Wednesday, August 25, 2010

တေခတ္တခါက ၾသဇာထြားခဲ့ေလေသာ…



က်မဖတ္တဲ့ စာအုပ္ေတြထဲက က်မစိတ္၀င္စားခဲ့တဲ့ စာအုပ္တအုပ္ ကေတာ့ စာေရးဆရာ ေရႊေက်ာ္ဦး ဘာသာျပန္ ေရးသားတဲ့ နာဇီစစ္အက်ဥ္းစခန္းႏွင့္ေတာ္လွန္ေရးရဲေဘာ္မ်ား´စာအုပ္ပါ..။ မူရင္း စာအုပ္ အမည္ကေတာ့ Naked Among Wolves ျဖစ္ၿပီး မူရင္း ေရးသားသူကေတာ့ ဂ်ာမနီႏိုင္ငံသား စာေရးဆရာ Bruno Apitz (ဘရူႏိုအာပစ္) ပါ..။


Bruno Apitz (ဘရူႏိုအာပစ္)

မူရင္း ေရးသားခဲ့တဲ့ စာေရးဆရာႀကီး Bruno Apitz (ဘရူႏိုအာပစ္) ရဲ႔ အထုပၸတၱိကိုလည္း ျမန္မာ ဘာသာျပန္ ေရးသားထားတဲ့ `နာဇီစစ္အက်ဥ္းစခန္းႏွင့္ေတာ္လွန္ေရးရဲေဘာ္မ်ား´ စာအုပ္ ထဲကေန အက်ဥ္း ျပန္လည္ ေ၀မွ်ေပးလိုက္ပါတယ္။

ဘရူႏိုအာပစ္ ေရးသားခဲ့တဲ့ Naked Among Wolves စာအုပ္ဟာ အေရွ႔ဂ်ာမနီႏိုင္ငံ အမ်ိဳးသားစာေပ ဆုရ စာအုပ္တအုပ္ ျဖစ္ခဲ့ၿပီး ထင္ရွား ေက်ာ္ၾကားခဲ့တဲ့ စာအုပ္တအုပ္ပါ..။ ဘရူႏိုအာပစ္ဟာ ဂ်ာမနီလူမ်ိဳးတဦး ျဖစ္ၿပီးေတာ့ ၁၉၀၀ ခုႏွစ္ ဧၿပီလ ၂၈ ရက္ေန႔မွာ ဂ်ာမနီျပည္၊ လိုက္ဇစ္ၿမိဳ႔မွာ ေမြးဖြားခဲ့ပါတယ္။ သူဟာ `လူ႔ခနက္´ အမည္နဲ႔ ဖဲြ႔စည္းထားတဲ့ ဆိုရွယ္လစ္အလုပ္သမား လူငယ္အဖဲြ႔၀င္ ျဖစ္လာၿပီး အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္း ပညာ အျဖစ္ ရာဘာဘေလာက္ တံဆိပ္တံုး ျပဳလုပ္တဲ့ ပညာကို သင္ၾကားခဲ့ပါတယ္။

၁၉၁၇ ခုႏွစ္မွာ စစ္ဆန္႔က်င္ေရး လုပ္ရပ္ေတြေၾကာင့္ ၇လၾကာ အဖမ္းခံခဲ့ရၿပီးေတာ့ ၁၉၁၉ မွာေတာ့ သပိတ္ေမွာက္ ဆႏၵျပပဲြမွာ ပါ၀င္တဲ့ အတြက္ အစိုးရရဲ႔ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ သတိေပးျခင္းကို ခံခဲ့ရပါတယ္။ ၁၉၃၃ မွာ နာဇီက သူ႔ကို ပထမအႀကိမ္ ဖမ္းဆီးခဲ့ၿပီး အက်ဥ္းစခန္းမွာ ၃လ ၾကာ ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီႏွစ္ ႏို၀င္ဘာမွာပဲ ဘရူႏိုအာပစ္ဟာ ဒုတိယ အႀကိမ္ ဖမ္းဆီးခံခဲ့ရျပန္ပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာေတာ့ ၂ႏွစ္ ၁၀လ ၾကာခဲ့ၿပီး အက်ဥ္းစခန္း အျပင္ဘက္ကို ျပန္ေရာက္မလာေတာ့ပဲ `ဘူခင္ေ၀ါ´ အက်ဥ္းစခန္း ရိွရာကို ပို႔ေဆာင္ျခင္း ခံခဲ့ရပါတယ္။ `ဘူခင္ေ၀ါ´ စစ္အက်ဥ္းစခန္းထဲမွာ ၁၉၄၅ ခုႏွစ္အထိ `အႏိုင္´ ႏိုင္ငံ ရဲေဘာ္မ်ားနဲ႔အတူ ႏိွပ္စက္ ညွင္းပမ္းမႈ အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ေ၀တူ မွ်တူ ခံစားခဲ့ပါတယ္။

စစ္ႀကီးၿပီးလို႔ စစ္အက်ဥ္းစခန္း ကေန လြတ္ေျမာက္ လာၿပီးတဲ့အခါ ဘရူႏိုအာပစ္ ဟာ လိုက္ဇစ္ၿမိဳ႕႔မွာ ႀကီးၾကပ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး မန္ေနဂ်ာ အလုပ္ကို ၀င္လုပ္ၿပီး DEFA (ေဒဖာ) ရုပ္ရွင္ ကုမၸဏီအတြက္ ျပဇာတ္မ်ားကို ေရးသားစီစဥ္ ထုတ္လုပ္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘရူႏိုအာပစ္ရဲ႔ ျပဇာတ္အခ်ိဳ႔ ဇာတ္ခံုေပၚမွာ ျပသခြင့္ မရခဲ့ပါဘူး.။ တခ်ိန္ထဲမွာလည္း ေရဒီယိုျပဇာတ္ အခ်ိဳ႔ကို ေရးသားခဲ့ပါတယ္။
၁၉၅၅ ခုႏွစ္မွာ Naked Among Wolves စာအုပ္ကို စတင္ေရးသားၿပီးေတာ့ ၁၉၅၈ ခုႏွစ္မွာ စာအုပ္အျဖစ္နဲ႔ ထုတ္ေ၀ ျဖန္႔ခ်ိခဲ့ပါတယ္။ ဒီစာအုပ္ကို ရုပ္ရွင္ရိုက္တဲ့အခါမွာ စာေရးဆရာႀကီး ဘရူႏိုအာပစ္ ကိုယ္တိုင္ ပါ၀င္ သရုပ္ေဆာင္ ခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၆၃ ခုႏွစ္မွာေတာ့ ဇာတ္ကားထဲက ဇာတ္ေကာင္ေတြနဲ႔ အတူ ဘရူႏိုအာပစ္လည္း ရုပ္ရွင္ဆုကို ရရိွခဲ့ပါတယ္။

ဘရူႏိုအာပစ္ဟာ ၁၉၅၅ ခုႏွစ္ ကတည္းက ဘာလင္ၿမိဳ႔ကို ေျပာင္းၿပီး စာေပ ေရးသားတဲ့ အလုပ္တခုကိုပဲ လုပ္ကိုင္ခဲ့ပါတယ္။ Naked Among Wolves စာအုပ္ေၾကာင့္ ကမၻာေက်ာ္ စာေရးဆရာႀကီး တဦး ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္.။ စာအုပ္ကို ဘာသာေပါင္း ၂၅ ဘာသာ ျပန္ဆိုၿပီး ႏိုင္ငံေပါင္း ၂၈ ႏိုင္ငံမွာ ထုတ္ေ၀ခဲ့ပါတယ္။ စာေရးဆရာ ဘရူႏိုအာပစ္ဟာ ၁၉၇၉ ဧၿပီလ ၇ရက္ေန႔မွာ အေရွ႔ဂ်ာမနီ ဘာလင္ၿမိဳ႔မွာ ကြယ္လြန္ခဲ့ပါတယ္။

ဒုတိယ ကမၻာစစ္အတြင္းက နာမည္ေက်ာ္ၾကားခဲ့တဲ့ အက်ဥ္းစခန္းေတြထဲမွာ`ဘူခင္ေ၀ါ´ အက်ဥ္းစခန္းဆိုတာ လူစိတ္ အကင္းမဲ့ဆံုးအက်င့္၊ စိတ္ရိုင္းေတြနဲ႔ လူလူခ်င္း အရက္စက္ အၾကမ္းၾကဳတ္ဆံုး ညွင္းပမ္း သတ္ျဖတ္ခဲ့တဲ့ လူ႔သမိုင္းရဲ႔ အမဲစက္ႀကီးေတြထဲက တခုျဖစ္ခဲ့ပါတယ္..။

`ဘူခင္ေ၀ါ´ အက်ဥ္းစခန္းဂိတ္

`ဘူခင္ေ၀ါ´ စစ္တန္းလ်ားမ်ား

ဘူခင္ေ၀ါ´စခန္းထဲက သံု႔ပန္း ေတြဟာ သိပၸံပညာရဲ႔ စမ္းသပ္ခံ ပစၥည္းေတြ အျဖစ္နဲ႔ အသက္ကို စေတးၿပီး အစမ္းသပ္ ခံခဲ့ၾကရတယ္။ နာဇီစစ္အက်ဥ္းစခန္းႏွင့္ ေတာ္လွန္ေရးရဲေဘာ္မ်ား စာအုပ္ထဲ မွာေတာ့ နာမည္ဆိုး နဲ႔ ထင္ရွားတဲ့ `ဘူခင္ေ၀ါ´ အက်ဥ္းစခန္း ရဲ႔ ပံုရိပ္ကို ထင္ထင္ရွားရွား ျပသထားပါတယ္။ ၿပီး.. လူစိတ္ရိွတဲ့ သူေတြနဲ႔ သားရိုင္းစိတ္ရိွတဲ့ သူေတြရဲ႔ ကဲြျပား ျခားနားပံု ေတြကို ေဖၚျပထားတယ္။

(ဒုတိယ ကမၻာစစ္ႀကီးအတြင္းက ဥေရာပတိုက္ႀကီး တခုလံုးကို စိုးမိုးအုပ္ခ်ဳပ္ရန္ အားထုတ္ခဲ့သူ စစ္အာဏာရွင္ႀကီး အေဒါ့ဖ္ဟစ္တလာ)

(`ဘူခင္ေ၀ါ´ စစ္အက်ဥ္းစခန္းကို စီမံ အုပ္ခ်ဳပ္ရန္ ဟစ္တလာ၏ အထူး အာဏာကုန္ ေပးအပ္ျခင္း ခံရေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး) ဒုတိယ ကမၻာစစ္အတြင္းက စစ္အာဏာရွင္ႀကီး ဟစ္တလာ၏ လက္ရံုးတဆူ ျဖစ္ေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ဟင္းမလား

ဒုတိကမၻာစစ္ႀကီးအတြင္းက နာဇီစစ္အာဏာရွင္ ဟစ္တလာ၏ စစ္သားမ်ား တန္းစီစစ္ေရးျပေနသည့္ပံု

`ဘူခင္ေ၀ါ´ စစ္အက်ဥ္းစခန္းမွ အက်ဥ္းသားမ်ား

`ဘူခင္ေ၀ါ´ စစ္အက်ဥ္းစခန္းမွ အက်ဥ္းသားမ်ား

`ဘူခင္ေ၀ါ´ စစ္အက်ဥ္းစခန္း အတြင္း ႏွိပ္စက္ညွင္းပန္းမႈဒဏ္ကို ခံစားေနရေသာပံု

ႏွစ္ဆယ္ရာစုႏွစ္မွာ ဟစ္တလာရဲ႔ တတိယ ဂ်ာမန္ႏိုင္ငံေတာ္ဟာ ကမၻာ႔သမိုင္းမွာ မရိွခဲ့ဖူးတဲ့ နည္းမ်ိဳးစံုေတြနဲ႔ နာဇီ၀ါဒ ဆန္႔က်င္သူေတြကို ညွင္းပန္းႏွိပ္စက္ခဲ့တယ္.။

`ဘူခင္ေ၀ါ´ အက်ဥ္းစခန္းမွာ့ ဥေရာပတိုက္ `အႏိုင္´ ႏိုင္ငံမွ အက်ဥ္းသားမ်ားက သူတို႔ဘ၀ လြတ္ေျမာက္ေရးႏွင့္ သူတို႔ႏွင့္အတူ အခ်ဳပ္ေႏွာင္ခံေနရေသာ အျပစ္မဲ့ ခေလးတေယာက္ အသက္မေသေရး အတြက္ ဖိႏွိပ္မႈ အမ်ိဳးမ်ိဳး၊ ညွင္းပန္းမႈ အမ်ိဳးမ်ိဳးမ်ား ၾကားမွာ ရုန္းကန္ လႈပ္ရွားခဲ့ၾကရတယ္.။ ညွင္းပန္း ႏွိပ္စက္မႈမ်ားကို အညံ့မခံ.. ဆင္းရဲမႈနဲ႔ ပင္ပန္းမႈေတြကို ပဓါနမထားပဲ သက္စြန္႔ ကာကြယ္ခဲ့ၾကတယ္။ ေနာက္ဆံုးေအာင္ပဲြခံရမဲ့ သူေတြဟာ ငါတို႔ပဲ ျဖစ္ရမယ္ဆိုတဲ့ ယံုၾကည္ခံယူခ်က္ေတြနဲ႔ နာဇီဟစ္တလာရဲ႔ ဖိႏွိပ္ရက္စက္မႈေတြကို ေအာင္ပဲြရတဲ့အထိ တြန္းလွန္ ၿဖိဳလွဲပစ္ႏိုင္ခဲ့ၾကတယ္..။

`ဘူခင္ေ၀ါ´ စစ္အက်ဥ္းစခန္းရိွ အက်ဥ္းသားမ်ား အနက္ ႏွိပ္စက္ညွင္းပမ္းမႈအမ်ိဳးမ်ိဳးကို ေရွ႔ဆံုးတန္းကခံစားသြားရေသာ ေတာ္လွန္ေရးရဲေဘာ္မ်ား၏ အမွတ္တရေက်ာက္ရုပ္ပံု

အက်ဥ္းသားမ်ားရဲ႔ ေတာ္လွန္ေရးအသိ၊ ဇဲြသတၱိ၊ အညံ့မခံတဲ့ စိတ္ဓါတ္၊ နာဇီရန္သူကို အျမစ္ျပတ္ ေခ်မႈန္းတဲ့ စိတ္ဓါတ္ ေတြေၾကာင့္ ေတာ္လွန္ေရး ေအာင္ပဲြ ရတဲ့အထိ ဆင္ႏႊဲ ႏိုင္ခဲ့ၾကပါတယ္။

ဘယ္လုိပဲ တန္ခိုး ၾသဇာ ထြားခဲ့..ထြားခဲ့.. ဘယ္လိုပဲ အႏိုင္ယူ ႏွိပ္စက္ခဲ့…ႏွိပ္စက္ခဲ့…မတည္ၿမဲတဲ့ ေလာကႀကီး မွာ ေနာက္ဆံုး သြားရာလမ္း ျဖစ္တဲ့ ေသဆံုးျခင္း နိယာမကိုေတာ့ တန္ခိုးၾသဇာ ႀကီးပါတယ္ ဆိုတဲ့ ၾသဇာရွင္ႀကီး ေတြဟာ ဘယ္လို တန္ခိုးၾသဇာမ်ိဳး နဲ႔မွ အႏိုင္မယူခဲ့ႏိုင္ပါဘူး…!!!

ကိုးကား...စာေရးဆရာေရႊေက်ာ္ဦး ၏ `နာဇီစစ္အက်ဥ္းစခန္းႏွင့္ ေတာ္လွန္ေရးရဲေဘာ္မ်ား´ စာအုပ္မွ

25 comments:

ေသာ္ဇင္စိုး said...

ပို႔စ္ေလးကို ဖတ္ၿပီးေတာ႔.. အရင္ အေမရိကန္သမၼတေဟာင္း.. W.Bush ေၿပာခဲ႔ဖူးတဲ႔ စကားေလးကို သတိရမိတယ္.. "အဆိုးဆံုးေတြရဲ႕ အေကာင္းေတြရိွတယ္ဆိုလားပဲ.."
ေသခ်ာလိုက္ရင္ေတာ႔ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလိုက္မလဲေနာ္.. ေမြးကတည္းကခုအခ်ိန္ထိဆုိပါေတာ႔ လက္ရိွအေၿခအေနေတြကို စိတ္ရွင္းရွင္းနဲ႔ လက္မခံႏိုင္ခဲ႔တာ..
အဓမၼေတြအားလံုးက တရား၀င္ ဓမၼေတြ ၿဖစ္ေနခဲ႔လို႔ေလ..
ဟတ္တလာလည္း ေသၿခင္းတရားက မလြတ္ႏိုင္သလိုေပါ႔..
ကၽြန္ေတာ္တို႔အတြက္.. တရားမွ်တတဲ႔တစ္ေန႔.. ေသခ်ာေပါက္လာမွာပါ..
ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ........

ေသာ္ဇင္စိုး said...

"အဆိုးဆံုးေတြရဲ႕ အဆံုးမွာ အေကာင္းေတြရိွတယ္" လို႔ ၿပင္ဖတ္ေပးပါရန္..

ဝက္ဝံေလး said...

ဗဟုသုတ ရ ေစပါတယ္
ဖတ္သြားတယ္ေနာ္ မလႈိင္းေရ (မွတ္မိဘိီဘယ္လုိေခၚလဲဆုိတာ ဟိဟိ)

ေန၀သန္ said...

စိတ္၀င္စားဖို႔ေကာင္းတယ္.... ဒီလိုဖိႏွိပ္ညွင္းဆဲမႈေတြ လြတ္ကင္းတာ ဘယ္ေနရာမွာပါလိမ့္...


ခင္မင္တဲ့
ေန၀သန္

ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္) said...

ဒီစာအုပ္ေတာ႕ မဖတ္ဖူးေသးဘူး
နာဇီေတြရဲ႕အေၾကာင္း စာအုပ္ေတြဖတ္ရသမွ်ေတာ႕ ဖတ္ျပီးရင္ နာဇီေတြ႔ရဲ႕ ရက္စက္မႈကို ခါးသီးမိတယ္..
ဘာဘဲေျပာေျပာ ဘယ္ေလာက္တံခိုးထြားထြား ေနာက္ဆံုးမွာ က်ရႈံးျခင္းကို ရင္ဆိုင္သြားရတာပါဘဲေလ...
အလွည္႕ဘယ္ေတာ႕လဲ??

ကိုေဇာ္ said...

ဒီစာအုပ္က ေတာ္ေတာ္ကို ေကာင္းတာပါ။ ကိုယ္တိုင္ ခံစားရလို႔ ေရးထားတာ ဆိုေတာ႔ ဖတ္ရတာ ပိုျပီး နင္႔နင္႔နဲနဲ ရွိတယ္။ ျပန္ေတာင္မွ ဖတ္ခ်င္မိပါေသးရဲ႕။

ျမစ္က်ဳိးအင္း said...

နာဇီ အေၾကာင္းေရးတာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ဖတ္ဖူးတယ္။ ဒီစာအုပ္ေတာ့ မဖတ္ဖူးဘူး။
သမိုင္းကို သိခ်င္လို႔သာ ဖတ္ရတယ္။ ဓါတ္ပံုေတြ ျမင္ရတာ စိတ္ညစ္လြန္းလို႔။
အာဏာရွင္ စနစ္ဆိုတာ ဘယ္ေခတ္မွ မေကာင္းပါဘူး။

blackroze said...

ဟုတ္တယ္သဒၵါေရ..
ဘယ္ေလာက္တန္ခိုးထြားထြား..
ဘယ္ေလာက္ဘဲအာဏာရွိရွိ
ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း
ေျမႀကီးေအာက္ပါဘဲ...
က်မလဲဒုတိယကမာၻစစ္နဲ႕ပတ္သက္တဲ့
စာအုေတြဖတ္ဖူးတယ္..အခုစာအုပ္ကိုေတာ့မဖတ္ဖူး
ေသးဘူး..

သိဂၤါေက်ာ္ said...

ဖတ္ေတာ့ မဖတ္ဘူးဖူး..နာဇီ ေခတ္က အေၾကာင္းေတြ ဖတ္ရတာ စိတ္ဆင္းရဲစရာလည္း ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္.. အဲဒီထဲမွာမွ ၾကံၾကံခိုင္ႏိုင္တဲ့ လူေတြ လြတ္ေျမာက္ခဲ့ရတာကို ဖတ္ရေတာ့လည္း စိတ္ဓါတ္တက္ၾကြစရာပဲ..

ယြန္း said...

ဖတ္ေတာ့မဖတ္ဖူးဘူး ရုပ္ရွင္ေတာ့ျကည့္ဘူးတယ္..
ႏုိပ္စက္ညွင္းပမ္းတာေတြ ဆိုးလြန္းလို ့ ၂ရက္ေလာက္
ျမင္ေယာင္ျပီး အိပ္မေပ်ာ္ဘူး ။အာဏာရွင္ ဆို ဘယ္အာဏာရွင္မွ မေကာင္းဘူး ။ရက္စက္တာျခင္း
တူျကတာပဲ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း က်ဆံုးရတာပါပဲ ။

ခုိင္နုငယ္ said...

မသဒၶါေရ.. ဗဟုသုတပါပဲ။
နာဇီေတြအေၾကာင္း ဖတ္ခဲ႔ဖူးတယ္။
ခုလုိပုံနွင္႔တကြ ရွင္းျပေတာ႔ ေခတ္စနစ္ဆုိးေတြကုိ
ေတာ္ေတာ္ေလးေၾကာက္လန္႔မိတယ္။
အာဏာစနစ္ဆုိရင္ ဘယ္ေခတ္စနစ္မွမေကာင္းပါဘူး။


ခင္မင္စြာျဖင္႔
ခုိင္နုငယ္

ahphyulay said...

ကြ်န္ေတာ္ လည္း ေက်ာင္းသား ဘဝ က
ဖတ္ဖူးခဲ ့သလိုပါပဲ။
သမိုင္း မွာ ေနာက္ထပ္ ဒီလို အၿဖစ္ဆိုးေတြ ၊
ဒီလို အစြန္း ေရာက္ ေခါင္းေဆာင္ေတြ
ထပ္မေပၚ ေပါက္ လာဖို ့ အေရးၾကီးပါတယ္။
အမွန္က ေတာ ့ စစ္အာဏာရွင္ကေန
ဖက္ဆစ္ အာဏာ ရွင္ ကူးေၿပာင္း ခဲ ့တာမို ့
သတိ ၿပဳ စရာပါေနာ....။

ကုိေအာင္ said...

ဘာလင္သြားလည္တုန္းက ဂတ္စတာဗုိလ္
ဌာနခ်ဳပ္ေတာ့ သြားၾကည့္ဖူးတယ္။

ညိမ္းႏိုင္ said...

နာဇီ စာအုပ္ေတြ ဖတ္ရတာ သိပ္စိတ္ဆင္းရဲ ရတယ္...။
ဒီစာအုပ္ကို ဖတ္ဖူးေသးဘူးဗ်...။

Anonymous said...

ညီမ ေရ

နာဇီစာအုပ္ေလး ကို အျမည္း စားသြားတယ္ အမ ကေတာ႔ လူလူျခင္းရက္စက္တာေတြကို မဖတ္ရဲလို႕ ေနာက္ပိုင္း နာဇီစာအုပ္ေတြ နဲ႕ တခ်ဳိ႕ စာအုပ္ေတြ မဖတ္ျဖစ္ေတာ႔ဘူး

ခင္မင္တဲ႔
ေရႊစင္ဦး

အင္ၾကင္းသန္႕ said...

ဒီပုိစ့္ေလးကိုေတာ့ ဂ်င္းဖတ္သြားတယ္ မသဒၶါ....ဂ်င္းကုိ ေသြးေၾကာင္တယ္ပဲေၿပာေၿပာ အဲဒီလို လူလူခ်င္းႏွိပ္စက္ညွဥ္းပန္းတဲ့အေၾကာင္းအရာေတြကို စာအုပ္ၾကီးတစ္ခုစာလုံးေတာ့ ဘယ္လိုမွ မခံစားမဖတ္ရႈႏုိင္ဘူး....။ ဒါေပမယ့္ ေရွ႕ဆုံးကေန ရဲရဲ၀ံံ့၀ံ့ေတာ္လွန္သြားခဲ့တဲ့ ေတာ္လွန္ေရးရဲေဘာ္ေတြရဲ႕စိတ္ဓါတ္ကုိေတာ့ တကယ္ေလးစားမိပါတယ္။

ေမာင္သီဟ said...

တုိက္ဆုိင္တယ္ဗ်ာ ေက်ာ္ေအာင္ရဲ႕ ေဂ်ရုဆလင္ စာအုပ္ကုိျပန္ဖတ္ေနတုန္း ဒီပုိ႔စ္ေလးကုိဖတ္ရတာ ဂ်ဴးေတြေသေက်ခဲ႔တာ သူတုိ႔လူမ်ဳိးေတြအတြက္ ရင္နာစရာပဲ

win latt said...
This comment has been removed by the author.
win latt said...

တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းဖတ္ရေပမဲ႔ ဗဟုသုတရေစပါတယ္။
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
ေပ်ာ္ရြင္ပါေစ။
လာလည္သြားတာေက်းဇူးပါ။

ႏွင္းနဲ႔မာယာ said...

သဒၵါေရ
အဲဒီစာအုပ္ေတြ႔ဖူးတယ္...
ဖတ္ဘူးတာကေတာ့ ဟစ္တလာရဲ႔ ေနာက္ဆံုးေန႔ရက္မ်ား....
နာဇီေတြကေတာ့ ရက္စက္တဲ့ေနရာမွာ ကမၻာေက်ာ္ေတြပဲေလ....

ႏွင္းနဲ႔မာယာ

အျဖဴေရာင္နတ္သမီး said...

အခုမွဖတ္ဖူးတာ...
ေက်းဇူး...
ေနမေကာင္းလို႕ အခုမွပဲ ေရာက္ေတာ႔တယ္...

ကိုရင္ေနာ္ခင္ေလးငယ္ said...

သဒၶါေရ.....

ဘယ္သူေတြနဲ႔လည္း မသိဘူး
တထပ္ထည္းပါလားကြယ္.... ေနာ္...
း(

ေၾကကြဲျခင္းမ်ားစြာျဖင့္...
KLN

ျမေသြးနီ said...

နာဇီေတြရဲ႕ရက္စက္မွဳကေတာ့ကမ္းကုန္ပါဘဲညီမေရ..။
ဘယ္အခ်ိန္ျပန္ဖတ္ဖတ္ ေက်ာခ်မ္းမိပါတယ္။ ေအာ့ႏွလံုးလဲ နာမိပါတယ္။ အာဏာရွင္စံနစ္ရဲ႕ ျပယုဂ္မွာ စေတးခံရသူေတြရဲ႕ဘ၀အတြက္ စာနာသနားမိတယ္။

ေဒါင္းမင္း said...

နာဇၤီ၀ါဒကေတာ႕ေတာ္ေတာ္ဆိုးတယ္
ဗဟုသုတရသြားတယ္.
ခင္မင္လွ်က္
ေဒါင္းမင္း

ယုန္ကေလး said...

I like this book so much.