Wednesday, February 9, 2011

အေပးအယူ

တခါတရံမွာ သိပ္ကို အေပးအယူဆန္တဲ့ ဝန္းက်င္ေလးတခုကို အမွတ္မထင္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အမွတ္ထင္ထင္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ျပဳမူျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။

တဦးကတဦးကို တစံုတခုေသာ အတိုင္းအတာ… တစံုတခုေသာ သက္မဲ့ပစၥည္း…. တစံုတခုေသာ ေပးဆပ္မႈေတြေၾကာင့္ တဖန္ျပန္လို႔ ယူရမယ့္ သေဘာက အေပးအယူ ဝတၱရားဆန္ေနသလို ျဖစ္ေနပါ့လား။

တခ်ဳိ႕ကေတာ့ ကိုယ္ကေပးတာထက္ အဆမ်ားစြာကို ျပန္လိုခ်င္သူ.. ဒါမွမဟုတ္ ကိုယ္ေပးသေလာက္ပဲ ျပန္လိုခ်င္သူ… ကိုယ္ဒါေပးလို႔ ဒါပဲျပန္လိုခ်င္သူ…ေတြလည္း ရိွေလရဲ႕…။

တခ်ဳိ႕ကေတာ့ ကိုယ့္ကိုေပးတာထက္ ပိုလို႔ျပန္ေပးခ်င္သူ… ကိုယ့္ကိုမေပးခဲ့ရင္လည္း ကိုယ္ကေပးခ်င္ေနသူ..ေတြလည္း ရိွရဲ႕..။

တကယ္ဆုိ တစံုတခုကို ေပးတယ္ဆိုထဲက တစံုတခုကို ျပန္လိုခ်င္သူေတြပါပဲ.. ဒါကိုပဲ ေလာကရဲ႕ သဘာဝတရားႀကီးပါလို႔ ဇြတ္မိွတ္ သတ္မွတ္လိုက္ရေတာ့မွာလား.။

ေပးတယ္ဆိုတာ တပါးသူအတြက္ အခ်ိန္လား.. ပစၥည္းဥစၥာလား.. ပညာလား… မ်က္စိနဲ႔ မျမင္ႏိုင္ေပမယ့္ ရင္နဲ႔ရင္းၿပီး ေပးျဖစ္ခဲ့တဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာလား.. ယံုၾကည္မႈလား.. နားလည္မႈလား.. သစၥာတရားလား..။

တပါးသူကို ေပးလိုက္တဲ့ အရာတခုအတြက္နဲ႔ တန္ဖိုးတူ အရာတခုကို ျပန္လိုခ်င္တဲ့ စိတ္ေတြနဲ႔ ေမွ်ာ္လင့္ရတဲ့ ပင္ပန္းမႈဒဏ္ကိုလည္း ေတြ႕ႀကံဳေနၾကရတာပဲေလ.။ ဒါမွမဟုတ္ တပါးသူဆီက အက်ိဳးအျမတ္ တစံုတရာကို ရယူလိုေဇာနဲ႔ ကိုယ္ကအရင္ တစံုတရာကို ေပးခဲ့တာကေရာ စစ္မွန္တဲ့ ေစတနာျဖစ္ႏိုင္ပါ့မလား။ ကိုယ္က ဦးစြာ ေပးခဲ့တဲ့ အရာတခုအေပၚမွာ တန္ျပန္လိုခ်င္မႈ မရိွတဲ့ စိတ္ေလးသာ ဆုပ္ကိုင္ထားႏိုင္ရင္ အေကာင္းသားေပါ့..။

လူတဦးကတဦးအေပၚမွာ ေပးခဲ့ၾကတဲ့ မ်က္စိနဲ႔ျမင္ရတဲ့ အရာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ မ်က္စိနဲ႔မျမင္ႏိုင္တဲ့ အရာပဲျဖစ္ျဖစ္ အရာတခုရဲ႕ ေနာက္ကြယ္မွာ ေစတနာေတြ ေမတၱာေတြ ကပ္ၿငိပါလာၾကမွာပါ။ ကပ္ၿငိေနတဲ့ ေမတၱာတရား. ကရုဏာတရားေတြေပၚမွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္၊ ေႏွာင္ႀကိဳးေတြ.. တံု႕ျပန္မႈ အတံုအလွည့္ေတြသာ မထားရိွခဲ့ရင္ သိပ္ကို ေအးခ်မ္းသာယာတဲ့ အလွတရာေလး ေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေနမယ့္ ဝန္းက်င္ေလးတခု ရွင္သန္လာမွာပါ။

ကိုယ္ေပးခဲ့တဲ့ အေပးတခုအေပၚမွာ ျပန္လို႔ရယူလိုစိတ္ မရိွခဲ့ၾကရင္. ကိုယ္ရယူခဲ့တဲ့ အယူတခု အေပၚမွာ ျပန္လို႔ ေပးကိုေပးရမယ္ဆိုတဲ့ စိတ္နဲ႔ ဝန္ပိမေနေစခဲ့မယ္ဆိုရင္လည္း…. လူသား တဦးရဲ႕စိတ္ ေပါ့ပါးလန္းဆန္း သြားေစရဲ႕…။

စစ္မွန္တဲ့ ေစတနာ ေမတၱာေတြပါတဲ့ ေပးဆပ္မႈ တခုအေပၚမွာ ျပန္ရယူလိုစိတ္ စိုးစဥ္းမွ် မရိွခဲ့ၾကတာကေရာ ဘယ္လို အေၾကာင္းေၾကာင့္ပါလိမ့္.။ ျပန္ရယူလိုစိတ္ မရိွခဲ့တဲ့ အရင္းခံစိတ္ေလးကို နားလည္ေပးႏိုင္ခဲ့ရင္ ေပးဆပ္ခဲ့တဲ့ ေပးဆပ္မႈ အတြက္ ေက်နပ္ေနမွာအမွန္ပါ..။

အေႏွာင္အဖဲြ႕မပါတဲ့ ေစတနာ… ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြပါတဲ့ ေပးဆပ္မႈတခု.. သိတတ္မႈတခု.အေပၚမွာ ရယူခဲ့တဲ့ သူရဲ႕ ရိုးသားမႈကသာ အခရာ မဟုတ္ပါလား…!

အေပးအယူေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့ ဝန္းက်င္ေလးထဲကေန ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္ခ်င္မိတယ္.။

12 comments:

ahphyulay said...

အယူ မပါတဲ ့ အေပး တဲ ့လား ၊
အဲ ့တာဆိုရင္ အေရာင္မဆိုးတဲ ့ သံေယာဇဥ္ ၿဖစ္ပါမယ္။
ၿဖဴစင္ေသာ အေရာင္၊ ၿဖဴေသာေမတၱာ၊ေစတနာေတြကေတာ ့
အင္း .. ေတာ္ေတာ္ေလ ့က်င္ ့ယူရပါလိမ္ ့မယ္။

ေန၀သန္ said...

ဘယ္လိုမွ လြတ္ေျမာက္ႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး... ဒါကိုက ေလာကပဲေလ.... သူမ်ားနဲ႕မေျပာနဲ႕.. ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္းကိုပဲၾကည့္.... စိတ္ခ်မ္းသာေပ်ာ္ရႊင္ခ်င္လို႕သီခ်င္းနားေထာင္မယ္ဆိုရင္ အဲဒီသီခ်င္းေခြနဲ႕ ဖြင့္စက္ကို ပိုက္ဆံဆိုတာနဲ႕ ေပးျပီး၀ယ္ရမွာပဲ... ဒါကိုက အေပးအယူျဖစ္ေနျပီ.... ယုတ္စြအဆံုး နိဗၺာန္ေရာက္ဖို႕ေတာင္ ၀ိရိယ၊ ဥာဏ္ စတာေတြကို ေပးဆပ္ျပီး ရႈမွတ္မွရမယ္မလား.... ဒါေတြကို လြတ္ေျမာက္ခ်င္ရင္ေတာ့ ဆင္းရဲျခင္းကင္းရာ နိဗၺာန္ရမွသာ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္...

ခင္မင္တဲ့
ေန၀သန္

flowerpoem said...

ဒီပတ္၀န္းက်င္ကလြတ္ေျမာက္ဖို႕ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ကို ရွားပါးၿပီး ခက္ခဲလိမ့္မယ္

ကိုေဇာ္ said...

စိတ္ထားတတ္ဖို႔ပဲ လိုလိမ့္မယ္ ထင္တယ္။ သူကေတာ့ ငါ့ကို ဘာေပးလို႔ ငါက ဘယ္လို ျပန္လုပ္ေပးရမွ ဆိုတာမ်ိဳး ၊ ငါကေတာ့ ေပးလိုက္ျပီ လိုခ်င္တာေလး ျပန္မွ ရပါ႔မလား ဆိုတာမ်ိဳးေတြ စိတ္ထဲမွာ ရွိေနရင္ ေအးခ်မ္းမွာ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒီအတြက္ ဒီလို ေဆာင္ပုဒ္ေလးကို သံုးသင့္တယ္ ထင္တယ္။ “ ေပးစရာရွိရင္ ေပးပစ္လိုက္ ၊ ယူစရာ ရွိရင္ ယူပစ္လိုက္ ၊ ဘာမွ ေတြးမေနနဲ႔ ” ဆိုျပီးေတာ့ေလ။

rose said...

စာလာဖတ္ပါတယ္… မသဒၶါ… အင္း… ေလာကႀကီးမွာ ေနတ့ဲ လူေတြကိုက အေပးအယူ ဆန္ဆန္ ေနတတ္ႀကသလားလို႕ပါ။ လြတ္ေျမာက္ဖို႕ကေတာ့… ခက္မယ္ ထင္တယ္ း) တစ္ေယာက္တည္း ေတာေတာင္ထဲမွာ သြားေနမွပဲ ရမယ္ ထင္တယ္။

Crystal said...

“အေပးအယူ သူနဲ႔က်မ အစစ ညီပါရင္ အိမ္ေထာင္ေရးသေဘာ ႏွီးေႏွာဖလွယ္ခ်င္...” (သီခ်င္းဆိုေပးသြားတယ္ေနာ့ :P) ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ။

ေတာက္ပၾကယ္စင္ said...

ေလာကမွာ အေပးအယူ မွ်တဖုိ႔ပဲလုိတယ္ ထင္ပါရဲ႕ အေပးအယူကင္းတဲ့ေနရာေတာ့ ရွိတယ္ အဲဒီေနရာကို ေရာက္သြားဖုိ႔က ေတာ္ေတာ္ေလးကို ခက္ခဲပါတယ္ အဲဒီေနရာကေတာ့ နိဗၺာန္ပဲေလ အုိ ေလာကထဲမွာ က်င္လည္ေနသေရြ႕ေတာ့ စြန္႔လႊတ္မႈေနာက္က ျပန္ရယူလုိမႈ၊ ျပန္လုိခ်င္မႈေတြ ထက္ႀကပ္မကြာ လုိက္ေနအုံးမွာပဲေလ

Anonymous said...

လူရယ္လို႔ ျဖစ္လာကတည္းက အေပးအယူဆိုတာ ဒြန္တြဲပါလာျပီးသားပါပဲ . . လူ နဲ လူအခ်င္းခ်င္းေတာင္မဟုတ္ဘူး . . ေလာကႀကီးအပါအ၀င္ တျခားအရာေတြနဲ႔လည္း လူက အေပးအယူလုပ္ေနရတာပဲ ေတာထဲ သြားေနလည္း သူတို႔ဆီက ကိုယ္၀မ္းစာအတြက္ အယူရွိသလို ကိုယ္ကလည္း ျပန္ေပးရတာေတြ ရွိမွာပါပဲ . . လြတ္ေျမာက္ဖို႔ မလြယ္လွဘူး . . . ေန၀သန္ေျပာသလိုပဲ မက္ဖိုလ္နိဗာန္ရမွာသာ လြတ္ေျမာက္နိင္မယ္ ထင္ပါရဲ႕

ခင္မင္တဲ့
ဗညား

ma khaing said...

ညီမေရ.........

ပင္ပန္းလွ၏.............ေနေကာင္းပါသည္..လာသြားတာေက်းဇူးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး...။

ေလာကႀကီးကို လွေအာင္ အေပးအယူ (ျဖဴစင္တဲ့ ေမတၱာေတြ) နဲ႕ ရိုးရွင္းလွပစြာ တည္ေဆာက္ၾကမည္...........။

အေျပးအလြားဖတ္သြားပါသည္..။

မေဗဒါ (၈၈)

ျမစ္က်ဳိးအင္း said...

အေပးအယူအတြက္ ဆံုမွတ္တခုကေတာ့ ျဖဴစင္မႈပါပဲ။ ဘယ္သူမဆို ကိုယ္တိုင္လည္းျဖဴစင္ၿပီး ေပးၾကမယ္ဆိုရင္ ျပန္ရလာတာတုိင္းလည္း ျဖဴစင္ေနမွာပဲ မဟုတ္လား။

ဝဲျပႆနာေၾကာင့္ လင့္ေတြျဖဳတ္လိုက္ရလို႔ အခုမွ ျပန္လိုက္တပ္ေနရတယ္။ မသဒၵါလင့္ကို ခ်ိတ္မလို႔စစ္ေတာ့ Malware ရိွေနတယ္လို႔ ျပေနတယ္။ စစ္ၾကည့္ပါအံုး။

Anonymous said...

ဝဲေပ်ာက္ရင္ ျပန္ခ်ိတ္မယ္ ညီမ ေရ

စာေလးဖတ္သြားတယ္ေနာ္

ခင္မင္စြာျဖင္႔
ေရႊစင္ဦး

ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္) said...

ခရီးထြက္သြားလို႔ ခုမွေရာက္တယ္ သဒၶါေရ
အေပးအယူမွ်ေနရင္လဲ ေပ်ာ္စရာေကာင္းပါတယ္..
ကိုယ္က ေပးရင္သူလဲ ျပန္ေပးေတာ႔ မေကာင္းဘူးလား
ကိုယ္ကခ်ည္း ေပးေနရရင္လဲ ၾကာေတာ႕ စိတ္ညစ္လာမိမယ္
ကိုယ္ကခ်ည္း ယူေနရရင္လဲ စိတ္ညစ္မွာပါဘဲ
ဒီေတာ႔ ကိုယ္လဲေပး သူလဲေပး
ကိုယ္လဲယူ သူလဲယူ မေကာင္းဘူးလား
သာတူညီမွ်ေလ