Friday, July 16, 2010

ခဏတာ...


က်မတို႔ရံုးမွာ ဘယ္ေနရာက လာမွန္းမသိတဲ့ ေၾကာင္ေလးေတြက ေတာ္ေတာ့္ကို ေၾကာက္ရံြ႔တတ္ပါတယ္.။ က်မလည္း အခ်ိန္တန္ရင္ ထမင္းေလးေကၽြးလိုက္ မုန္႔ေလးေကၽြးလိုက္နဲ႔ သူတို႔နဲ႔ ဆက္ဆံေရး အဆင္ေျပေအာင္ ခ်စ္ၾကည္ေရးရေအာင္ လုပ္ရပါေတာ့တယ္..။ တျဖည္းျဖည္းေတာ့ သူတို႔လည္း ယဥ္ပါးလာၿပီး ေၾကာက္တာလည္း ေလ်ာ့လာပါတယ္.။

က်မ ရံုးဆင္းရင္ ေၾကာင္ေလးေတြ အတြက္ ထမင္းေလးကို နယ္ၿပီး ထားခဲ့ပါတယ္.။ ခုဆို ေန႕႔လည္ က်မတို႔ ထမင္းစားေနရင္ေတာင္ ခပ္လွမ္းလွမ္းကေန `ေညာင္..ေညာင္..´ ဆိုၿပီး ေတာင္းတတ္ေနပါၿပီ.။ လြန္ခဲ့တဲ့ တပတ္ကေတာ့ အငယ္ဆံုးေၾကာင္ေလး တေကာင္ေပ်ာက္သြားခဲ့ပါတယ္..။ ထင္တာေတာ့ အငယ္ဆံုး အေသးဆံုးေလးျဖစ္ၿပီး ေသသြားတယ္လို႔ ယူဆလိုက္ရတာေပါ့.။ ဒါနဲ႔ သံုးေကာင္ပဲ က်န္ခဲ့ပါတယ္..။ သံုးေကာင္ထဲမွာ တေကာင္က အ၀ါေရာင္ ခ်စ္စရာေလးနဲ႔ ေခ်ာေခ်ာေလးလည္း ပါပါတယ္.။

ေန႔လည္ခင္း တေန႔မွာေတာ့ က်မ ထမင္းစားေနတုန္း အ၀ါေရာင္ ေၾကာင္ေလးက က်မကို အေ၀းကေန အစာလွမ္းေတာင္းပါတယ္.။ က်မလည္း ျမန္ျမန္ ထမင္းနယ္ေကၽြး လုိက္ရတာေပါ့..။ ေၾကာင္ေလးေတြက သိပ္မေၾကာက္ေတာ့ေပမဲ့ သူတို႔ကို ၾကည့္ေနရင္ မစားပဲ ထြက္ေျပးသြားတတ္တယ္.။ ဒါနဲ႔ က်မလည္း ေကၽြးၿပီး ေရွာင္ေနလိုက္ရတယ္.။ ညေနဘက္ က်မရံုးမဆင္းခင္ ထမင္းနယ္ၿပီး ေကၽြးထားခဲ့ျပန္တာေပါ့.။

ေနာက္ေန႔ က်မ ရံုးကိုအလာမွာေတာ့ ရံုးေရွ႔မွာ ခ်စ္စရာ အ၀ါေရာင္ ေၾကာင္ေလး ေသဆံုးေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ ရင္ထဲမွာ တမ်ိဳးႀကီး ျဖစ္သြားခဲ့ရတယ္.။ မေန႔ကပဲ အေကာင္းႀကီးရိွေသးတယ္. ေရာဂါျဖစ္တာလည္း မေတြ႔မိပါဘူး ဆိုၿပီး စဥ္းစားေနတာေပါ့..။ ဘာျဖစ္လို႕မ်ားလဲ.. ဘာေကာင္ကိုက္လိုက္လို႔လဲ.. ခႏၶာကိုယ္မွာလည္း ကိုက္ရာ မေတြ႔မိပါဘူး.. နဲ႔ ဘာျဖစ္လို႔ ေသသြားမွန္းကို မသိလိုက္ရဘူး..။

ဒါနဲ႔ပဲ ေၾကာင္ေလး ႏွစ္ေကာင္ပဲ က်န္တာေပါ့..။

ေၾကာင္ေလးႏွစ္ေကာင္လည္း ေဆာ့လိုက္..စားလိုက္နဲ႔ ၾကည့္ရတာ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ပံုစံပါပဲ.။ ဒီေန႔ မနက္ ရံုးလာေတာ့ ေၾကာင္ေလး ႏွစ္ေကာင္ ရံုးေရွ႔မွာ ေကြးလို႔.။ က်မလည္း ၀င္လာေရာ သူတို႔ပံုစံ အတိုင္း ထေျပးၾကပါတယ္.။ တေကာင္က မေျပးေတာ့ ဘာျဖစ္လည္းမသိဘူးဆိုၿပီး `မ´လိုက္တာ အေၾကာလိုက္ သြားပါတယ္.။ မထႏိုင္ေတာ့ပါဘူး.. က်မလည္း လန္႔ၿပီး တျခားသူေတြကို ေခၚျပၿပီး ဘာျဖစ္လည္း မသိဘူး ဆိုၿပီး ျပလိုက္ေတာ့ ေသေတာ့မလား မသိဘူးတဲ့.။

ဟင္.. မေန႔ကပဲ အေကာင္းႀကီး ရိွေသးတယ္.. ဘာျဖစ္လဲမသိဘူးေပါ့..။ က်မရဲ႔ လုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္ ညီမေလးေရာက္ေတာ့ (အဲဒီညီမေလးက ေၾကာင္ေမြးဖူးတဲ့သူ ဆိုေတာ့ ကၽြမ္းက်င္ပါတယ္) သူက ၾကည့္ၿပီး ေၾကာင္ႀကီး ကိုက္လားမသိဘူးတဲ့..ေျပာၿပီး နႏြင္းလူးေပး နႏြင္းတိုက္ လုပ္ပါတယ္. က်မကေတာ့ ေၾကာင္နဲ႔ပက္သက္ၿပီး အကၽြမ္းတ၀င္ မရိွေလေတာ့ ေဘးနားကေနပဲေပါ့..

က်မလည္း တိရစၧာန္ေဆးခန္း သြားျပမယ္ဆိုၿပီး သူငယ္ခ်င္းညီမေလး တေယာက္ လွမ္းေခၚလိုက္ပါတယ္။ အဲဒီညီမေလးက ခနေန လာမယ္တဲ့.။ ေၾကာင္ေလးကို ထားခဲ့ၿပီး က်မလည္း အဲဒီညီမေလး မလာခင္ အလုပ္လုပ္ေနလိုက္ပါတယ္.။ ညီမေလး လာလို႔ သြားၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေၾကာင္ေလး ေသေနပါၿပီ။။ ညီမေလးေရ ေဆးခန္းသြားလို႔ မရေတာ့ဘူး ေၾကာင္ေလး ေသသြားၿပီလို႔ ေျပာလိုက္ရတယ္.။ က်မလည္း စိတ္ထဲမွာ ေဆးခန္း သြားျပလိုက္ရင္ေတာ့ ေကာင္းသြားမွာပဲ ဆိုၿပီး ထင္ထားတာေလ.။ ေၾကာင္ေလး သက္သာေအာင္ ဆရာ၀န္ဆီမွာ ကုမယ္ဆိုၿပီး.... ေနာက္က်သြားလို႔လားနဲ႔ စိတ္မေကာင္းစြာေပါ့..။

လုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္ ညီမေလးကေတာ့ ေၾကာင္ေလးေတြက အဲလိုပဲ ေသသြားတတ္တယ္တဲ့.။ ခုေတာ့ တေကာင္တည္း အေဖၚမဲ့စြာ က်န္ေနခဲ့ၿပီေပါ့..။ ခါတိုင္းဆို သူတို႔ေလးေတြ တတဲြတဲြနဲ႔ ေျပးလိုက္လႊားလိုက္နဲ႔ ေဆာ့ေနၾကတာ..။ က်န္ခဲ့တဲ့ တေကာင္လည္း ဘယ္လိုမ်ား ျဖစ္အံုးမလဲ ဆိုၿပီး ေတြးပူေနမိတယ္..။ အဲဒီ ေၾကာင္ေလးကို ၾကည့္လုိက္ေတာ့ နားလည္သလိုလို မိႈင္လို႔….

က်မ ဘယ္တုန္းကမွ တိရစၧာန္ မေမြးဖူးခဲ့သလို ခ်စ္လည္း မခ်စ္တတ္ခဲ့ပါဘူး..။ ဒါေပမဲ့ သတၱ၀ါေလး ေတြကိုေတာ့ သနားတယ္.။ ေကၽြးတယ္.။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ခနတာ ေတြ႔ခဲ့ရတဲ့ အေတာအတြင္း သံေယာဇဥ္ ျဖစ္သြားခဲ့ရတယ္..။

ခုေတာ့ တရားသေဘာအတိုင္း တေန႔မွာ ဒီလိုပဲ အားလံုး မလဲြမေသြ သြားၾကရမဲ့ ခရီးလမ္းပါလားလို႔ သံေ၀ဂသာ ထပ္ပြါး မိေတာ့တယ္...။

34 comments:

ဧပရယ္လ္ပူး@ပူးေတ said...

မသဒၶါေရ

ပူးေတလဲ ေႀကာင္ေလးေတြ အရမ္းခ်စ္တာ... ပူးေတေရွ႔မွာ အဲလိုျဖစ္ရင္လဲ ပူးေတလဲ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိမွာပါပဲ... တိရစာၦန္ေတြကို ေကြ်းေမြးၿပီးရင္ သံေယာဇဥ္က ေတာ္ေတာ္နဲ႔ ျဖတ္မရေတာ့ဘူးမမေရ... တေကာင္ထဲက်န္တဲပ ေႀကာင္ေလးကို မျမင္ရပဲ သနားေနတယ္..သူလဲ စိတ္ညစ္ ဝမ္းနည္းေနမွာပဲေနာ္...

ေဇာ္သိခၤ said...

ခဏတာ ခင္တြယ္မိၾကေပမယ့္.. လူပဲျဖစ္ျဖစ္ တိရစၦာန္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္... သံေယာစဥ္ျဖစ္လာၿပီးမွ..အဲဒီလုိ ရုတ္တရက္ ခြဲခြာသြားၾကရင္ေတာ့.. ၀မ္းနည္းမိတက္ၾကတာေတာ့ လူေတြရဲ႕ သဘာ၀ ေနမွာပါေနာ္... ဒါလည္း.. ရွဴတက္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ သံေ၀ဂ ရေစပါတယ္ဗ်ာ..

ခင္မင္စြာျဖင့္
ေဇာ္သိခၤ

ခုိင္နုငယ္ said...

တရိစာၦန္ေတြက..ကူးစက္ေရာဂါ
ျဖစ္တာျမန္တယ္လုိ႔ဆုိၾကတယ္။
က်န္ေနတဲ႔အေကာင္သတိထားရမယ္။
သနားၾကင္နာတတ္ေပမယ္႔
ေခြး၊ေၾကာင္ေတာ႔မခ်စ္တတ္ဖူးရယ္..
ရုပ္၊နာမ္ရွိၾကတဲ႔သတၱ၀ါတုိင္းေနာက္ဆုံး
သြားရာေတြကေတာ႔အတူတူပါပဲေလ။
..ျဖိဳးကနဲ..ျဖတ္ကနဲ.ေတြ႔ၾကဳံရမယ္ဆုိရင္
ဘာမွမျပင္ဆင္ရေသးဘူးရယ္.မသဒၶါေရ..

ခင္တဲ႔
ခုိင္နုငယ္

SHWE ZIN U said...

အင္း ညီမေျပာေနတဲ႔ ေၾကာင္ေလးေတြ ေသသြားၿပီေနာ္ မျမဲတဲ႔ တရားေတြဘဲ

သိဂၤါေက်ာ္ said...

တိရိစာၦန္ေတြေမြးရတာလည္း သံေယာဇဥ္တြယ္ရတယ္ေနာ္.. ေသသြားေတာ့လည္း စိတ္မေကာင္းဘူးေပါ့..

ရီမိုးျပည္ ့ said...

ညီမ အိမ္မွာေမြးတဲ႔ ေႀကာင္ေလး ေသတုန္းက ငိုလိုက္ရတာ မေျပာပါနဲ႔ေတာ႔။ အခုလဲ ဒါေလးဖတ္ျပီး သနားလို႔.....

ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္) said...

တိရိစာၦန္ဘဲျဖစ္ျဖစ္ လူဘဲျဖစ္ျဖစ္ၾကာလာရင္သံေယာဇဥ္ညွိတြယ္တတ္တဲ႕သေဘာပါဘဲသဒၶါ..
မေမွ်ာ္လင္႕ဘဲ ျဖစ္သြားၾကတဲ႕ သံေယာဇဥ္ေတြေပါ႕
သံေယာဇဥ္ျဖစ္လာမိေတာ႕လဲ ပူပင္လာရတာပါဘဲေနာ္..
မ်ားမ်ားျဖစ္ရင္မ်ားမ်ား ပူပင္ရတယ္..
ေတာ္ျပီ နည္းႏိုင္သမွ် နည္းေအာင္ထားေတာ႕မယ္ း)

သူႀကီးမင္း (တုုံးဖလား) said...

ဘာေရာဂါမွန္းမသိဘူးေနာ္။ ၾကားဖူးတာေတာ့ ေၾကာင္ေပါက္စေလးေတြဟာ လူ႔လက္ေတြနဲ႔ ခဏခဏ အကုိင္ခံရရင္ ေပ်ာ့စြဲၿပီး ေသတတ္တယ္ဆုိလားဘဲ။

ကိုမ်ဳိး (အညာေျမ) said...

မဂၤလာပါ..

သံေ၀ဂ လွဳိင္းေလးေတြ ဖတ္ရင္းနဲ႕ ခံစားရရွိေစတယ္ကြယ္...

ဒုိ႕တေတြလဲ တေန႕ေတာ့ ေၾကာင္ေလးေတြလို...

ခင္မင္စြာျဖင့္
ကိုမ်ဳိး (အညာေျမ)

ခ်ိဳက် said...

အိမ္မွာလည္း အရင္တုန္းကေတာ့ ေခြးေလးေတြ ေၾကာင္ေလးေတြ ေမြးတယ္။ အဲလိုေတြ ခံစားရလြန္းလို႔ မေမြးေတာ့တာ ၾကာျပီ မသဒၶါေရ

ခင္တဲ့(ခ်ိဳက်)

ေမာင္ ေလး said...

သံေယာဇဥ္ အမွ်င္တန္းကို ရွင္ခန္းဘယ္သူျဖတ္ပါ့ ဆိုတဲ့
စကားေလးကို သြားသတိရမိတယ္..။
ဟုတ္တယ္ဗ်...။သံေယာဇဥ္ တြယ္မိရင္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္
ရတာနဲ့ပဲ အဆံုးသတ္ရတာခ်ည္းပဲ...။

ဏီလင္းညိဳ said...

သဒၵါေရ.....
ေၾကာင္ကေလးေတြအေၾကာင္းဖတ္သြားတယ္...။
ကိုဏီလင္းတို႔ေတာ့ အမွတ္မ႐ွိလို႔ ခုတစ္ေကာင္ေမြးထားျပန္ၿပီဗ်ာ.....။
သားသားက အားႀကီးခ်စ္စရာေကာင္းတာ...။
၃လေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ပဲ႐ွိဦးမယ္ဗ်.....။
ျမင္ရင္မေနႏိုင္ေလ...။
သနားလို႔..............း))

ခင္မင္ျခင္းအားျဖင့္........
ဏီလင္းညိဳ

ကိုေဇာ္ said...

သံမံသလင္းေပၚမွာ အိပ္တာ ထင္တယ္။ သူတို႔အတြက္ အိပ္ဖို႔ ေနရာေလး လုပ္ေပးထားလို္က္ပါလား။ သံမံသလင္းဆိုရင္ အယ္လ္ေဇးရွင္းလို ေကာင္ၾကီးေတြေတာင္မွ ေအာက္ပိုင္း ေသသြားတတ္ပါတယ္။ ေမြးကင္းစ ေၾကာင္ေလးေတြ ဆိုေတာ႔ မိခင္က ထိန္းတာ မေကာင္းရင္ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။

ေန၀သန္ said...

အင္း... အိုနာေသကေတာ့ ဘယ္သတၱ၀ါမွ မလြတ္ပါဘူးေလ.... တေန႕ မလြဲမေသြသြားရမယ့္လမ္းေပါ့....


ခင္မင္တဲ့
ေန၀သန္

အင္ၾကင္းသန္႕ said...

မသဒၵါေရ....သံေယာဇဥ္ဆုိတာကေတာ့ အဲလိုပဲ တြယ္မိရင္ကိုယ့္မွာခံစားရတာခ်ည္းပဲ....
ေခြးေလးေၾကာင္ေလးေတြကိုေမြးၿပ႔ီး တစ္ခါမွေတာ့ ေသသြားတာ မၾကဳံဘူးေသးဘူး။ ဒါေပမယ့္ အိမ္ကေခြးေလးတစ္ေကာင္ကို သူမ်ားကိုေပးလိုက္တုန္းကေတာ့ ငိုလိုက္ရတာ း)

ညီမေလး
ဂ်င္း

ပန္းႏုႏွင္းဆီ said...

ေၾကာင္ခ်စ္သူခ်င္းမို႕ ကိုယ္ခ်င္းစာမိတယ္..
အရင္ကေတာ႕ ေၾကာင္ကေလးေတြေမြးဖူးတယ္..
ေသသြားတာတို႕ေပ်ာက္သြားတာတို႕ဆို ခံစားမဆံုးျဖစ္ရတာနဲ႕ ခုေတာ႕ မေမြးျဖစ္ေတာ႕ဘူး..

Anonymous said...

ေသျခင္းတရားဆုိတာ တကယ္အစုိးမရတာပါ ကေန႔
အင္းစိန္လမ္းေပၚ လမ္းလွည္းတန္းမွတ္တုိင္ေရွ႕မွာ ကားေတြၾကပ္ညပ္ျပီး ေျဖးေျဖးေမာင္းေနတဲ႔ၾကားထဲ ရွမ္းတရုတ္မေလး လို မိန္းကေလးငယ္ငယ္တစ္ေယာက္ ကားၾကီးေနာက္ပုိင္းရမ္းတာထိျပီး ေဘးနားက တကၠစီေနာက္ၾကည္႔မွန္ကုိ နဖူးနဲ႔သြားရုိက္ျပီး လမ္းမေပၚ လန္အလဲ ေနာက္စိကြဲျပီး ပြဲခ်င္းပီးျဖစ္သြားတယ္ဗ်ာ မ်က္စိေရွ႕တင္ သနားလုိက္တာ ငယ္ငယ္ေလးပဲ ျပီးေတာ႔လည္း ကားအရွိန္ဘာမွမျပင္းပဲျဖစ္သြားတာ ေသရမယ္႔ ကံကုိပါလာေတာ႔ ဘာမွမတတ္နုိင္ဖူး တကၠစီသမား ခမ်ာ ၾကားထဲက အခ်ဳပ္ထဲလားရရွာတယ္
ဥပေစၧဒက ကံေပါ႔ဗ်ာာာာ အခုေၾကာင္ေလးေတြလည္း ေသခ်ိန္တန္လို႔ ဝဋ္ေၾကြးကုန္လုိ႔ ဘဝေျပာင္းရတယ္ပဲ မွတ္လိုက္ပါ


ေမာင္ဘႀကိဳင္

ေရႊရတုမွတ္တမ္း said...

တိရစၦာန္ကို မခ်စ္တတ္ဖူး ဆိုေတာ့....
တိရစၦာန္မဟုတ္တာေတာ့ခ်စ္တတ္ပုံပဲ...

ကိုလူေထြး said...

မခ်ိဳသင္း မဖတ္မိေစနဲ႕အံုး...

းဝ)

ျမစ္က်ဳိးအင္း said...

ေန႔စဥ္ အခ်ိန္တိုင္း ေသဆံုးျခင္းေတြ ရိွေနေပမယ့္ ကိုယ့္အနီးနားက အရာမွ ခံစားတတ္တာဟာ ျမင္ ထိေတြ႔ ဆက္ဆံဖူးတဲ့
သံေယာဇဥ္ေၾကာင့္ လို႔ထင္တယ္။

သံေယာဇဥ္ က သံသရာ ျဖတ္ဖို႔ အၾကီးဆံုး အဟန္႔အတား ပါပဲ။
ဒါေၾကာင့္ အားလံုးကို စြန္႔ျပီး ေတာထြက္ ၾကတာ ထင္ပါရဲ႕။

လသာည said...

စိတ္မေကာင္းစရာပဲ..ေနာ္။ အစ္မလည္း ငယ္ငယ္က အိမ္က ေၾကာင္ေလးေတြေသရင္ တပတ္ေလာက္ငိုလို႔မဆံုးခဲ့ဘူး။ သံေဃာဇဥ္ၾကီးတတ္ေတာ့ ေနာက္ေတာ့ ေၾကာင္ေတြ ေခြးေတြ မေမြးျဖစ္ေတာ့ဘူး။

blackroze said...

ေၾကာင္ေလးေတြသနားပါတယ္ေနာ္

က်မလဲငယ္ငယ္တုန္းကေၾကာင္ေလးေတြေမြးဖူးတယ္

ေပ်ာက္သြားတာနဲ႕ေသသြားတာနဲ႕

စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရလြန္းလို႕ေနာက္ေတာ့

မေမြးေတာ့ဘူး..

က်န္ခဲ့တဲ့ေၾကာင္ေလးလဲသနားပါတယ္..

အေဖၚမဲ့သြားတယ္ဆိုတာမ်ိဳးေပါ့..

ဇြန္မ said...

ေမြးဖြားလာျခင္းက ေသဆံုးဘို႔အတြက္ပဲေနာ္ အမ။

ယြန္း said...

အဲဒါေျကာင့္ ဘယ္ေတာ့မွ ေျကာင္မေမြးဘူး
ခြဲခြာသြားရင္ စိတ္ထဲ အရမ္းခံစားရလို ့ေလ..

ခင္မင္စြာျဖင့္
ယြန္း

ေသာ္ဇင္စိုး said...

သနားစရာေကာင္ေလးေတြ သူတို႔ စကားမေၿပာတတ္ေတာ႔ ပိုဆိုးတာေပါ႔.. က်န္တဲ႔ တစ္ေကာာင္ကိုပဲ အခ်စ္ေတြ ပံုလိုက္ေပါ႔.. :)

ျမတ္မြန္ said...

သံေယာဇဥ္ဆိုတာ ရစ္ပတ္တာ ၿမန္ေပမယ္႔
ၿဖတ္ရတာေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ခက္တယ္ မသဒၶါေရ..

ညလင္းအိမ္ said...

သံေယာဇဥ္ရဲ႕ ေႏွာင္ဖြဲ႔မႈက လူျဖစ္ တိရစာၦန္ျဖစ္ျဖစ္ ၾကီးမားလိုက္တာေနာ္ ...

ahphyulay said...

အင္း...
လူဆိုတာ တစ္ေယာက္ထဲ ေရာက္လာေပမဲ ့
ကိုယ္နဲ ့ ထိစပ္မိ သမွ် အရာရာ အားလံုးကို
အတင္းဆြဲကိုင္ ဖမ္းဆုပ္ ရစ္ပတ္ဖြဲ ့ေႏွာင္ေန တတ္
ေတာ ့တာပါပဲ။
သံေယာဇဥ္ လို့ပဲ ေၿပာပါရေစေတာ ့..။

Cameron said...

အမကေတာ့ အိမ္မွာ ဘာအေကာင္မွမေမြးဖူးေတာ့ အဲဒီသံေယာဇဥ္ေတာ့ျပတ္တယ္...။ ခုကတည္းက အားလံုးကိုျဖတ္ထားႏိုင္ရင္အေကာင္းဆံုးပဲ...။

ခင္မင္စြာျဖင့္
မိုးေငြ႔

ဧည့္သည္ said...

အနိစၥ ၊ ဒုကၡ ၊ အနတၱ ပါပဲဗ်ာ ....။
eagle

အ႐ုပ္ကေလး said...

ခဏတာေလးအတြင္းမွာပဲ .....
ေသမင္းရဲ႕ အဆံုးစီရင္ခ်က္မွာ
သတၱ၀ါအားလံုး ၀ပ္တြားရ ..။

႐ိုး႐ိုးေလးပါပဲ ....
ေသမင္းကို လြန္ဆန္ဖို႔
ရင္ထဲေတးမွတ္မရတာေတြက အႀကိမ္ႀကိမ္ ..။

ေနာက္ဆံုး ...
တိမ္းပါးသြားရတဲ့ျဖစ္စဥ္ေတြအတြက္
ေနမကြယ္ခင္ တရားအထုပ္ကုိသယ္ပိုးၾကစို႔ ..။

ခင္ခင္မင္မင္
idulize(အ႐ုပ္ကေလး )

Mila said...

Hello! Invite to Ukraine!))

Myanmar Good Knowledg Co., Ltd said...

ကၽြန္မလည္းေႀကာင္ခ်စ္တတ္တယ္။
ရန္ကုန္ကအိမ္မွာ ေမြးထားတဲ႔ေႀကာင္ေလးေတြထဲက တစ္ေကာင္ကို ဟုိတေလာကခဏအျပန္မွာျပန္ေတြ႕ခြင္႔ရခဲ႕တယ္။ အသက္၈ႏွစ္ရွိေနျပီ။
ခဲြရမွာကိုေတာ႔ မေတြးရဲဘူး။

ကိုခိုင္ said...

ခုမွအားလို႔
စာေတြအကုန္လံုးစုဖတ္သြားပါတယ္။
က်န္းမာပါေစ။

ကိုခိုင္