွ ေသခ်ာဆန္းစစ္မိတယ္။ ကိုယ့္ကို မွတ္မိရင္ပိုေပ်ာ္တယ္။
ဆိုင္ဖြင့္ထားတဲ့ သူငယ္ခ်င္တစ္ေယာက္နဲ႔ ကြဲသြားတာၾကာျပီ။ ကိုယ့္ကို အခုမွ ျပန္ျမင္ေတြ႔ေပမယ့္ အဲဒီသူငယ္ခ်င္းက မွတ္မိတယ္။ အဲဒီေတာ့ သူ႔ဆိုင္မွာပဲ အျမဲအားေပးျဖစ္ေတာ့တယ္။ း)

ခင္တဲ့
ေမသိမ့္

PhyoPhyo said...

မွတ္မိျခင္းရဲ႕ ေနာက္ကြယ္မွာ အမွတ္ရစရာေတြအမ်ားႀကီးေပါ့။
ဖတ္ရတာ ခ်စ္စရာေလး။

ျမေသြးနီ said...

မွန္လိုက္တာ သဒၶါေရ...
" မွတ္မိျခင္း၏ေနာက္ကြယ္တြင္ ထိုသူ၏
ခင္မင္မႈ၊ တြယ္တာမႈ၊ တန္ဖိုးထားမႈ၊ ေလးစားမႈ၊ သတိရိွမႈ၊ သိတတ္မႈ၊ အေလးအနက္ထားမႈ၊ အသိအမွတ္ျပဳမႈ တို႔မ်ားစြာ ပါသည္ဟု က်မ ေလးနက္စြာ ယံုၾကည္ပါသည္ ... " ဆိုတာ မွန္သင့္သေလာက္ေတာ့ မွန္ပါတယ္ ညီမရယ္။ ဒါေပမယ့္ ျခြင္းခ်က္အေနနဲ႔ မျမေသြးလို လူမ်ဳဳိးကိုေတာ့ နားလည္ခြင့္လႊတ္ေပးပါေနာ္ ။
ဒီမနက္ဘဲ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္နဲ႔ လမ္းမွာေတြ႔၊ လက္ေတြဆြဲႏႈတ္ဆက္ၾက၊ ကိုယ္ကေတာ့ လံုး၀မမွတ္မိ၊ သူေျပာတဲ့စကားအသြားအလာေကာက္ၿပီး ဘယ္သူလည္း အျမန္စဥ္းစားမွ ျပန္မွတ္မိလာရတယ္။ အသက္အရြယ္ႀကီးလာေတာ့ မွတ္အားေတြ ကုန္ခမ္းသြားၿပီ။ ကိုယ့္ဖုန္းနံပတ္ေတာင္ တစ္ခါတစ္ေလ ေမ့ခ်င္ခ်င္။ :)

Unknown said...

ဟုတ္တယ္ ။
မမွတ္မိတာ ဟာ.....ဒါေတြ မပါခဲ့လို႔ပဲ ။
မွတ္မိေစခ်င္ရင္........

မဒမ္ကိုး said...

မမကလဲ ဒိုးကန္ဆို တခုခုကိုပါးစပ္ဖ်ားတင္ေမ႕တာ
ေမ႕ေဆးဒဏ္ခနခနခံရလြန္းလို႕ပိုဆိုးတယ္ း(
ဒါေပမယ္႕ တကယ္တြယ္တာမႈ႕ေတြေတာ႕မွတ္မိေနတတ္တယ္

ခ်စ္တဲ႕

မဒိုးကန္

အျဖဴေရာင္နတ္သမီး said...

“သူတေယာက္က မိမိ၏နာမည္ကို မွတ္မိစြာ ေခၚဆို လိုက္ေသာအခါ ေဖၚမျပႏိုင္ေသာ ဝမ္းသာပီတိ ျဖစ္ခဲ့ၾကေပလိမ့္မည္။ ”

သိပ္မွန္တယ္ သူငယ္ခ်င္းေရ...
ကိုယ့္အလုပ္ထဲမွာဆိုရင္ လာသမွ်ဧည့္သည္တိုင္းကို မမွတ္မိေပမယ့္ မွတ္မိသမွ်ဧည့္သည္ေတြရဲ႕နာမည္ကို ေခၚၿပီး ခရီးဦးႀကိဳလိုက္ရင္ သူတို႔က သိပ္ဝမ္းသာၾကတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ နာမည္ကိုမွတ္မိေနလို႔ေလ..။ အဲဒါ ကိုယ့္ရဲ႕အလုပ္ေလ..း)

Unknown said...

မဂၤလာပါ အမေရ
ေနာက္ဆုံးအပုိဒ္ေလးကုိ ပုိသေဘာက်တယ္။
ဒါမဲ႔ ကုိယ္တုိင္က ေမ႔တတ္သူျဖစ္ေနတာဆုိးတယ္။
ကၽြန္ေတာ္႔ အရင္းဆုံးသယ္ရင္းေတြရဲ႕ ေမြးေန႔ေတာင္ မမွတ္မိဘူး။ ဒါမဲ႔ မခင္ဘူးလားဆုိေတာ႔ မဟုတ္ဘူး။ အရမ္းခင္တာ။ မွတ္မိတတ္တာက် မွတ္မိေနျပန္ေရာေလ။
တေန႔ လမ္းမွာေတြ႔လုိ႔ မမွတ္မိရင္ စိတ္ဆုိးနဲ႔ေနာ္..ဟိ

ခင္လ်က္
ဂၽြန္မုိး

mstint said...

သဒၶါေရ တီတင့္က ငယ္ငယ္ထဲက မွတ္ဥာဏ္က သိတ္ေကာင္းတာမဟုတ္ဘူး။ အဲဒီေတာ့ လမ္းမွာေတြ႔လို႔ မေခၚမိရင္ သဒၶါကပဲ တီတင့္လက္ကို လွမ္းဆြဲလိုက္ပါေနာ္။ လူတစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ မွတ္ဥာဏ္ကြာျခားမႈေလးေတြေတာ့ မတူဘူးေပါ့ေနာ္ (သဒၶါ႔ကိုေတာ့ မေမ့ပါဘူး ေက်နပ္တယ္ဟုတ္? း))
အခုအသက္ေလးရလာေတာ့ အရင္ထက္ေမ့တတ္စ ျပဳလာၿပီ သဒၶါေရ။
စိတ္ဓာတ္အစဥ္ၾကည္လင္ေအးျမပါေစကြယ္။

ေမတၱာျဖင့္
အန္တီတင့္

Angelhlaing(May everybody be happy and healthy! said...

မမေရ...ပို႕စ္ေလးထဲက အတိုင္းပါပဲ..အတိုင္းမသိ ေပ်ာ္ရြင္ၾကည္နူးစရာ အတိပါပဲ...မမ

သတုိး said...

ပထမ အေတာ္မ်ားမ်ားကုိေတာ့ စြဲစြဲထင္ထင္၊ မွတ္မွတ္ရရ ရွိခဲ့ဖူးပါတယ္။

ၿငိမ္းစိုးဦး said...

တမင္ေဖ်ာက္ထားရတဲ့ မွတ္မိျခင္းမ်ားကေတာ့ နာနာက်င္က်င္ ...

ေသာ္ဇင္စိုး said...

ေရြးေကာက္ပြဲပြဲေန႔ေလ.. မွတ္မိပါတယ္.. :D

ပန္းခ်ီ said...

မွတ္မွတ္ရရ..စီဗုံးမွာ လာႏွုတ္ဆက္ျပီး အားေပးစကားေျပာေလ့ရွိတဲ့ မဒါ ကုိေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွမေမ့ပါဘူး..း)

ကုိယ္က မွတ္ဥာဏ္ႏုံနဲတဲ့အျပင္ မ်က္လုံးပါမွုုန္ေလေတာ့ (ေလးလုံးပါ) တစ္ခါတစ္ေလ သူငယ္ခ်င္းအရင္းေခါက္ေခါက္ေတြကုိ လမ္းမွာတည့္တည့္ႀကီး မေတြ႔မိလုိ႔ စိတ္ဆုိးတာခံရေတာ့ ခဏခဏပါပဲ...းD

ညီရဲ said...

ဟုတ္တယ္ အစ္မ...
သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ေယာက္က ကိုယ့္ကုိ တခုတ္တရ မွတ္မိေနရင္ ရင္ထဲက လႈိက္လႈိက္ျပီးေတာ့ကို ဝမ္းသာၾကည္ႏူးမိသလုိ မွတ္မွတ္ရရ ရွိမေနရင္လဲ ရင္ထဲက အရမ္းဝမ္းနည္းရတယ္...

အစ္မ အေတြးေလး အရမ္းေကာင္းတယ္...

jr said...

သဒၶါေရ..
၀မ္းအနည္းဆံုးကေတာ့ ငယ္ငယ္က ဆရာမေတြနာမည္ကို မမွတ္မိတာပဲ။
ဘာလို႔မွန္းလဲ မသိဘူး။ တခ်ိဳ႔ဆရာမေတြပဲမွတ္မိတယ္။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ေမ့ကုန္တာ။ ဆရာမေတြေက်းဇူးကိုေတာ့ အျမဲသတိရပါတယ္။ ဒါက ဂ်ဴမမွတ္မိတာေပါ့ေနာ္။

ကိုယ့္ကို အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ မမွတ္မိတာကေတာ့ သဒၶါေျပာတဲ့ အေၾကာင္းအခ်က္ေတြ မလံုေလာက္လို႔ ထင္ပါရဲ႔။

Anonymous said...

အမွန္ပါပဲရွင္
ညီမလည္း.လူတိုင္းကိုမွတ္မိေအာင္
ၾကိဳးစားပါတယ္။
သူတို႕က.ကိုယ့္ကိုမွတ္မိရင္လည္း
၀မ္းသာမိလို႕ေလ း)
ကိုယ့္လိုပဲ.သူတို႕ကို၀မ္းသာေစခ်င္လို႕
(အတတ္ႏိုင္ဆုံး)မွတ္ထားတတ္ပါတယ္။

ခင္မင္စြာျဖင့္
မိစံ

Anonymous said...

မွန္လုိက္တာ မသဒၶါေရ... ဘုရားရွင္ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးေတာင္ ေနရာေဒသတစ္ခုကိုေရာက္ရင္ ခမနီယံ ၀တ ေဘာ၊ ယာပနီယံ ၀တ ေဘာဆုိၿပီး ရဟန္းေတာ္ေတြကုိ ေမးေလ့ရွိတယ္ေလ။ လူတစ္ေယာက္ကို ျပန္ေတြ႔တဲ့အခါ ေတြ႔ေတြ႔ျခင္း နာမည္ေခၚႏုတ္ဆက္ျခင္းသည္ ပီယေဆးတစ္မ်ဳိးပဲလုိ႔ ၾကားဖူးသလိုလုိ...

ခ်မ္းေျမ့ပါေစ
ခ်ယ္ရီေျမ

ခ်စ္စံအိမ္ said...

မမေရလမင္းကေမ့တတ္တယ္ဟူးးးးးးးးးးးးး
အဲဒါေၾကာင့္သူငယ္ခ်င္းနည္းတာထင္တယ္မမေရ

Étoile said...

ဲကိုယ္လည္း လူေတြကို သိပ္မမွတ္မိတတ္ဘူး...
အထူးသျဖင့္နာမည္ေတြကိုေပါ့ သူတို႕ကို အေလးအနက္မထားတာ မဟုတ္ေပမယ့္... ဦးေႏွာက္ကပဲ သိပ္မေကာင္းလို႕လားမသိဘူး မမွတ္မိဘူးလူေတြကို...